Badanie literatury w szkole jest wykonane w porządku chronologicznym, a zatem jedną z pierwszych ksiąg studentów, na temat idei nauczycieli, powinna być księgą N. A. Kuna "mitów i legendami starożytnej Grecji" lub podobnych kompilacji. Starożytny Grecki MIF na Afrodycie i Pigmalion jest przedmiotem studiowania tego artykułu. Przeanalizujmy, jaka jest jego rola w kulturze starożytnych Greków, a jednocześnie staramy się dowiedzieć, co ukryte znaczenie tej historii.
Trudno jest przecenić znaczenie mitów zarówno dla literatury, jak i kultury jako całości: większość działek kinowych, teatr i książek są zbudowane zgodnie z strukturą mitów. Wieczne historie stołowe dla nowoczesnej interpretacji, główny bestseller wszech czasów - Biblia - w dużej mierze przypomina również zbiór mitów i legend. I oczywiście mity są poważnym filariem, który polegał na moralności starożytnych Greków - Ojców cywilizacji Europy Zachodniej.
Pierwsza, odśwież pamięć i zwróć uwagę na kluczowe zdarzenia na działce mit na Afrodycie i Pygmalion. Pigmalion nienawidził kobiet i unikał małżeństwa - jego pasja była w sztuce. Kiedyś stworzył rzeźbę dziewczyny nieziemskiego piękna i zakochał się w niej: ubrany, dał biżuterię, rozmawiał z nią i tak dalej.
W dniu festiwalu na cześć bogini Afrodyty - patronka wszystkich kochanków - Pygmalion dokonał hojnej oferty i modlił się, że bogowie dali mu tę samą piękną kobietę, co ich ukochana rzeźba. Rzeźbiarz nie przegapić posągu, rzeźbiarz zapytał - bał się gniewać bogów. Zwraca dom Pigmalion i - o cudu! - Statua przyszedł do życia. Tak więc Afrodyta przyznał rzeźbiarze dla właściwej usługi.
Teraz myślećmy o sposobie literatury nauczycieli: co autor chciał nam powiedzieć? Istnieje wiele punktów widzenia, ale ogólnie akceptowany jest następujący: W tym mitowi, bogini miłości Afrodyta pojawia się przed czytelnikiem potężnego i wszechmocnego, ponadto więcej niż Miłosierny. Morał: Kochaj bogów, a oni cię kochają.
Prawda, pojawia się niekompletna. Zobacz: Inny mit jest znany ze światem - o Narcissa. Jestem pewien, że wszyscy wiedzą: Narcissa zakochała się w jego refleksji, a to go zrujnował. Bez względu na to, jak bardzo poprosił Afrodyty, aby dał możliwość pozostania obok uroczego faceta po drugiej stronie lustrzanego stroju wody, tylko cisza nieba.
I tak jest sprzeczność: Narcississ osiągnęła do samopoczucia Afrodyty, a do miłości Pigmalionu do posągu, rzeźbiarz nagrodzony. I nie spełniła swojego konkretnego pragnienia: dać kobietę, piękną, jako posąg, przywróciła ją. I ocena przez fakt, że nie wiemy nic o Pigmalionie, możemy założyć, że jego los rozwinął się dobrze. Oznacza to, że jest mało prawdopodobne, że on i jego żona "Lucky" w obliczu dyskryminacji lub problemu posiadania miejsca na świecie na żywą statuę (lub używamy asocjacyjnego myślenia, Androida umieszczone w społeczeństwie).
Oczywiście nie jest to konieczne, aby dostrzec zbyt poważnie, ponieważ Jean-Pierre Vernan jest także historykiem historykiem, który studiował życie starożytnych Greków, "napisał to, począwszy od piątego wieku pne, w filozofii i historii mitów nabytych uwłaczający charakter. Stali się nieuzasadnione i nie wspierani przez dowody bajek, raczej za rozrywkę, a nie wyjaśniać całą rzeczą. Krótko mówiąc, Grecy przez pięćset lat przed narodzinami Chrystusa zardzewiały do głosu na własne historie.
Jednak przypomnę ci, że mit wykonują funkcję edukacyjną i edukacyjną w taki sam sposób, jak na przykład Biblia. Nie na próżno, wszystkie modlitwy do progu Boga Zeusza rozpoczęły się od słów "Nasz Ojciec". Później chrześcijanie interpretowali je w "Ojciec", a potem te słowa zostały nominowane.
M. Madżan, na przykład, w swojej książce "Zrozumienie mediów" często zwracał się do Biblii, a do mitów starożytnej Grecji, aby wyjaśnić naturę współczesnego człowieka. Interpretował już wspomniany mit Narcisue.
Według profesora Uniwersytetu w Toronty, Narcyz zakochał się w sobie, ale w jego refleksji. W ten sposób M. Madluhan chciał podkreślić, że ludzie interakcji z dziedziną informacyjną jak nie dokładnie obraz ich życia, na przykład w gazecie, a mianowicie, że odbicie rzeczywistości. Dlatego dzisiaj na całym świecie uczniowie kierunków dziennikarskich i studiuje dzieła profesora, w tym książki "zrozumienie mediów".
Teraz wyobraź sobie, że jestem rodzajem M. M. McCleuhan i pozwól mi umieścić interpretację mit na Afrodyty i Pigmalion. Oczywiście autor "zrozumienie mediów" był profesorem Uniwersytetu w Toronty, a jestem tylko studentem drugiego kursu dziennikarstwa, ale nigdy nie wie, jak się skończy.
Ogólnie rzecz biorąc, wierzę, że Afrodyt przyznał Pygmalion nie tylko dlatego, że przyniósł jej ofiarę "White Chick with Moaling Horns", ale także dlatego, że naprawdę kochał. Oczywiście mit mówi, że rzeźbiarze nienawidzili kobiety, a pasja mężczyzn nie wydaje się być, ale jego miłość rozprzestrzeniła się na inną - na sztuce.
Afrodyta - jako bogini miłości - doceniła światopogląd z pigmalionu i dał mu to, o czym nie mógł marzyć. Tak więc miłość do pięknego pomogła osobie zdobyć szczęście.
Co można wywnioskować z tej interpretacji? Cóż, jeśli rozważymy mity z punktu widzenia odbicia kultury starożytnej Grecji, wtedy, w jego mieszkańcach, oprócz słynnego "kultu ciała", które mogą być oceniane przez zachowane rzeźby, był również "kult artystyczny". Miłość do kreatywności została wyceniona wyższa niż miłość kobiety, a odpowiednio, a do dziecka. To jest motto "All dla dobra sztuki!" Brzmiało dumnie i uwielbiać.
Oczywiście nikt nie zabrania myślenia inaczej. W końcu mity są pozostałością przeszłości. Jednakże wielcy naukowcy i myśliciele wciąż badają życie starożytnych Greków i ich literatury. Właściwie to wszystko, co gorsza? A gorszy mój czytelnik, którego zapraszam, aby wyrazić opinię w komentarzach?
Autor - Kirill Salimov
Źródło - SpringZhizni.ru.