یک مرور کلی از این مواد در یک مطبوعات خارجی نشان دهنده انتشار "پرونده نظامی" است.
لورن تامپسون روزنامه نگار آمریکایی، مشکلات اصلی هواپیمایی استراتژیک نیروی هوایی ایالات متحده را نام برد. یک مرور کلی از این مواد در یک مطبوعات خارجی نشان دهنده انتشار "پرونده نظامی" است.
بمب افکن های استراتژیک راهبردی استراتژیک که می توانند بارهای جنگی سنگین حمل کنند، جایگاه مرکزی را در توانایی دفاع ایالات متحده اشغال می کنند. وظیفه اصلی این هواپیما این است که مانع هسته ای از مخالفان بالقوه شود. مزیت اصلی بمب افکن در مقابل موشک بالستیک این است که هواپیما می تواند برداشته شود و همچنین از قصد جدی برای نشان دادن در صورت بحران استفاده کند.
لورن تامپسون می نویسد که امروزه تنها 158 هواپیما در پارک هوایی استراتژیک ایالات متحده باقی مانده است. این 50٪ کمتر از کمیتی است که پس از پایان جنگ سرد در خدمت بود. عمر مفید اتومبیل ها تقریبا 45 سال است و واقعیت منسوخ پارک هوایی استراتژیک آمریکا در حال حاضر مشهود است. با توجه به تامپسون، تنها 40٪ (66 خودرو از همه نوع) از ناوگان هواپیما فعلی قادر به حمل سلاح های هسته ای هستند. بمب گذاران باقی مانده مطابق با موافقت نامه های کنترل تسلیحات بهبود یافته اند.
نویسنده این ماده یادآور می شود که در حال حاضر وضعیت ناوگان موجود هواپیمایی استراتژیک حمل و نقل هوایی نیروی هوایی ایالات متحده در حال حاضر به یک نقطه زمانی که اعتماد به نفس او، به عنوان قدرت انتقام گیری، به طور مداوم کاهش می یابد. به عنوان مثال، B-52 بیش از حد آسیب پذیر است تا بمب ها را به فضای هوایی به خوبی محافظت کند، و موشک های بالدار بالدار با یک بخش مبارزه با هسته ای به سختی می توانند پس از سال 2030 استفاده شوند.
به گفته روزنامه نگار، نیروی هوایی ایالات متحده هیچ قدرتی ندارد یا زمان به طور مداوم هواپیماهای قدیمی و سلاح های خود را در یک کشور رزمی آماده نگه می دارد. رهبری این کشور لحظه ای از شروع تجدید و نوسازی پارک را به تعویق انداخت و اکنون هر گونه تاخیر در برنامه ها، ارزش بمب افکن ها را در مهار پرخاشگری هسته ای تضعیف خواهد کرد. طرح به روز رسانی پارک نتیجه گیری از عملیات 20 بمب افکن های کم سرعت B-2 را تا سال 2032 و 62 B-1 B-1 تا سال 2036 نشان می دهد.
پس از چنین تمیز کردن و تا اواسط قرن بیست و یکم، ناوگان هواپیمایی استراتژیک سقوط ایالات متحده تنها از دو نوع هواپیما تشکیل خواهد شد. به طور قابل توجهی ارتقاء B-52 Stratofortress و راز B-21 Raider، که برای سال 2025 برنامه ریزی شده است.
این جدیدترین B-21 Lauren Thompson یکی از مشکلات اصلی و مهم است. واقعیت این است که در این پروژه که در این پروژه موفق به ساخت هواپیماهای Northrop Grumman شد، متخصصان نیروی هوایی قبلا 10 معایب را نشان دادند و بوئینگ بازنده تنها چهار نفر است. برخی از مسائلی که به پروژه Northrop Grumman منجر به هزینه و برنامه هواپیما شد. علاوه بر این، مفروضات پررنگ و پرخاشگرانه در مورد امکانات هواپیما، که در برنامه برنده قرار گرفته است، تنها یک برنامه خطرناک را اضافه می کند. نویسنده این ماده اطمینان دارد که هر گونه خرابی از مهلت یا ناسازگاری با معرفی جدیدترین B-21 به طور مداوم فرمان نیروی هوایی را مجبور به تجدید نظر برنامه های خود می کند.
شماره دوم لورن تامپسون، هواپیمای استراتژیک آمریکایی، به عنوان بمب افکن بمب افکن B-52 نامیده می شود. موشک بالدار، که برای نفوذ به فضای هوایی محافظت شده حریف طراحی شده بود، ابتدا در سال 1982 مورد استفاده قرار گرفت. در حال حاضر این سلاح در حال حاضر قدیمی است که توانایی آن هنوز هم می تواند معجزه را پرواز کند. البته معجزه، البته، می تواند ادامه یابد، اما توانایی یک موشک زیرزمینی مشت زدن دفاع هوایی مدرن دشمن بیشتر و شکی است.
تصمیم نیروی هوایی، جایگزینی موشک های موجود در موشک های جدید بالغ بالا (LRSO) است. موشک ها قادر به حمل یک بخش مبارزه هسته ای خواهند بود و محدوده پرواز آنها بیش از 1.5 هزار مایل است. این نه تنها نفوذ نفوذ فضای هوایی دشمن را تضمین می کند، بلکه به خدمه بمب افکن ها کمک خواهد کرد تا به اهدافی که فراتر از شعاع هواپیما هستند، حمله کنند. با توجه به این واقعیت که روسیه و چین به طور مداوم فرصت های دفاع هوایی خود را بهبود می بخشند، انتشار این موشک ها باید فوری سریعتر شود. نویسنده مواد در مطبوعات آمریکایی می نویسد که Raytheon قبلا قراردادی را برای ساخت LRSO دریافت کرده است، اما اگر تولید به زودی راه اندازی نشود، در 52 فقط بی فایده خواهد بود.
قابل توجه است که با توسعه برنامه برای مدرن سازی بمب افکن های استراتژیک خود، نیروی هوایی ترجیح می دهد اتومبیل های جدیدتر را با سلاح ها حذف کند. قدیمی ترین بمب افکن In-52 Stratoforress در رتبه قرار خواهد گرفت. از یک طرف، منطقی است. پس از همه، هواپیما به خوبی نشان داد و بسیار قابل اعتماد است. از سوی دیگر، هشت موتورهای توربوفان منسوخ، مقدار زیادی سوخت را مصرف می کنند. همانطور که لورن تامپسون می نویسد، تنها پس از چند دهه بحث در مورد گزینه های نصب موتورهای نیروی هوایی جدیدتر و ارزان تر، در نهایت تصمیم به حذف کرد. بسیار دشوار است
اگر جایگزینی نیروگاه به طور قابل توجهی ویژگی های هواپیما را تغییر دهد، الزامات پیچیده برای گواهینامه مجدد ممکن است رخ دهد. قبل از بازسازی بمباران نیروی هوایی ایالات متحده باید به دقت بررسی تمام پیشنهادات و به حداقل رساندن تمام خطرات احتمالی. به خصوص، اگر ما در نظر داشته باشیم، طبق برنامه فرمان، B-52 تا سال 2050 باید در صفوف باقی بماند.
بعد، تامپسون می نویسد که مدرنیزاسیون سلاح های هسته ای ناگزیر به نوسازی تانکرهای هوایی پشم گوسفند نیاز دارد. نیروی هوایی از حدود 500 تانکر تانکر بهره برداری می کند، اکثریت قریب به اتفاق از آن KC-135 قدیمی است که در سپیده دم دوران واکنشی توسعه یافته است.
تا به امروز، بوئینگ قبلا یک دستورالعمل مدرن برای نیروی هوایی ایجاد کرده است. این هواپیما KC-46 Pegasus را تعیین کرد. نویسنده مقاله اشاره می کند که در حال حاضر قدرتمند ترین تانکر از همیشه ساخته شده است. با این حال، با توجه به عدم وجود سیستم کمک های از راه دور، هنگام سوخت گیری تصمیم گیری در مورد تولید کامل، حداقل هفت سال به تعویق افتاد. به گفته تحلیلگر آمریکایی، ترمز با ساخت تانکرهای جدید، تمام هواپیماهای استراتژیک ایالات متحده را تضعیف خواهد کرد. به خصوص اگر تانکرهای قدیمی KC-135 به دلیل توسعه یک منبع تعیین شده، به طور گسترده ای بنویسید. نیروی هوایی ایالات متحده باید با مدرنیزه کردن ناوگان تانکر به منظور اطمینان از حمایت کافی از بمب افکن های استراتژیک در صورت بحران هسته ای، تسریع شود.
پیش از این، اولین عکس از بمب افکن های جدید استراتژیک روسیه، بله ظاهر شد.