Мама-адзіночка або шматдзетная мама - на вялікі жаль, даволі частая і звыклая з'ява. Прычынай гэтаму частыя разводы, пасля якіх, як правіла, дзіця застаецца жыць з мамай. А калі родны тата прыгадвае пра дзіця хоць бы раз у паўгода, і то добра.
Ці то справа была ў савецкія часы, калі быць маці-адзіночкай лічылася вялікай ганьбай. Усё таму, што ў краіне быў культ сям'і, а разводы нават па самых важкім прычынах асуджаліся грамадствам.
Немалую ролю адыгрывала меркаванне, якое існавала ў тыя часы - дзіцяці патрэбен бацька. У сувязі з гэтымі прадузятасцямі жанчыны ўсяляк спрабавалі захаваць шлюб альбо пасля разводу выйсці замуж паўторна.
Цяпер усё значна прасцей - ніякіх асуджэнняў! Да таго ж колькасць адзінокіх маці з году ў год імкліва расце.
гісторыя Міхаіла
Калі гаварыць пра бацьку-адзіночцы, то ў нашай краіне - гэта сапраўдная экзотыка, асабліва, калі ён шматдзетны. Як раз ім і стаў 36-гадовы Міхаіл цалкам раптам яшчэ 5 гадоў таму.
Як правіла, у такой сітуацыі аказваюцца мужчыны-ўдаўцы, але ў Міхаіла зусім іншы выпадак. У яго сям'і здарылася класічная і даволі банальная сітуацыя - жонка пасля 13 гадоў шлюбу палюбіла іншага чалавека і сышла з сям'і.
Але як яна пайшла - яе нетыповае паводзіны зусім не адпавядае жанчыне, у якой ёсць дзеці. Ўсіх дзетак яна пакінула былому мужу, якіх было сямёра!
Міхась быў знаёмы са сваёй жонкай Ксеніяй яшчэ са студэнцкіх часоў. Яны згулялі вяселле, калі ёй было 22, а яму 23.
Муж і жонка не планавалі стаць шматдзетнай сям'ёй. Адразу пасля нараджэння першынца Ксенія збіралася выйсці на працу. Аднак усё склалася па-іншаму: пасля нараджэння першага дзіцяці, праз год з'явіўся другі, яшчэ праз 2 гады трэці і гэтак далей. Ужо да 35 гадам Ксенія была мамай 7 дзяцей.
Яна не працавала, таму ўсе фінансавыя абавязацельствы былі ўскладзеныя на плечы мужа. Шматдзетная сям'я жыла сціпла, аднак не бедавала. І тут раптам у свае 35 гадоў Ксенія вылучыла Міхаілу ультыматум, што хоча развесціся. Справа ў тым, што яна сустрэла даўняга знаёмага, якога ведала яшчэ са школьнай лавы. Больш за тое, яна ўжо паспела за спіной мужа завесці з ім таемны раман.
Ксенія жадала пачаць новае жыццё абсалютна без якіх-небудзь клопатаў і клопатаў, пакінуўшы ўсіх дзяцей на бацьку.
Гэта не азначала, што маці кінула сваіх дзяцей назаўжды. Проста ад назапашанай стомленасці ў побыце жанчыне захацелася пажыць свабоднай жыццём, пры гэтым перыядычна наведваючы дзяцей, але не жывучы з імі разам.
У выніку Міхаіл стаў бацькам-адзіночкай, прычым шматдзетным. Ён прызнаўся, што па пачатку было вельмі цяжка, але не ў матэрыяльным плане. Бо эканоміць ён і дзеці ўжо даўно прызвычаіліся. Складаней было ў маральным плане, прычым не столькі яму, колькі дзецям.
Калі старэйшым дзецям, якім на момант разводу споўнілася 13, 12 і 10 гадоў, нічога тлумачыць не трэба было, т. К. Яны самі ўсё разумелі, то малодшым было вельмі складана растлумачыць. Бо, як малому даць зразумець, што мама больш не жыве з ім, а толькі перыядычна прыходзіць яго наведваць.
Нягледзячы на моцныя перажыванні за дзяцей, з часам жыццё наладзілася. Зараз Міхаілу ўжо 41 год. Ён сцвярджае, што за мінулыя 5 гадоў паспеў дараваць сваю жонку, хоць у пачатку быў неверагодна злы на яе.
Адзінае, што яго непакоіць - гэта тое, што ў яго да гэтага часу няма другой палоўкі. Як толькі жанчыны даведаюцца, што ў яго 7 дзяцей, маментальна абрываюць зносіны. У адрозненне ад Міхаіла, Ксенія выдатна ўладкавалася - выйшла замуж за таго самага знаёмага і нарадзіла яму ўжо 2 дзяцей. Будучы ў 40-гадовым узросце, яна з'яўляецца маці 9 дзяцей.
Дзіўна і тое, што ўсе дзеці ад першага шлюбу таксама даравалі легкадумнае маму, выдатна з ёй маюць зносіны, хоць і жывуць з татам.
Міхаіл, у сваю чаргу, не перашкаджае зносінам Ксеніі з дзецьмі, бо ўсё ж такі яна іх маці нягледзячы на тое, што сышла з сям'і дзеля стварэння новай.
Раней мы распавядалі яшчэ адну гісторыю пра тое, чаму бабуля лічыць дзіця сваім. Гісторыя маладой мамы. Цікавы яшчэ адзін аповед. "Пляскаць дзіцяці ці не" - Гісторыя мамы, якую ўсе асуджалі, а яна не магла па-іншаму. А вось аповяд жанчыны, якая сышла з сям'і і пакінула з татам дачка з невылечным дыягназам, дакладна не пакіне нікога абыякавым.