Jednym z najważniejszych czynników, które pomogą, chronić swoją ojczyznę, na równi z bronią, pozostaje chlebem - życie Meryo. Jasnym potwierdzeniem tego jest wielka wojna patriotyczna.
Minęło wiele lat, a będzie dużo więcej, nowe książki o wojnie zostaną napisane, ale, wracając do tego tematu, potomkowie z pewnością zadają pytanie wieczne: Dlaczego Rosja oprzy się na krawędź otchłani i wygrał? Co pomogło jej przyjechać do wielkiego zwycięstwa?
Znaczna zasługa w tej ludziach, którzy zapewnili naszym żołnierzom, wojownicy, mieszkańcom okupowanych i blokadowych obszarów spożywczych, głównie chleba i breadcrumbs.
Pomimo kolosowych trudności, kraju w 1941-1945. Zapewnił armię i robotników z tyłu chleba, czasami rozwiązywanie najbardziej złożonych zadań związanych z brakiem surowców i zakładów produkcyjnych.
Do pieczenia chleba, zakłady produkcyjne były zwykle używane i piekarni, które były centralnie wyróżnione mąką i solą. Zamówienia jednostek wojskowych przeprowadzono na priorytecie, zwłaszcza że chleb był trochę upieczony, a moc była zwykle bezpłatna.
Jednak wyjątki. Tak więc, w 1941 r. Brakuje lokalnych zasobów koncentrowanych na kierunku RZEVIAńskim, a zasięg chleba z tyłu był trudny. Aby rozwiązać problem usług intensywnych, zaproponowali, aby skorzystać ze starego doświadczenia w tworzeniu pieców na świeżym powietrzu z niedrogich materiałów - gliny i cegieł.
Dla urządzenia w piecu wymagana była gleba gliniana z domieszką piasku i platformy z nachyleniem lub głębokością kasy 70 mm. Taki piec był zwykle budowany w 8 godzin, a następnie 8-10 godzin wysuszono, po czym było gotowe do pieczenia do 240 kg chleba na 5 obrotów.
Chleb podobny do przodu 1941-1943.
W 1941 r. Początek zlokalizował się w pobliżu Verkhovaya Volga. Pod stromym brzegiem rzeki palił ziemisty kuchnie, położono Sunrot. Tutaj, w pierwszych miesiącach wojny stworzono Ziemia (były one głównie zainstalowane w ziemi) Piece piekarnicze. Piece te były trzema gatunkami: zwykłą glebą; oszołomiony w grubej warstwie gliny; Podszyte cegłami. Byli pieczone formalne i osiad. Tam, gdzie było możliwe, piece były wykonane z gliny lub cegły. Chleb linii frontu Moskwa pieczonego na piekarnie i stacjonarnych piekarnie.
Weterani z bitwami Moskwy powiedziano, jak w wąwozie, brygadzista dystrybuowany z żołnierzami z gorącym chlebem, który przywieziony do łodzi (jak Sani, tylko bez polskiego), mierzeni psów. Foreman był w pośpiechu, zielonym, niebieskim, fioletowym rakietach śledzenia przetoczył się nad wąwozem. Kopalnie posunął się w pobliżu. Żołnierze, w "karetce" próby chleba i zbierając go herbatą, przygotowane na rejek ...
Członek operacji Rzhevskaya V.A. Sukhustavsky przypomniał: "Po zaciekłym walce nasza część wiosną 1942 r. Została zabrana do wioski Kapkovo. Chociaż ta wioska była w usunięciu z bitwy, ale sprawa żywności została ułożona słabo. W przypadku żywności, spawana zupa, a rustykalne kobiety przyniosły mu rżhevsky chleb, pieczone z ziemniaków i otręby. Od tego dnia mieliśmy ulgę. "
Jak przygotował się chleb Rzhevsky? Ziemniaki ugotowano, oczyszczono, przechodzą przez szlifierkę mięsną. Położyli masę na desce, spowodowały, chłodzone. Branted, sól, szybko ugniatał ciasto i umieścił go do nasmarowanych form, które zostały umieszczone w piekarniku.
Chleb "Stalingrad"
W wielkiej wojnie patriotycznej chleb był ceniony na równi z bronią walki. Brakował. Była niewielu mąki żytniej, a mąka jęczmienia była szeroko stosowana podczas pieczenia chleba dla bojowników z przodu stalingradu. Szczególnie smaczne z wykorzystaniem mąki jęczmiennej uzyskano odmiany chlebowe przygotowane na Zakvasce. Tak więc chleb żytni, który składał się z 30% mąki jęczmiennej, prawie nie był gorszy w jakości czysto Rzhan. Przygotowanie mąki luźnej chleba z domieszką jęczmienia istotnych zmian w procesie technologicznym nie wymaga. Ciasto z dodatkiem mąki jęczmiennej było nieco bardziej gęste i rzuciło się dłużej.
Chleb "Blocade"
W lipcu-wrześniu 1941 r. Worady faszystowskie przyszły na obrzeżach jeziora Leningradu i Ladogi, biorąc wielo milionów miasta w pierścieniu blokadowym. Pomimo cierpienia, tył pokazał cuda odwagi, odwagi, miłość do gruzu. Blocade Leningrad nie był wyjątkiem. Aby zapewnić żołnierze i populację miasta na piekarni, zorganizowano produkcję chleba z kiepskich rezerw, a kiedy się skończyli, mąka zaczęła dostarczać do Leningradu na "Road of Life".
NA. Yukhnevich - najstarszy pracownik Piekarnia Leningradzka - powiedziała w szkole Moskwy №128 na lekcji chleba na kompozycję blokady bochenek: 10-12% - to jest żytnie chwiejna mąka, reszta - ciasto, posiłek, mąka Ciasto, mąka z wyposażeniem i podłogami, celulozę krwi, igieł. Dokładnie 125 g jest codziennym tempem świętego czarnego chleba blokady.
Chleb tymczasowo okupowane obszary
Lokalna populacja okupowanych terytoriów przetrwała i doprowadziła, niemożliwe jest usłyszeć i czytać bez łez. Wszystkie pokarmy u ludzi zabrały faszystów, ukrywają się w Niemczech. Ukraińska, rosyjska i białoruska matka cierpiała na siebie, ale jeszcze bardziej - widząc męki swoich dzieci, głodnych i chorych krewnych, rannych żołnierzy.
To, co żyli, które jedli - poza zrozumieniem aktualnych pokoleń. Każde żywe ostrze, gałązka z ziarnami, łuski z zamrożonymi warzywami, śmieciami i czyszczeniem - wszystko poszło w biznesie. A często nawet najmniejszy został uzyskany przez cenę ludzkiego życia. W szpitalach na terytoriach zajmowanych przez Niemców, ranni żołnierze otrzymali dwa łyżki prosiach na dzień (nie był chleb). Gotował "zapraw" z mąki - zupy w formie Jel. Zupa z grochu lub jęczmienia dla głodnych ludzi była świętem. Ale najważniejszą rzeczą - ludzie stracili zwykłe, a zwłaszcza dla nich drogi chleb. Nie ma środków dla tych deprywacji, a pamięć o nich powinna żyć w ocenie potomków.
"Chleb" faszystowskich obozów koncentracyjnych
Od wspomnień byłego uczestnika w antyfaszystowskiej odporności, osoba niepełnosprawna Grupy D.I. IvanishCheva z Novozybkov Bryansk Region: "Chleb wojny nie może pozostawić żadnej osoby obojętnej dla nikogo, zwłaszcza który doświadczył strasznej deprywacji podczas wojny - głód, zimno, zastraszanie.
Miałem wolę losu, musiałem przekazać wielu obozów Hitlera i obozów koncentracyjnych. Jesteśmy zawarte przez obozy koncentracyjne, znając cenę chleba i pokłonić mu. Postanowiłem więc powiedzieć coś o chlebie dla więźniów wojennych. Faktem jest, że naziści pieczeni do rosyjskich więźniów wojennych chleba na specjalny przepis.
Nazywał się "Austen-Brod" i został zatwierdzony przez Imperial Ministerstwo dostaw żywności w Rehehee (Niemcy) 21 grudnia 1941 r. "Tylko dla Rosjan".
Oto jego przepis: buraki cukrowe wynoszą 40%, bran - 30%, trocin drewna - 20%, mąka celulozowa z liści lub słomy - 10%. Wiele obozów koncentracyjnych nie podano więźniom wojny i takiego "chleba".
Tylny i przedni chleb
W sprawie instrukcji rządu produkcja chleba populacji została ustalona w warunkach ogromnego niedoboru surowców. Moskiewski Instytut Technologii Przemysłu Spożywczego opracowała przepis na chleb roboczy, które specjalne zamówienia, zamówienia, instrukcje zostały przekazane szefom gastronomii. W warunkach niewystarczających urządzeń, ziemniaków i innych dodatków były szeroko stosowane podczas pieczenia chleba.
Chleb frontowy często pieczony na otwartym niebie. Żołnierz podziału Donbasu I. Sergeev powiedział: "Opowiem o piekarni bojowej. Chleb był 80% całkowitej mocy wojownika. W jakiś sposób konieczne było zapewnienie półek chleba przez cztery godziny. Jechali do podkładki, oczyszczono głęboki śnieg i natychmiast, wśród snowdrifts, piec został złożony na boisku. Zalowali, wysuszono i piec chleb.
Wysuszona Vobla
Jak zjadł suszony. Dla nas jest to ryba przeznaczona do piwa. WARBUL (z jakiegoś powodu Taran został nazwany), również wydał na kartach. Była bardzo przytłoczona i bardzo słona. Włożyłem rybę bez czyszczenia w rondlu, wylano wrzącą wodę, zamknięte pokrywką. Ryba miała stać do całkowitego chłodzenia. (Prawdopodobnie lepiej jest robić od wieczora, ale to nie wystarczy cierpliwość.) Wtedy ziemniaczana była gotowana, dostała ryby, rozliczane, miękkie i nie ma już słone. Szczotkowane i świerk z ziemniakami.
Grochówka
Od wieczoru wylał groch w kotle z wodą. Czasami groch wylano wraz z płatkami perłowymi. Następnego dnia groszek krzyknął w kuchnię wojskową i gotowane. Podczas gdy groszek został ugotowany, cebula i marchewki były przebite w rondlu na tłuszcz. Gdyby nie było możliwości wykonywania jasterów, położyć się tak. Ponieważ wytworzono groch, ziemniaki dodano, wtedy warstwowano Groźek, a gulasz został położony.
"Makalovka"
Opcja Numer 1 (doskonały) Gulasz zamarznięty był bardzo drobno wycinany lub rozdrobniony, cebula zostały prażone na patelni (jeśli można dodać marchewki), po czym było gulasz, do gotowania dodano małą wodę. Jedzenie takie jak mięso i "Gusters" zostały podzielone przez liczbę konsumentów, aw kolei z kolei drobnych kawałków chleba, więc danie jest tzw.
Opcja Numer 2Blonie tłuszczowy lub surowy tłuszcz, dodany do smażonej cebuli (jak w pierwszym przepisie), rozcieńczono wodą, doprowadzając do wrzenia. Kushal także jak z 1 opcją.
Dzieci wojny.
Wojna była okrutna, krwawa. Góra przybyła do każdego domu i każdej rodziny. Ojcowie pozostawiając front, braci, a dzieci pozostały sami, są podzielone przez wspomnienia A.S. Vidina. - "W pierwszych dniach wojny miały wystarczająco dużo na jedzenie. A potem, wraz z matką, chodzili kolce, zgniłe ziemniaki, do jakoś paszy. A chłopcy mieli głównie z maszyn. Nie dostali maszyny do uchwytu i podstawili pudełka. 24 godziny na dobę zrobili skorupy. Czasami i spędziłem noc na tych pudełkach. "
Dzieci wojny bardzo szybko wywołane i zaczęły pomagać nie tylko rodzicom, ale także z przodu. Kobiety, które pozostały bez mężów, wszystko zrobili wszystko dla przodu: dzianiny, szyta bielizna. Nie pozostań za nimi i dziećmi. Wysłali paczki, w których zainwestowano ich rysunki, mówiąc o spokojnym życiu, papierze, ołówkach. A kiedy żołnierz otrzymał taką paczkę od dzieci, płakał ... Ale zainspirował go: żołnierze z podwójną energią wszedł do bitwy, uderzyli w faszystów, którzy wzięli dzieciństwo w ataku.
Były szef szkoły №2 V.S. Bolotski powiedział, jak zostały ewakuowane na początku wojny. W pierwszym Echelonie nie dostała się z rodzicami. Później wszyscy dowiedzieli się, że został zbombardowany. Z drugim Echelonem rodzina została ewakuowana w Udmurtia "Życie ewakuowanych dzieci było bardzo i bardzo trudne.
Jeśli mieszkańcy nadal mieli coś innego, potem jedliśmy pelety z saldressami, "powiedział Valentina Sergeevna. Powiedziała, jak ulubionym daniem dzieci wojny było: we wrzącej wodzie, uruchomili wdzięczne delikatne surowe ziemniaki. To był taki pyszny! "
I jeszcze raz o żołnierzach, jedzenie i marzeniach .... Wspomnienia weteranów Wielkiej Wojny Patriotycznej:
G. Kuznetsov: "Kiedy przyjechałem 15 lipca 1941 r. W pułku, wówczas naszego kucharza, wujka Vanya, poza stołem zestrzelonym z tablicy, w lesie, karmił mnie całym koctikiem kocującego kaszenia z salomem. Nie jadłem niczego smacznego
I.Shilo: "W wojnie zawsze marzyłem o tym, co było większe przez czarny chleb: wtedy zawsze brakuje. A dwa kolejne pragnienia były: rozgrzewające się (w Sinelceka żołnierza w pobliżu pistoletu zawsze było hałas) tak sen "
V.Shdin, Przewodniczący Zarządu Weteranów II wojny światowej: "Z kuchni frontowej na zawsze pozostanie najbardziej smaczne dwiema naczynia: owsianka gryczana z gulaszem i makaronem w flotecie".
W czasie wojny, kiedy głód był tak przyzwyczajony jako śmierć i nierealistyczne sen o snu, a najbardziej nieznaczną rzeczą w dzisiejszej prezentacji może służyć kawałkowi chleba, szklankę mąki jęczmiennej lub na przykład jaja z kurczaka, jedzenie Bardzo często stały się równoważnym życiem ludzkim i docenionym na równi z bronią walki ...