Ŝajnas, ke ĉiuj bonkonataj fabeloj kaj la roluloj de iliaj herooj ekde la infanaĝo lernis per koro. Sed se vi fumas iom pli profunde, ĝi rezultas, ke bonaj fabelaj rakontoj havas fruajn versiojn, kaŝajn signifojn aŭ tute malsamajn aŭtorojn.
Ni estas en adme.ru kiaj uloj estas kaŝitaj malantaŭ la brilaj paĝoj de libroj, preferataj karikaturoj kaj filmoj, forigitaj sur ili.
1. Astrid Lindgren "Carlson, kiu vivas sur la tegmento"
La naskiĝo de la ankoraŭ kaj ambigua viro en la gloro estis antaŭita de du aliaj fabeloj, kiuj skribis Astrid Lindgren. Tiam ŝi zorge studis la ricevitajn heroojn, ili prenis siajn plej bonajn trajtojn kaj kreis unu el liaj plej amuzaj rakontoj. Unue, aperis fabelo de Nils Carlson. La unua Carlson estis eta, ne sciis kiel flugi kaj vivis en la rato, ĉar li estis amikoj kun sia mastrino. Li estis bona knabo kaj tute ne maldika. Nils helpis sian amikon Bertil postvivi solecon post la perdo de fratino. La dua heroo de la verkisto faris pli simila al Tom Carlson, kiu estas konata al ni. LilonKvast de la libro "Inter Lumo kaj Mallumo" estis brua, kun sento de humura viro kaj sciis kiel flugi sen specialaj aparatoj. Li iĝis amiko de malsana knabo, ne staranta el la lito. Sed kompare kun egoisma kaj rapida Carlson, la karaktero kondutis pli modestan, li volis helpi sian amikon kompreni, ke estis nenio neebla en la vivo, pri la ekzemplo de fabela lando. Reflektante pri la karaktero de la tria karaktero, la fabelo decidis disvolvi ĝin, fari ĝin pli alterigita, vera viro. Do viro aperis en la gloro de fortoj kun nekutima trajto - helico sur lia dorso.
2. Charles Perra "Ruĝa Ĉapo"
Feino pri ruĝa ĉapelo en Eŭropo aŭdita en la XIV-a jarcento. Ŝi estis konsiderata homo, dirita kun teruraj anatomiaj detaloj kaj finiĝis tre malbone. Nur en la 15-a jarcento, Charles Perra decidis refari ĝin kaj liberigi ĝin en sia kompilaĵo. Estis li, kiu surmetis la heroinon de ruĝa ĉapelo, antaŭ tio, en fabelo, nenio estis dirita pri vestaĵoj. Perro prezentis ŝin ne nur ĉapelon, kaj Chaperon - kronon, kiu en la tempo en la urboj ne estis eluzita dum longa tempo, kaj en la vilaĝoj li ankoraŭ renkontis. Ruĝa ĉapelo signifas, ke ĉi tiu knabineto estas rustika, de la homoj, kaj la rakonto okazis, plej verŝajne, dum longa tempo. Alia poste la fabelo adaptis fratojn Grimm, ilia opcio venis al la nuna tago. Estis tiuj, kiuj aldonis al la intrigo de aŭdacaj lignoj kaj ĝoja finalo.
3. Nikolay Nosov "Aventuroj Ligoj kaj Liaj Amikoj"
Dunno ŝajnis al siaj sovetiaj infanoj, kaj ĉi tio, kompreneble, la merito de la mirinda verkisto Nikolai Nosov. Sed la prototipo estas Lowrank, fakte, kiel ĉiuj fabelaj pantalonetoj, estis el Kanado. Artisto Palmer Cox faris bildstriojn pri amuzaj arbaraj viroj, kaj la rusa teksto sur ili estis kreita de la verkisto Anna Wolllyson. La ĝenerala nomo de la roluloj en la libro "La Regno de Bebo." La aventuroj de Murzilki kaj Arbara Viro "estis" brunaj ", kaj ŝi nomis unu el la etuloj, fidante je karaktero. Aliaj herooj estas Piggy-Venner, Murzilka, HaRehouse, D-ro Sóintment, Dadko-Borodac.
Por la unua fojo, la nazoj renkontis la librojn de Anna Wolllyson en la fruaj 50-aj jaroj. La verkisto volis refari ĉi tiujn fabelojn laŭ sia propra maniero. Kaj en 1953, Nikolay NOsov kreis la unuan libron pri la aventuroj de la Mallonga. Li premiis la Ĉefan Heroon kun la nomo de unu el la karakteroj Wolllyson - Dunno - kaj iuj trajtoj de la amuza Murzilki. Multaj proprecoj de Nosov skribis, rigardante sian malgrandan filon Petei. Kaj la verkisto mem, kiu amis ĝeneralajn ĉapelojn, aventuron kaj trukojn estis en la karaktero. Esence, la NOsov rezultis esti etaj plenkreskuloj kun infanaj specoj de karaktero.
4. Alexey Tolstoy "Ora Ŝlosilo, aŭ Aventuro Pinocchio
Kvereloj pri tio, ĉu la dika fabelo pri Pinokjo retrovis aŭ kreis tute apartan laboron, ili ankoraŭ ne malfortiĝas. La verkisto mem skribis la antaŭparolon, en kiu li diris, ke li legis la "aventurojn de Pinokjo" kiel infano, ofte retenante la historion de ligna pupo al siaj kamaradoj kaj inventis tiajn aventurojn, ke ili tute ne estis en la libro. Sed fakte ĝi ne estas. Tolstoy jam estis plenkreska viro kiam mi unue legis la fabelon pri la knabo de Polany. Sed la verkisto, laborante pri la retilado de Pinokjo, memoris sian propran infanaĝon, sian amuzon kaj revojn pri eksterordinaraj aventuroj, do Pinocchio estas tre simila al la tre alyas de Tolstoj, kiujn li estis en infanaĝo. Iuj esploristoj estas certaj: ĉi tio tute ne estas infana fabelo. En la bildoj de Pierrot kaj Karabas-Barabas, la verkisto ridindigis Aleksandro Blok (kaj en ĝeneralaj poemoj de la simbolismo epoko), kaj ankaŭ teatra direktoro de la Vsevolod Meyerhold. Unu el la plej famaj prezentoj de Meyerhold estis la teatraĵo pri la teatraĵo de la bloko Balaganchik. La direktoro estis konata pro sia despota karaktero kaj, laŭ multaj samtempuloj, inkluzive de Tolstoj, apartenis al siaj aktoroj kiel pupoj.
La kolora koloro de Blue Malvina signifis sufiĉe malbonaŭguran aferon. Ŝi estis fantomo. En la origina historio de Carlo Collodi Malvina, sed estas knabino kun haro de Lazuri. La rabistoj persekutas la heroon en la arbaro, kaj Pinokjo vidas blankan domon kie esperas kaŝi. Tamen, la pordo estas ŝlosita. Knabino kun Azure Haro aperas sur siaj krioj en la fenestro, pala vizaĝo fermiĝis. Ŝi klarigas, ke ĉiuj loĝantoj de la domo jam moviĝis al la mondo de aliaj, kiel ŝi mem. Post tio, la knabino malaperas. En multaj kulturoj, blua koloro simbole signifis la alian mondon. Sekve, bluaj haroj knabinoj emfazis ŝin apartenanta al ĉi tiu mondo. En daŭrado de la fabelo, ŝi fariĝis arbara feino.
5. Aleksandro Pushkin "fabelo de fiŝkaptisto kaj fiŝoj"
Opcioj, de kie ĝi estis Pushkin, kiu prenis la intrigon por sia fabelo, du. Laŭ unu el ili, ĝi estas iomete modifita rusa folk-fabelo "avida malnova." Sed pli ofte ili diras, ke ĉi tiu estas la germana rakonto "pri la fiŝkaptisto kaj lia edzino", kiu estis rakontita en la kolekto de fratoj Grimm. Ŝi ne venis kun ili, kaj la artisto-mistika Philip Otto Runge, kiu ne nur tiris, sed ankaŭ verkis mistikajn verkojn pri la simboleco de lumo kaj koloro. Sekve, en la originala germana versio, ĉiufoje la maljunulo venas kun nova peto, la maro ŝanĝas unue el ĉiuj koloroj: unue ĝi estas helverda, tiam malhela bluo, kaj fine - malhela griza, kaj jam en la fina heroo zorgas pri la kamiono. En la germana versio, la fiŝo tute ne estas ora beleco, sed banala plata flamanta.
6. Charles Perro "Kato en Botoj"
Kiel aliaj fabeloj de Charles Perro, "Kato en Botoj" aperis en sia kolekto de fabeloj kaj estis la retilado de la popola historio pri la kortega kato. Unue, la verkisto hontis meti sian familinomon por la kovrilo de la kolekto: ĉiuj fabeloj ŝajnis tre frivolaj al li, kaj li jam estis konata kiel solida verkisto. Sekve, li publikigis libron sub la aŭtoreco de sia filo, por ne doni kialojn por diskuti la fakton, ke la fama viro komencis engaĝiĝi en fabeloj. Sed la libro havis stultan sukceson. La sekvantoj de la verkisto fariĝis noblaj sinjorinoj, kiuj ankaŭ komencis skribi fabelojn, ĉi tiu okupado fariĝis tre moda.
7. Brothers Grimm "Snow White kaj Sep Dwarfs"
La fama ĉi tiu rakonto estis farita de la fratoj Grimm, kaj por la unua fojo ili aŭdis ŝin de la filo de Pastro. La fratoj versio diferencis de tiuj ebloj, kiujn ni povas legi nun. Ekzemple, la malbona duonpatrino provis forigi neĝblankan trifoje: alporti ŝin puntaĵon, kiu devis prokrasti, tiam venenita kombilo, tiam pomo. Oni kredas, ke la prototipo de Neĝulino povus esti grafino Margaret von Valdek aŭ Baroness Maria Sophia Margaret Catarina von kaj und Ertal. Ambaŭ ne konformis la rilaton kun duonpatraĵoj. Plie, la duonpatrino Mary Ertal vere parolis spegulon. Estas malfacile imagi, ke en la XVI-a jarcento povus esti io simila, sed ĉi tiu akustika ludilo ankoraŭ estas ekspoziciita en la Laura-Ĉefa Muzeo. La prototipoj estis kaj la gnomoj estas malkuraĝaj ministoj, kiuj loĝis en la vilaĝo proksime al la urbo.
8. Hans Christian Andersen "Snow Queen"
La biografoj de Andersen asertas, ke la prototipo de la neĝo Reĝino fariĝis la kantisto de sveda opero, en kiu la verkisto enamiĝis. Estis nerequitada amo, la knabino estis malvarma al li. Reen en la neĝa reĝino estas trajtoj de la dana folkloro. En folkloraj legendoj, la morto ofte nomiĝis glacia virgulino. Eble la Neĝa Reĝino de Andersen havas multon komunan kun la skandinavaj dimensioj de vintro kaj fading. Ankaŭ malvarma, kiel sensenca.
9. Gianni Rodari "aventuroj chipollino"
Kiam Gianni Rodari skribis sian fabelon, neniu atentis ŝin en sia indiĝena Italio. Sed ŝi silentis en Sovetunio. Estis tie, ke la verkisto fariĝis nekredeble populara, kaj Samuel Marshak kontribuis al ĉi tio. En Italio, li famiĝis nur kelkajn jarojn poste. Estas nuanco en la laboro, kiu malsupreniris kiam la mallongigita versio de la libro estis presita. En karikaturoj kaj filmoj, ili ankaŭ ne atentis. Krom legomoj kaj fruktoj, en la libro ankoraŭ estas subpremata - ĉi tiuj estas bestoj enhavataj en zoo, tio estas, laŭ la verkisto, en malliberejo. Kaj Chipollino interagas kun ili: negoci kun araneoj, parolante kun la hinda elefanto kaj eĉ ricevas amikecon kun danĝeraj brunaj ursoj. Ŝajne, ĝi ne volis difekti la reputacion de zooj en iu ajn, tiel malmultaj homoj konas ĉi tiun parton de la fabeloj.
Kaj kio estas via plej ŝatata fabelo? Ĉu vi konas la historion de ĝia kreo?