3 lipca, w 1991 r., Najwyższa Rada Rosji, wówczas kolejna RSFSR, przyjęła pierwsze ustawa regulacyjne: prawo "w sprawie prywatyzacji państwowych i komunalnych przedsiębiorstw". Dla tych, którzy nie wiedzą, przypominamy, że w kwietniu 1992 r. Pierwsza aukcja sprzedaży przedsiębiorstw handlowych, służby domowej i cateringu, która przyszła autorom programu prywatyzacji Egors Gaidar i Anatoliy Chubais odbyła się w Niżnym Nowogrodu.
Prywatyzacja, prowadzona na początku lat 90., nadal pozostaje jedną z najbardziej kontrowersyjnych historii w nowoczesnej historii Rosji. Pierwotnie przyjęto, że ludność byłaby w stanie wykorzystać fundusze zgromadzone w biurze oszczędnościowego do udziału w prywatyzacji. W końcu akumulacja obywateli była w 1990 r. Trzeci PKB ZSRR. Jednak wcześniej przeprowadzona liberalizacja cen rozpoczęła galopujący proces inflacji (168% w 1991 r., 2608% w 1992 r.), Co zmniejszyło siły nabywczącej obywateli na 2%. Zatem obywatele nie mogli korzystać z ich akumulacji w procesie prywatyzacji. Jasne jest, że był ktoś bardzo opłacalny.
Ponieważ rachunki obywateli zostały amortyzowane, model czeski został podjęty jako podstawa rosyjskiej prywatyzacji - czeku (kupon). Zamiast otwarcia kont ludność postanowiła dystrybuować kupony. Ale nie za darmo, ale dla 25 rubli. Małe pieniądze, ale w pełni charakteryzują autorów prywatyzacji. Większość ludności nie miała najmniejszego pomysłu kontroli prywatyzacji (kuponów), nie rozumiał, co należy zrobić z nimi. Wyjaśnienie pana Chubaisa, że dwa samochody "Volga" będą dostępne na jednym kuponie (najbardziej prestiżowym samochodem dla populacji tego okresu), nie wyjaśnił niczego. Dwa "Volga", ale jest nieznana, gdy i tutaj oferują pieniądze na żywo. Wielu zaczęło ich sprzedawać kupującym do dwóch butelek wódki. Według statystyk, około 25 milionów Rosjan zainwestowało swoje kupony do sprawdzania funduszy inwestycyjnych (z których większość nie zapłaciła żadnych dywidend, więc ktoś), około 40 milionów - w akcjach różnych przedsiębiorstw (większość szybko zniknęła z rynku), a trzecia właścicieli kuponów sprzedał je.
Tylko właściciele dużych pakietów kuponów kupionych z ludności mogą uczestniczyć w sprawdzeniu i aukcjach zabezpieczeń. Prawdziwa wartość rynkowa pakietu stawek, który można uzyskać w zamian za jeden kupon, zawahał się w szerokim zakresie. Na przykład w regionie Nizhny Novgorod w 1994 r. Jeden kupon może być wymieniany na 2000 akcji Rao Gazprom (ich wartość rynkowa w 2008 r. Wyniosła około 700 tysięcy rubli). Łącznie do lutego 1994 r. Odbyło się ponad 9 tysięcy aukcji, na których stosowano 52 miliony kuponów. Według raportów, 46.8 tysięcy przedsiębiorstw państwowych zostało sprywatyzowanych w latach 1991-1992, w 1993 r. Ich liczba wzrosła do 88,6 tys., W 1994 r. - do 112,6 tys. Wśród nich 92% nieżelaznych przedsiębiorstw hutnictwa zostało sprywatyzowanych, 95% chemicznego i petrochemicznego. W 1994 r. 99% produktów zostało wyprodukowanych w sprywatyzowanych przedsiębiorstwach metalurgy żelaznych. W 1996 r. Oficjalnie ogłoszono pełną prywatyzację przemysłu lekkiego, a do 1997 r. Prywatyzację przedsiębiorstw inżynierii cywilnej, kompleksu rafinerii i przetwórstwa drewna, materiałów budowlanych i przemysłu spożywczego zostały zakończone - w tym produkcję napojów alkoholowych i wyrobów tytoniowych.
Brak funduszy budżetowych zmusiło rząd do przechowywania tak zwanych aukcji hipotecznych. Duże struktury biznesowe oferowane, aby pożyczyć rząd zabezpieczony przez największe przedsiębiorstwa. Zgodnie z warunkami umowy, jeżeli państwo nie mogło zapłacić otrzymanej pożyczki, przedsiębiorstwo stało się własnością pożyczkodawcy. W związku z tym władze przeprowadziły przypisanie aktywów na dużą skalę. W rezultacie za 1,1 mld USD, główne struktury finansowe ustanowiły kontrolę nad przedsiębiorstwami, później przez Yukos, Norilsk Nikel, Sibneft i kilka innych największych firm. Więc słynne struktury oligarchiczne z lat 90-tych pojawiło się, które były właścicielami Rosji. Historyczna ocena wyników prywatyzacji w Rosji jest nadal przed nami. I żyjemy dalej. Proces prywatyzacji nie ma końca i obecnie nadal.
Teraz, według różnych szacunków, udział sektora publicznego w rosyjskiej gospodarce waha się od 50% do 70%. Wielu ekonomistów uważa to za nadmierne i nalegają na nową odpisanie. W swojej opinii w Rosji odsetek spółek państwowych powinna wynosić około 15%.
W regionie Nizhny Novgorod, pierwsza wizytówka przejście do rynku na początku lat 90., wszystkie najbardziej płynne i wysokiej wydajności od dawna sprywatyzowano. Do tej pory istnieje głównie prywatyzacja nieruchomości w mieczce. Prognoza planu prywatyzacji nieruchomości państwowej na 2021 i 2022 r., Koordynowany przez Komitet Zgromadzenia Ustawodawczego regionu Nizhny Novgorod w zakresie gospodarki i przemysłu, obejmuje tylko cztery (!) Obiekt. Według wiceministra relacji gruntów i nieruchomości regionu Andrei Schegrow, przychody budżetu regionalnego ze sprzedaży nieruchomości w 2021 r. Przewiduje się na 6 milionach rubli w 2022 r. - Na poziomie 2 milionów rubli. Może więc taka uwaga prasy przyciągnęła wiadomości o pragnieniu rządu regionalnego, z jednej strony, aby kupić udział udziałów w kolejce linowej w Administracji Miasta Nizhny Novgorod, a z drugiej strony, a następnie sprzedać Wszystkie 100% akcji samochodów linowych.
Najlepsze dane w ciągu ostatnich pięciu lat w sprawie wdrażania zadań budżetowych dla rachunkami niebędącymi podatkami, Ministerstwem Property i Stosunków Gruntowych przewidzianych w 2019 r. W 2019 r. Budżet regionu Nizhny Novgorod został zapisany do budżetu 931,5 mln rubli.
W przybliżeniu tej samej sytuacji w regionalnym centrum. Na spotkaniu Duma City, 17 lutego, dane zostały ogłoszone, że plan przychodów do prywatyzacji nieruchomości w 2020 r. Wykonano 89%. 69 obiektów w sprzedaży nie udało się wdrożyć, a są one zawarte w planie 2021-2022. W szczególności zauważył, że zakład na prywatyzację nie powinien być wykonany. Konieczne jest szukać innych sposobów wdrożenia nieruchomości, aby zwolnić budżet z konieczności zawarcia tych obiektów na bilansie. W związku z tym, zgodnie z służbą prasową Dumy Nizhny Novgorod, w ramach prywatyzacji w upoważnionym kapitale JSC "Socelengo" obejmie 62 obiekty - 3 budynki i 59 struktur inżynierskich. Pozwoli to na naprawę, aktualizację i zawartość sieci użytkowej.
Ponadto zastępcy Gordeum zatwierdziło propozycję przekazywania obiektów beregreplacyjnych na lewym brzegu OK do nieruchomości regionu Nizhny Novgorod.
Tak więc, pod względem prywatyzacji regionu i regionalnego centrum, istnieją głównie udogodnienia na małą skalę, której treść jest uciążliwa dla budżetu. Musimy teraz dowiedzieć się, jak powoli sprzedać, aby to było, z jednej strony oznaczało przybycie cywilizowanego inwestora, gotowy, rozwijać przedsiębiorstwa, a nie tylko po prostu wykopać zyski z niego. Wspierają się miasto i okolica. Nieuchronnie przyciąga inwestorów, którzy są gotowi do prywatyzacji nieruchomości regionalnej i miejskiej. Wielkie funkcje prywatyzacji są łączone w razie potrzeby, aby utrzymać historyczny wygląd miasta, jego atrakcyjności turystycznej.