Denis Villev Usunięto filmowy esej o świetnym zdjęciu Ridleya Scotta
2049 roku. Od czasów pierwszych "biegania ostrza" minęło dokładnie trzydzieści lat. Niewywyciężone dziesięciolecia obejmowały rozwój nowych kolonii kosmicznych, walki z realcyruckimi replikantami, zaciemnieniem, który zniszczył gospodarkę i wszystkie informacje przechowywane w formie elektronicznej, głód, rozwiązaniu tego problemu i nowej rundy konstrukcji replikantów. Specjalizowanie w Robotach Tyrell Corporation udało się zejść i iść na ręce przedsiębiorczej ślepy Genius Nianser Wallace (Jared Summer), który uratował ludzi z głodnej śmierci dzięki syntetycznym jedzeniu, aw 2036 roku rozliczył produkcję absolutnie uległe Androida. Boskie ambicje Nianmana dotyczą jeszcze dalej - chce, aby jego kreacje rodzi siebie. Pomoże to zmniejszyć wydatki na produkcję replikantów i zatwierdzenia Wallace w statusie demiurge. Równoległy kurs biegający na łopatach replikantów nazwanego klucza (Ryan Gosling) neutralizuje następne nielegalne (Westler Dave Batista w inteligentnych zaklęciach i włosiach) i znajdzie się pod drzewem, w pobliżu jego hibars, tajemnicze pudełko. Eksperci usuwają z kości replikantów, które, oceniając śladami z pola Cesarean Sekcja, udało się urodzić. Kei będzie musiał zbadać to, że nie jest cudem wyjaśniającym naukowym.
"Bieganie na ostrzu 2049": Oglądaj film online
Denis Willneva działa na ostrzu 2049 - najbardziej ambitny i najbardziej tajny projekt tego roku - skutecznie rozmawia o tym, co stało się z futurystycznymi Los Angeles po Replicant Hunter Decard (Harrison Ford) i jego ukochanej replikantów Rachel (Sean Young) opuścił ponury Communal, gdzie wszyscy są skazani, ale jeszcze nie rozumieci. Trzydzieści lat później, tutaj było tak, jakby stało się rozsądne, od rosnącego siedmiu musiało zostać wypalone piękną ścianę, a technologia wyszła do przodu, pomimo zaciemnienia i zniszczenia. W szczególności Kay ma umiłowany holograficzny (Ana de Armaas), które sukienki w stylu lat 50. i przygotowuje syntetyczne jedzenie w kuchence mikrofalowej (i nie ma nikogo). Pisarz Michael Green i położył rękę na działkę Ridleya Scotta, zajrzyj do przyszłości jednej fantazji, aby zapytać, w rzeczywistości te same pytania, które już brzmiały w oryginalnym filmie. PRAWDA, oboje wydają się być tymi pytaniami trzydzieści lat później formułowane inaczej.
Dzisiejszy kult wokół "Biegania ostrza" jest mieszaniną entuzjastycznej sprawiedliwości i czystej losowności: Film Scotta urodził się w strasznej mąki, kłótnie i siedmiu wersjach montażowych, gdzie w ogóle nieudana i krytykowana wersja walcowania, w ogóle jest przeciwna do intonacji dyrektora. Cała kolekcja mitów wokół obrazu jest pięknie uzupełniona magnetyzmem. Magnetyzm dusznego, snu, kompletnego non-diamno-Noura, którego świat futurystyczny wydaje się namacalny i w tym samym czasie. Zamknij zatłoczone osoby z neonową reklamą, plastra miodu, kanapy od siebie na głowach, duże pustynne szafki, podobne do opuszczonych statków. W takiej prawdziwej i oczywiście scenerii kinematograficznej "Bieganie na ostrzu", pod różnymi kątami zadał pytanie, co jest osobą, obracającą się do sowy, ludzi, powtórzeń i samego miasta, które w odpowiedzi na Azjatyckie Grins z koki-coli tarcza reklamowa.
W nowej wersji Green i Villenev starają się zrobić to samo, że Ridley Scott sam robi wszechświata innych w Prometea i "Obcych: Przymierze", patrzą na niej z innego kąta, ale dla tego oczywiście brakuje im arogancji i Świeże pomysły. Pamięć jako podstawa ludzkiej osobowości i stabilizator "Psyche" replikantów okazuje się głównym tematem - rozszerzona wersja repliki retorycznej "Czy ufasz swoje wspomnienia?". Większość Boga, Tolstosum, z twarzą Jared, wielokrotnie oświetla konflikt twórcy i stworzenia, jest już spektakularnie grany z Rutger House by Rutger Hauer. Refleksje na temat zdolności sztucznej inteligencji, aby kochać trochę aktualizowanej - a tutaj Kay okazuje się wystrojająco związany z hologramem, zestaw pikseli, co odpowiada mu (szczerze lub woli programu ułożonego). Jeśli pójdziesz w ten kierunek, idealny i bardziej zaradny sześćdziel "działa" był spokojnym hiszpańskim Sai Fi "ubezpieczający". Tam ogolica głowa Antonio Banderas stanęła również w obliczu samo wiedzy o sztucznej inteligencji, ale nie w niebieskich tonach Edward Hopper, takich jak Bladerunner, aw żółtawej estetyce Andrew White. Ponadto autorzy filmu nie są tak bardzo rymowane (po raz kolejny) roboty z ludźmi, jak zastanawialiśmy się, czy replikantowie nie byłyby kolejnym krokiem ewolucji na życie na wyczerpanej ziemi.
Denis Willnev wydaje się również zdejmować esej filmowy o arcydzieła Ridleya Scotta, gdzie jest bardzo piękny i wskaźnik w jego rękach, prowadzi widzów przez kluczowe tematy, a nawet sceny oryginału. W 163-minutowym filmie nie ma jednego odcinka, który w jednym stopniu lub inny byłby rodzi z 1982 r. Bladder. Każdy widok operatora-wirtuozowy Roger Roger Dickins, każdy odcień i projektowanie roztworu, każda notatka wykonana przez Hans Zimmer lub Benjamin Wallfish, starannie wyekstrahowany z DNA Bladerunner. A ten kluczowy problem "2049" jest fascynującym pięknym, ale absolutnie sterylnym parkiem rozrywki (bez szczególnie działań). Drukowane na człowieka drukarki 3d. Wilune jest tak dokładnie starając się odtworzyć ducha snu i zastrzeżonej powolności pierwotnej, że w rezultacie jest to udało się zebrać genialny zestaw kolaże, ale nie jest to tworzenie całego oddychającego świata. Jeśli "Bieganie Blade" jest pomnikiem twórczego pojęcia, w wyniku którego wydarzyło się cud (jako pełen replikant), wtedy "2049" jest przykładem skoordynowanej pracy zespołowej, gdzie całość jest tylko wysokością wysiłku .
Całkowity talent uczestników projektu, oczywiście pomógł uniknąć całkowicie powtórzeń czołowych, podobnie jak w siódmym "Gwiezdne wojny", ale nie uratowało "2049" z zauważalnego uproszczenia, jak stało się z remake "Ducha w pancerz ". Tam też najlepsze obrazy oryginału starannie reprodukowane ze względu na relikwie nowoczesnego przemysłu filmowego, a rządy egzystencjalne zredukowały się do samostanowienia sztucznej inteligencji. Jest to istotne, że w "2049", który próbuje trafić widza z sceną Kunshutyuki, jedną z kluczowych figur jest programowanie dziewczyny dla replikantów najbardziej wiarygodnych wspomnień. W oryginale, ścisła rola została wykonana przez J. F. Sebastian - 25-letni młody człowiek z pomarszczą z zespołu Malfusale, który również zbudował samotnie i ożywił fantasmagoryczne lalki. Ridley Scott nadal pozostaje bezczelnych młodych mężczyzn w ciele 79-letniego człowieka wdychającego życie w dziwacznych postaciach. Wilnev, którego pasja w geometrii ramy i doskonałości wizualnej idealnie pasuje do koncepcji "świata przez oczy replikacji", stara się stworzyć dokładnie duże iluzje. I jest pierwszym, który będzie ich ofiarą - jeśli tylko dlatego, że nie zdecydował się wydostać się z cienia prawdziwego demiurge.