Konflikt wojskowy w Afganistanie, który rozpoczął się 25 grudnia 1979 r. Trwał 2238 dni. Uczestnicy konfliktu stali się siłami zbrojnymi rządu Demokratycznej Republiki Afganistanu (DR) przy wsparciu ograniczonego kontyngentu wojsk radzieckich w Afganistanie (OCSVA) i uzbrojony sprzeciw z Mudajahiden (wraz ze specjalistami i doradcami Pakistanu, USA i Europejskie państwa członkowskie NATO). Wreszcie, OKSVA została wdrożona w lutym 1980 r. I do 1985 r. LED aktywnego walki z opozycją muzułmańską. Od maja 1985 r., Radziecki lotnictwo i artyleria przeniosła się do wsparcia działań wojsk prorządowych.
"Perestroika" w Związku Radzieckim doprowadziła do "nowego myślenia" w polityce zagranicznej. 7 kwietnia 1988 roku Sekretarz Generalny Komitetu Centralnego CPSU MS miała miejsce w Taszkencie. Gorbachev i prezydent Dr M. Nadziballah, na którym stwierdzono na zaprzestaniu konfliktu i wycofania Oxawy. Tydzień, 14 kwietnia, wystąpił podpisanie umów genewskich na temat politycznego rozliczenia CR. Sitarats byli podpisani przez ZSRR, USA, Afganistanu i Pakistanu. Związek Radziecki zobowiązał się do przywrócenia kontyngentu w okresie 9 miesięcy, a Stany Zjednoczone i Pakistan, ze swojej strony powinny przestać wspierać uzbrojoną opozycję.
W dniu 15 maja 1988 r. Rozpoczęło się zawarcie wojsk radzieckich z terytorium Afganistanu, ale listopad aktywację działań Mudajahdeov doprowadziła do zawieszenia procesu do końca roku. Aby ułatwić sytuację i zmniejszyć straty wśród personelu, postanowiono wprowadzić podział wojsk rakietowych, aby zniszczyć aktywne siły opozycji. Zostały one popełnione 92 premiery pocisków balistycznych na pozycjach wroga. Warto zauważyć, że do sierpnia 1988 r. Około połowa personelu Oxawy opuściła kraj.
15 lutego 1989 r. Pod kierownictwem porucznika generała B.V. Gromova przedstawił 40. armię z Afganistanu. W trakcie wycofania żołnierzy kontynuowano małże, Mudajahideen wydobywał drogi używane do przesuwania kolumn. Pokrywa bojowa została przeprowadzona przez jednostki inżynieryjne i plemników oraz podziały wojsk granicznych, które te ostatnie pozostawiło terytorium dr. Znajoma strefą pochodnych oddziałów była co najmniej 30 km od granicy. Po wyjściu części 40. armii wojska graniczne przekroczyły most przyjaźni przez AMU Darya i zamknęli granicę między Związkiem Radzieckim a Afganistanem w ciągu kilku dni. Przez cały okres wojsk na oficjalnych danych zginęło 523 żołnierzy radzieckich.
Prezentacja wiadomości od 15 lutego 1989 r., Poświęcona zawarciu wojsk radzieckich z Afganistanu.
Łącznie w wojnie afgańskiej 1979-1989. Armia radziecka straciła 14,427 osób. Ofiary i brakujące, KGB ZSRR - 576 osób, Ministerstwo Spraw Wewnętrznych ZSRR - 28 osób. Rany i kontuzje otrzymały ponad 53 tysiące osób. Dokładna liczba osób zabitych w wojnie afgańskiej jest nieznana. Dostępne dane waha się od 1 do 2 milionów ludzi. Średnio szacunki, około 400 zbiorników pozostało w Republice, a także 2,5 tys. Zniszczonych maszyn BMP i Intelligence. Liczba zniszczonych ciężarówek osiąga 11,5 tys. Aviation Aviation stracił 118 samolotów bojowych podczas wojny i 333 helikopterów.
Wniosek wojsk radzieckich nie powstrzymał wojny domowej w Afganistanie, a ona dała jej nowy bodziec. W kwietniu 1992 r. Siły opozycyjne wszedł do Kabulu, a reżim przeciągania został obalony. Afgański Mujahideen uczestniczył również w konfliktach w Tadżykistanie i Czeczenii. Do 1996 r. Większość Afganistanu spadła pod kontrolą islamskiego radykalnego ruchu talibów. Po atakach terrorystycznych 11 września 2001 r. Siły NATO zostały wprowadzone do Afganistanu. Dzisiaj Talibowie nigdy nie został zniszczony.
Od początku 2014 r. Organizacja zbiorowego traktatu bezpieczeństwa (CSTO) ogłosiła interakcję swoich sił z siłami NATO dla środków zapobiegawczych przeciwko terroryzmowi w Afganistanie.
Źródła: https://ria.ru; http://mir24.tv; http://www.istmira.com.