صحبت کردن در مورد ون او، به او نام افتخار "Avangard"، Fern لذت بردن از ضمایر غیر شخصی آن، بلکه به عنوان اگر آن را به یک موجود زنده، او است. بنابراین در سنت Anglo-American به نام کشتی ها، انیمیشن از روک ها، که به سرنوشت خود اعتماد دارند. FERN سرمایه گذاری شده در "Avangard" بسیار فانتزی، بسیار مجاور و صبر و شکیبایی برای جابجایی یک minivan توت فرنگی به یک زندگی بیشتر یا کمتر راحت است که در حال حاضر بهتر است به بدهی ها برای رفع آن از آن را تشخیص و خرید چیزی جدید، امیدوارم.
از آنجایی که در سال 2011 پس از رکود اقتصادی، بازار گچ تخته فرو ریخت و شرکت در امپراتوری مونوآگنور بسته شد، نوادا، که هشتاد و هشت سال بود، و پس از آنکه شوهر معشوقش در جاده ها در جاده ها از میان می آید، در حال پیوستن به آن بود برادری همان عشایر، انتخاب تنهایی به عنوان راهی برای به روز رسانی زندگی است. حرکت آن را برای خود، خیلی از دست رفته، و مقاومت بقای. "شما، مانند پیشگامان"، شیوه زندگی سرخپوست و او را مانند خواهر خود فرمول می کند. پیشگامان کسانی را که در قرن های XVIII-XIX نامیده می شوند، خانه اش را در اروپا و یا در شرق آمریکا قرار دادند و کاروان وانت ها به سمت غرب رفتند تا سرزمین های جدید را به کار گیرند. آنها احساس نشده اند و می توانند در مورد خود را با کلمات فرن بگویند: "من بی خانمان نیستم، من فقط یک خانه ندارم". این زمان ساخت "امپراطوری" بود (ایالات متحده یک کشور نمونه را در رم باستان دید: در سال 1793، نخستین رئیس جمهور کشور جورج واشنگتن اولین سنگ را در ساختمان کاپیتول گذاشت - مقصد کنگره ایالات متحده در تپه Capitolian در واشنگتن، و در پایتخت هر ایالت، Capitol آن وجود دارد). تحول امپراتوری در شهر ارواح یک کشور به سرعت در حال تغییر است، تخریب ساختارهای قدیمی که خواستار آمریکایی ها برای ترک سن غم انگیز است. در داستان جک لندن یک ترانه وجود دارد: "به عنوان یک argonauts در بزرگتر، ما عجله، پرتاب خانه ..." اما این بار آمریکایی ها عجله ندارند نه برای "طلای طلایی"، بلکه دور از تلاش برای گرفتن آن.
"Golden Lion" جشنواره فیلم ونیزی "زمین عشایر" از Chloe Chlenium چینی چینی که در آمریکا بزرگ شده است، اعطا می شود، که در آمریکا بزرگ شده است، می تواند در ژانرهای مختلف، عمدتا به فیلم جاده یا هیبرید ژانر نوع Mokumentari یافت شود. اما من پیشنهاد می کنم این فیلم برچسب "postfikshn" را به صورت مشابه با پست الکترونیکی ارائه دهد. در اینجا تنها دو بازیگر حرفه ای هستند - به این ترتیب، آن را به شدت به شدت به طور ناگهانی از کتاب مستند روزنامه نگار جسیکا برودر با زیرنویس "زنده ماندن در آمریکا در قرن XXI" است. به طور کلی، با توجه به نوع بیانیه، این فیلم به من نزدیک به "جریان برداشت ها" - کتاب Hipster جک Keroaca "در جاده ها". عاشقانه های خودآموزی او بر اساس پرونده های خاطرات در مورد سرگردان دو دوست گردید، در مسیر آن مانند جسیکا برونر، افراد واقعی که تنها در صفحات خود تحت نام مستعار ظاهر می شوند، یافت می شود.
جاده، در Keruak، و خود زندگی وجود دارد، که از مرگ نمادین در مرزهای شهر منجر خواهد شد - دنیای کار روزمره مداوم و تحمیل بسیاری از تعهدات اوراق قرضه خانوادگی. "ما جادوگران با جادوگران خواهیم بود!" - اعلام کرد Credo Credo خود را نجات خود را از چنین "مرگ". وسوسه وسوسه انگیز او به شکل یک موجود دنج در خانه یک خواهر متاهل مرفه یا همراه با یک غیر بی تفاوتی به آن، اگر نه بیشتر، دیو. دیو، با آنها قارچ در جاده ملاقات کرد، بازی می کند (تحت نام او) بازیگر حرفه ای دیوید استریاترن. و بازیگر اصلی حرفه ای در این فیلم دو بار Oskarone Francis McDormand است. او از دیدگاه های مختلف آمریکا بازدید کرد - یک افسر پلیس باردار هدفمند در فوگو برادران کوهن، به دنبال عدالت Mildred از Martin McDona در "سه بیلبورد در مرز Ebbing، میسوری"، و در حال حاضر او Fern یکی دیگر از آمریکایی های متوسط است، این بار انتخاب شده است سفر چگونه زندگی خود را زندگی می کنند. FERN یک شخصیت کلیدی از "سرزمین های عشایری" است که درب را به دنیای بزرگ باز می کند، که توسط قهرمانان غیر منطقی کلاس جدید ساکن می شود.
در دایره المعارف محبوب زندگی آمریکایی - سریال تلویزیونی "سیمپسونها" - چنین قسمت ای وجود دارد. هومر از ماشین در حال حرکت خارج می شود، پرتاب یک مرد رانندگی: "متشکرم، جک کراک"، و او دستنوشته خود را بر روی کاغذ A4 با یک "نسخه نهایی" و یک پیمایش فله ای می گوید: "این این نسخه اصلاح شده است ، پرتاب در صندوق پستی و این رول انتشارات به طوری که هیچ کس او را دید. " به محض اینکه هومر از دستان نویسنده به دست آورد، گزینه اول افسانه ای، چاپ شده بر روی ورق های چسبنده کاغذ ژاپنی، اسکرول، که تصورات زنده از زندگی جاده را حفظ کرد، بلافاصله به گرد و غبار، به وحشت هومر فرو برد، عبادت Keroaca، مراقبت از آسمان. Chloe Zhao فقط تلاش کرد تا زمان واقعی زندگی واقعی افراد واقعی را دقیقا به همان اندازه که آن را به دست آورد، و نه در نسخه ویراستاران United Chorporal.
با این حال، در انهدام کتاب های روم کرواکا و کتاب های Broj (و همچنین فیلم ژائو) تفاوت قابل توجهی وجود دارد. Keroac و Buddy Neil او Jazzniks (Jazzniks) بود، و کتاب بداهه نویز، نوشتن در ناامیدی از پیروزی پس از جنگ 1940s، در اصل به سبک جاز رفت. در "سرزمین عشایر"، آنها را بازی می کنند و جاز را می خوانند، بلکه بلوز، با خلق و خوی، هماهنگ کردن موسیقی متناسب با Meditic Minimalism Louis Elyutically. کلمه "بلوز" به عنوان "اشتیاق" ترجمه شده است؛ او زودتر از جاز سرگرم کننده متولد شد، هرچند چند دهه بعد جاز و از این آهنگ های غم انگیز رشد کرد، که در خاطرات دلتنگی از گذشته شاد، که قابل بازگشت نیست، تزریق شد.
معرفی کار فصلی موقت - یک بسته بندی در انبار مرتب سازی از نگرانی آمازون، سرورها در کافه شبکه های کنار جاده، پاک کننده در پارک ملی Badlends، - Fern در کشورهای غربی است، در حال ملاقات در مسیر همان عشایر است. در بیشتر موارد، این افراد سالمند هستند که در شیب سال ها با چشم انداز فقر مواجه شده اند. لیندا مای، به عنوان مثال، که از دوازده سال کار می کرد، که دو دختر را افزایش داد، اذعان کرد: پس از آنکه متوجه شد که او تنها 550 دلار در هر ماه به دست می آید، او در مورد خودکشی فکر می کرد. جالب در حوادثی که آنها را در خانه محروم کرده یا آنها را مجبور به ترک خانه خود می کنند، کمی. اما هر کس دلیلی است که به ناامیدی بپردازد: حتی در فقر شما می توانید یک طرف نور را پیدا کنید - شما در حال حاضر به لذت بردن از دلار متعال بستگی ندارد، شما می توانید به آنجا بروید، جایی که من به مدت طولانی از بازدید، و یا مانند شربت ها از باتلاق، به عقب برگردید که در آن یک بار خوشحال شدم. باتلاق ها با فرن با حافظه ای که چگونه سعادت باور نکردنی او را در پای صخره احساس می کرد، به طور کامل لانه های پرنده را نابود کرد. فرورفتگی در اطراف پرواز کرد و خودش را در آب دریاچه منعکس کرد، به نظر می رسید در پشته خود پرواز کرد. دانستن اینکه چقدر آن را برای زندگی در این زمین اندازه گیری می کند، Swamps Hurries برای بازگشت به آن لبه ها. در حافظه این زن یا مایل به تجربه همان شادی مقدس، FERN نیز به آنجا می رسد. و سعی خواهد کرد که به پشت او بازگردد، جایی که خوشحال بود، اما متقاعد خواهد شد که هیچ نقطه ای در دیوارهای خالی به قتل نابود شده وجود ندارد.
Nomads Real Real Screen Hipsters نیست، نه افزایش بی دقتی از عصر مبارزه با فرهنگ، نه یک potariat به طور حرفه ای حاشیه نسیم (شخصیت Grea Hervig gervig)؛ آنها وارثان هنری دیوید تورو هستند که سرود را با تنهایی حفظ کرده اند، از وابستگی خسته کننده به نظر شخص دیگری و قوانین اعمال می شود. تورو در اواسط قرن گذشته بیش از آزمایش خود عایق داوطلبانه عرضه شد (باید گفت، این تجربه، در حال حاضر مفید است، در حال حاضر نه تنها در آمریکا) ثابت کرد که کاملا ممکن است زندگی از جامعه، لطفا لازم باشد . علاوه بر این، در دفع عشایر، طبیعت باکره که در آن بازیکنان چشم انداز مدرسه هایدسان، استاندارد خلوص الهی را دیدند، این منبع اجتناب ناپذیر از به روز رسانی شد. امروز، یک فلسفه مشابه، یکی دیگر از قهرمانان فیلم را بیان می کند - گورو عشایر آمریکایی باب ولز، که جلسه دو هفته ای از افراد متاهل در آریزونا را برای سال نو برگزار می کند.
"" تایتانیک "غرق می شود،" ولز اعلام می کند، حکم بخش های زندگی پایدار Mnimo، و تمایل به دیدار با هنر امیدوار کننده "زندگی در جاده". وانت خود را پارک کرد، در روزهای کریسمس، مردم آواز خواندن و رقص، جمع آوری آتش و تجربه احساسات مشترک، تبدیل شدن به شرکت کنندگان در تقریبا جادویی، مراسم های نئواراتیک. جلسات با غریبه ها صفحات جدید زندگی را باز می کنند و تجربه جدیدی را با مشارکت بی نظیر شنوندگان سپاسگزار داستان های خود درباره از دست دادن، بیماری، مشکلات خانوادگی ارائه می دهند. آنها شادی تکان دهنده را از بین نمی برند، اما آنها آزاد هستند، زیرا آنها سعی در حفظ بهترین آنها برای حفظ مسیر زندگی معمول ندارند، آنها صاحبان زندگی خود هستند و می توانند بی رحمانه باشند، هرچند ملامت، از زیبایی ابدی طبیعت لذت ببرند. سرخس، در لیست خدمات آثار مورد آزمایش که هر دو "معلم جایگزینی" وجود دارد، همچنین به دیگران گوش می دهد و در مورد خود، در مورد ارزش های اصلی خود - آلبوم خانواده و صفحات ارزان که پدر در فروش فصلی خریداری کرده اند، صحبت می کند. شاید او مشاوره خوبی داشته باشد. پس از اتمام دوباره در جاده با یک پسر جوان، او می آموزد که در شمال او یک دختر مورد علاقه است، اما نامه ای به او وعده متقابل نیست. و Fern خوانده شده Derek Shakespeare's Sonnet 18 - شناخت در عشق است که به طور ناگهانی کمک خواهد کرد. از آنجا که او می داند قیمت عشق، نگه داشتن حافظه تلخ در مورد از دست دادن شوهر عزیز خود.
حضور روی صفحه نمایش Francis McDermannd، مانند قهرمان او در گفتمان، ظریف و غیرقابل انکار است. این بازیگر چارچوب یک اقدام فعال را بارگیری نمی کند، او مراقب و ناظر سمپاتیک است، که از نظر معنی دار یا برآورد شده از فیلم استفاده نمی شود؛ چشمان او همیشه به مخاطب و یا به دنبال جاده یا برای اشیاء کار، که درگیر است، دنبال می شود. این نمادین به این معنی است که از طریق عبور او با آتش بنگال گذشته از وانت عشایر، که او سال نو مبارک را تبریک می گوید، نمادین است. او شبیه قهرمان بازی شاعرانه رابرت براونینگ "Pippa گذشت"، در سال 1909 توسط دیوید گریفیت منتقل می شود. Pippa به سادگی عبور می کند، آواز خواندن، توسط خانه های دیگر افراد، و هر کس از این کمی بهتر می شود.
این فیلم بسیاری از فریم های زیادی را از طریق شیشه جلو از ون گرفته شده است، و FERN در مقابل ما در پرتوهای خورشید، در پس زمینه بیابان شنی، پرواز برف، پرواز ... همانطور که گریفیتا بدون کلمات برای ترجمه مدیریت می شود زبان شاعرانه از Poetic Planswright فیلسوف انگلیسی در بازی بصری نفیس روشنایی، اپراتور جاشوا جیمز ریچاردز، که قبلا آهنگ جاده را در فیلم قبلی Chloe، Zhao "Rider" (سوار؛ 2017) انجام داد، نوشته شده است قهرمانان تصویر جدید خود را به یک دنیای فوق العاده زیبا، عظیمی از طبیعت باکره، ایجاد سلسله مراتب فکری با تمدن صنعتی ناکارآمدی و غیر قابل اعتماد.
در پارک ملی Badlands (پارک "زمین های بد"، به عنوان این منطقه سنگی از داکوتای جنوبی داکوتای جنوبی به نام) Fern می سازد Symbolic Symbe خود را از سپر تبلیغات یادبود معروف در کوه رشمور، جایی که امداد چهار رؤسای جمهور آمریکا است حک شده است - جورج واشنگتن، توماس جفرسون، تئودور روزولت و ابراهیم لینکلن، فعالیت هایش مهمترین نکات تاریخ و رشد آمریکا را شناسایی کرد. همراه با آنها، همراه با پیشگامان و قهرمانان جلو، با سرنوشت آنها قانون و نظم کشور را ترتیب داد، فرشتگان شکننده به اسطوره های ملی، که یکی از صفحات جدید را باز می کند، متناسب است.