Ваенны канфлікт у Афганістане, які пачаўся 25 снежня 1979 г., працягваўся 2238 дзён. Удзельнікамі канфлікту сталі узброеныя сілы ўрада Дэмакратычнай рэспублікі Афганістан (ДРА) пры падтрымцы Абмежаванага кантынгенту Савецкіх войскаў у Афганістане (ОКСВА) і ўзброеная апазіцыя з маджахедаў (сумесна з ваеннымі спецыялістамі і дарадцамі з Пакістана, ЗША і еўрапейскіх краін-членаў НАТА). Канчаткова ОКСВА быў разгорнуты ў лютым 1980 г. i аж да 1985 г. вёў актыўныя баявыя дзеянні супраць мусульманскай апазіцыі. З траўня 1985 г. савецкая авіяцыя і артылерыя перайшлі да падтрымкі дзеянняў праўрадавых войскаў.
«Перабудова» ў Савецкім Саюзе прывяла да «новага мыслення» ў знешнепалітычным курсе. 7 красавіка 1988 г. у Ташкенце адбылася сустрэча Генеральнага сакратара ЦК КПСС М.С. Гарбачова і Прэзідэнта ДРА М. Наджыбулы, на якой было заяўлена аб спыненні канфлікту і вываду ОКСВА. Праз тыдзень, 14 красавіка, адбылося падпісанне Жэнеўскіх пагадненняў аб палітычным урэгуляванні сітуацыі ў ДРА. Падпісантамі выступілі СССР, ЗША, Афганістан і Пакістан. Савецкі Саюз абавязаўся вывесці свой кантынгент у 9-месячны тэрмін, а Злучаныя Штаты і Пакістан, са свайго боку, павінны былі спыніць падтрымку ўзброеную апазіцыю.
15 мая 1988 г. пачаўся вывад савецкіх войскаў з тэрыторыі Афганістана, аднак лістападаўская актывізацыя дзеянняў маджахедаў прывяла да прыпынення працэсу да канца года. Для палягчэння сітуацыі і памяншэння страт сярод асабістага складу было вырашана ўвесці падраздзялення ракетных войскаў для знішчэння актыўных сіл апазіцыі. Імі было здзейснена 92 пуску балістычных ракет па варожых пазіцыях. Варта адзначыць, што да жніўня 1988 г. краіны пакінула каля паловы асабістага складу ОКСВА.
15 лютага 1989 г. пад кіраўніцтвам генерал-лейтэнанта Б.В. Громава адбыўся выснову 40-й арміі з Афганістана. У ходзе вываду войскаў працягваліся боестолкновения, маджахеды мініравалі дарогі, якія выкарыстоўваюцца для руху калон. Баявое прыкрыццё ажыццяўлялі інжынерна-сапёрныя часткі і падраздзяленні пагранічных войскаў, якія апошнімі пакінулі тэрыторыю ДРА. Зона прыкрыцця выводзяцца войскаў складала не менш за 30 км ад мяжы. Пасля вываду частак 40-ы арміі, памежныя войскі перасякалі мост Дружбы праз Амудар'ю і на працягу некалькіх дзён зачынілі мяжу паміж Савецкім Саюзам і Афганістанам. За ўвесь перыяд вываду войскаў па афіцыйных дадзеных загінула 523 савецкіх вайскоўцаў.
Выпуск навін ад 15 лютага 1989 г. прысвечаны высновы савецкіх войскаў з Афганістана.
Усяго ў Афганскай вайне 1979-1989 гг. Савецкая Армія страціла 14 427 чал. загінуўшымі і прапаўшымі без вестак, КДБ СССР - 576 чал., МУС СССР - 28 чал. Раненні і кантузіі атрымалі больш за 53 тыс. Чал. Дакладнае колькасць загінулых у вайне афганцаў невядома. Наяўныя дадзеныя вагаюцца ад 1 да 2 млн чалавек. Па сярэдніх ацэнак, на тэрыторыі рэспублікі засталося каля 400 танкаў, а таксама 2,5 тыс. Знішчаных БМП і разведвальных машын. Колькасць жа знішчаных грузавых машын даходзіць да 11,5 тыс. Ваенная авіяцыя страціла ў перыяд вайны 118 баявых самалёта і 333 верталёта.
Вывад савецкіх войскаў не спыніў грамадзянскую вайну ў Афганістане, а даў ёй новы стымул. У красавіку 1992 г. сілы апазіцыі ўвайшлі ў Кабул, і рэжым ДРА быў скінуты. Афганскія маджахеды таксама ўдзельнічалі ў канфліктах ў Таджыкістане і Чачні. Да 1996 г. большая частка Афганістана трапіла пад кантроль ісламскага радыкальнага руху «Талібан». Пасля тэрактаў 11 верасня 2001 г. у Афганістан былі ўведзеныя сілы НАТО, якія знаходзяцца там да гэтага часу. На сённяшні дзень «Талібан» так і ня зьнішчаны.
З пачатку 2014 г. Арганізацыя дамовы аб калектыўнай бяспецы (АДКБ) абвясціла аб узаемадзеянні сваіх сіл з сіламі НАТО для правядзення прэвентыўных мер супраць тэрарызму ў Афганістане.
Крыніцы: https://ria.ru; http://mir24.tv; http://www.istmira.com.