Streas heiansdo gelieft Valerik. Net well d'Haus ëmmer mëll Buns oder waarme Piese mat all Zorte vu Fëllungen hat. An och virun der Rei, well hien hat eng puer Gewënnfache fir Äerdwär, déi do wierlt, wéi Dir wëllt. Doduerch huet de Nopeschte Variabé vu Staaktelen vun Sta, waren eng ganz gutt groussmaach.
Tatsächlech gouf et nëmmen nach eng Partitur vun der Smartur, waett bis zu sengem "Nidderkammer a Groupshier. Awer Stas ass esou benotzt fir de gréissten Deel vun der Zäit net doheem, nämzeg, nämlech, deen hie laang huet ". Vun him erschon Schhëtz Dogle gesäit net u säi Spëtznumm wat sécher geduecht gëtt wann hien hir Stripp net duerchfezuelen. Lëtzebuerg ass duernoraum um waarmt ronderëm ëmzebréngen, war et Halscht gro-stäerk mam Hotel virgesinn a lues a lues a puer gesinn an d'Haus an d'Haus.
Wann Agenda säin Sergey'ey'enovium genannt gëtt Valetra senger Mamamel. Si war doheem op eng Sëtzung an, wat hien op enger Siicht waarm geschlof huet anduerchsiichtegt. Egal ob hien net mam Hambrenry Jam a Bunins war.
Wann d'Groussmotter dobäi ass, als Valperik, als eng Lison, "Histéiert" doheem all Dag, da Fëschercher ass an deem Bläip. Wann Ofaas am Haus erschéngt, waart deen Aradoida en Tafel nvstan ausgesinn. Gläichzäiteg, wollt Dir "an de Ritter" gewiescht sinn an an d'Course vun der Mëtt vun der Mëtt an de Geräischer ausprobéieren déi se mat zwee Eisen "Schwerten ersat hunn", stécht, déi sech net äis hun Wann den Alevtina Sergeyeva béid Gedrénks Becher vu rustikale Mëllech ugeruff huet.
Hei ass et awer nach esou geschitt, datt et dësen Munch am Jard eng Kéi kee Kuck ass, awer Geess. Dunn huet se direkt duerch de Raum gezunn an an de zweete Stack gerannt, stëmmt datt hien et net fir alles géif drénken. Stasi wéi eng Geessmëllech gär. Et war méi schnéif wéi déi gewéinlech, Kuen, an et huet hinnen eng kleng séiss. Hien huet net gesin wéi erstaunlech, an et as lecker, Mëllech net ob. An hien huet dacks den zweete Becher anstatt Valerik, déi vun iergendwou uewen geruff huet, datt dës Mëllech "kee wierklech ass."
Dunn huet Dréiend den Olexina Sergeyva, smile shontéiert krank, huet d'Mëllech gedeelt "mat enger mëller Napkines" mat enger mëller Napkin an invitéiert ze soen, zur Zäit, zur selwechter Zäit ze soen, iwwer d'Gaart, d'Kanner, zur Verfügung, zum Gaart, d'Kanner, Kanner, soen d'Kanner, Kanner, soen d'Kanner, Kanner, soen d'Kanner, Kanner, soen. Kuckt, kurrrenter schéngen fir Iech ze gesinn. "
A bis elo, STASS an de Schleier verwalt sech e grousse séisse Currant, a gebraucht, fir se zwee ", an der Heller am Seely, an deem Daagsychaye séier erhéigend entsteet hir Kämpfer Spiller. DEF Watan hunn ech déi ni virum sech virum sech erausbruecht, awer si hunn op Stoe applizéiert, souwéi iwwerrascht iwwerrascht iwwerstrakt:
- Dir hutt eng Groussmamm am Allgemengen, oder ni réckelen?
- du elo - de Kapp variären anzek 'wou hien de Mond net opgestallt huet, wat op d'mannst zwou Schleile Beelen iwwerholl. An dann, schlucken se, erkläert: huet erkläert: "Si ass net schwierkt well hie weess wéi."
"Et ass Gléck fir Iech," Stas huet dëst mat engem Sucht geäntwert, well hien huet e liicht strenge Groussmamm e bësse anescht.
Den Nëmmen Holmaart huet sech ganz schéin, nieft, gesinn, souguer him. An och erlaabt d'TV "Militanten ze kucken", géint wéi eng Mamm ëmmer verännert. An ze goen, stolz op d'mannst op d'mannst op d'mannst op d'mannst op d'mannst zwuou, datt an der Stad hu gewisen an bis hien d'Loltsstonnen huet!
Awer duerch d'Standard vun der selwechter Héichmeeschter, déi den Atundesamme koum, huet den Enmon vum Dag op engem Gaart ze schaffen, wou ech gär op e Gaart, Coubsen an aner Kursaterial waren Home gewuer anstatt wéi och Geméis, Piks a aner Kucken a Pouras, Coureen, Gaubel an aner Kucken a Paint An. Zur selwechter Zäit huet d'Groussherzoginéiert dacks egemolen, dat heescht "um Maart alleguer wat all Suen alles kläit fir alles GRO."
Fir deen, deen hei dobäi, d'Limutote fir d'Lumm stongen gemaach fir déi egat maachen, da geduecht waren net néideg, awer éischter geduecht datt et néideg war, awer et huet mir net néideg sinn, awer et geduecht hunn net néideg sinn, awer méi noutwendeg hunn, awer eigent t wedfrouscht. Déi meescht dacks krut hien e Gaart vun engem Gaart aus Onkraut, an hien hätt oh, wéi dës Beruff net gär huet!
Als éischt goufen d'Been ganz séier aus enger onkonomesch Positioun gewisen. Eendlech, huet se heiansdo aus dem Buedem oder e Groussard vu Letzebuerg, ousche oder e verschwannen ord, hunn d'Zäit net keng Zäit - kleng, Praktisten a Kräfte gewuer ze ginn. Besonnesch den Groussbuster gefouert sou datt hie nach ëmmer nach, well si "Nolepresch Haltung op d'Geschäft hat, iwwerrappelen, hie fäerdeg hunn, iwwerrappen ongeféier enger Stéierung ze ënnersetzen, hie gouf vill gedroen, hie war amgaang vill ze iwwerleechen, iwwerzekommen
An engem Ygil ass nom Bomi war, war et en "ubbane Lies, aus deem déi jonk Leit nëmme Minus goufen." Wann eng rapidlech al Fra nervéiert am eelte Büffnement vu Nettierekeragsoossen, iwwerdeems weider elo laang "eng laang Plaz fir eng laanggeriicht.
Papp Stas deen am Weekend ukomm ass, huet hien hir a Meenungen vun hirem Genelmeter ugefaangen,. Awer de Papp huet lauschtert, huet säi Jong op engem helle Vohram gerannt a gesot datt d'Detzmais tatsächlech ganz nëtzlech ass. An de Fakt datt Stas e klengen Dosis "Medikamenter vu Natome krut" - et war näischt schrecklech.
An dat dobäi vergiess huet, - wann et gemaach gëtt fir mliteschen Etappsconditioun vun der Installatioun an aner Gruff an a anerer Gelenker.
Am Fräistänn ginn och als Haait vun der Radikikanititis "an verschidde Grënn, mir och ganz schwéier fir d'Perceptioun, natierlech net verstinn. An nach huet de Papp säi Jong gesot iwwer de Fakt datt vun dësem ganzer Dankel ganz gutt Zopp ass, gefrot: gefrot:
- E wéi ass et wann et eng ganz Sprooch a vill ass?
"An näischt sinn ech ganz vill gesot: de Papp ronderëm duerch den Zwëschenbewosstsénke vu Stuerm, déi a Kennen Waasserbettler mécht.
Streas huet säi Kapp ofgeleent, also zum Schluss erënnert an net ze gleewen datt de gekachten Nokomete guer net botzt, a souguer - wann Dir op de Papp lauschtert.
Kuckt d'Fënster aus, déi hir Wahmen oder säi Papp fiert an hien selwer ze fléien an wann d'de Bemannten spuere loossen. Wann d'Famill de Buedem fiert, well hien d'Groussett mécht, well hie klappt, well e sech definitiv iessen, well d'Iessen ufänken Laang an netinestresting Gespréich an deem Staum normalerweis d'Participatioun net akzeptéiert huet.
Dee begeeschtert op den Floss ze goen, awer méi no un den Owend. Zur selwechter Zäit, hien huet sou vill geworf a gekuckt um ale Bett an der Mauer mat der Mauer mat der Mauer mat der Shell Mesh, déi Stas, net wierklech gegleeft, datt se wierklech gegleeft hunn zu Valerik.
Hien souz an engem Raum mat engem Läffel bei de Mond an e Look, gekuckt op den Fernseh. Op der Handlung ass Lodyaa an der Feinder mat sou engem Zweifel geruff: de Feinrmutter.
Den Alvetina Sargeyevna huet d'Dine anstreus ugebueden, awer hien, amplaz, anstatt waarm Heembänner ze probéieren, refuséiert an onerwaarte gefrot:
- Ass et richtegt datt mat demkleem bei Zopp kachen?
- richteg, - huet an der Äntwert Alevtina Sergeyevna laacht, - Jo, wéi eng Zopp ass et eraus! Ass liwwerw um einfach, net Zoppen! Si ass verséchert Stas, riicht e Kosna op der Récksäit vum Kapp riicht.
- Firwat huelt dann aus der Äerd, wann dëst nëtzlech Zoppen ass et? - Häerzlech Puzzled, gefrot Stänn.
"E Zousatz koppen aus eisem Gettleet, an am Haffowendoween", "drokovo weider, d'Groussherzogszündung huet konnt, firwat Enn. Juni." Zen vum Juni. Dës Nettomel fir Zopp ass net passend, meng Léif.
"Awer et ass gëeegent fir mech fir hatt ze bestrofen an dunn de ganzen Dag fir de ganzen Dag goën." Stänn. Awer haart, hien huet keng Zäit eppes ze soen, well den Alvtina Sargeyevan huet him schonn eng Taass wonnerschéine Kraider Téi ze setzen, e grousse Bun.
Verfech op esou eng Doppapps, sto net géif entwéckelen, well d'Fabrikatioun vu Péng, Bunn a Bummel war eng onsproocheger Autoritéit. Dofir koum, direkt 4 bei secher zefridden, stäerg fir d'asbläflicht aus dem Kierper aus dem Géigespro ginn mat där anerer Bauere matgiesse ginn an där verschidde Hannergebaut.
De Geroch vum Téirick ass motal gemaach fir erstaunlech datt et schéngt datt dëst net Tee war. Awer wat et seet, hei ass dat richtegt Wuert Lasen ze wielen. Well weder net Wëssen, och just fuert, an nach just facastesch Aart.
Fortsetzung kënnt no…
Auteur - Magdalina Brutto
Quell - Fréijoërzhizni.ru.