22 marca ambasador Unii Europejskiej na Białorusi Dirk Schubel przy wsparciu idei białoruskiej opozycji. Oświadczył potrzebę negocjowania władz swoich przedstawicieli, którzy "powinni prowadzić do swobodnych wyborów demokratycznych w tym roku". Jednocześnie Bruksela jest gotowa rozszerzyć sankcje wobec oficjalnego Mińska i kontynuować finansowe białoruskie społeczeństwo obywatelskie. Za co i jak UE współpracuje z działaniami politycznymi Białorusi, lekarza nauk politycznych, profesor Spbsu Natalia Eremin, analizowany.
Zasady polityki zagranicznej UE
Wsparcie dla społeczeństwa obywatelskiego w krajach trzecich, porządek obrad praw człowieka i demokratyzacji pozostaje podstawowy w polityce zagranicznej UE, która reprezentuje się jako gwaranta procesów demokratycznych. Przyczynił się do demokratyzacji kraju, Unia Europejska wykorzystuje różne metody, od sankcji, kończących szczególnych preferencji w handlu i sferze gospodarczej. Ponadto sama partnerstwo handlowe i gospodarcze zależy od opinii UE w sprawie sytuacji politycznej w partnerze krajowym i wdrożeniem jego rządu niektórych wymogów politycznych i reform.W ten sposób Bruksela działa jako sędzia i ścisłego nauczyciela w tym samym czasie, co określa, że kraj partnera musi zostać spełniony, i karanie niepowodzenia spełnienia swoich zamówień.
Dlatego dialog UE i Białoruś wynika z wymogów z Brukseli w celu przeprowadzenia reform politycznych na Białorusi, aby umożliwić sprzeciw wobec procesów politycznych i wprowadzenie moratorium na karę śmierci. Kraje postsowieckie zawarte w partnerstwie Wschodniej współdziałają z Bruksela w takich takich jak ramy.
Trudny dialog Minsk i Bruksela
Do najtrudniejszych do współpracy, z punktu widzenia Brukseli, kraje obejmują Białoruś, ponieważ jest wyraźnie i konsekwentnie bronił stanowiska w odniesieniu do wewnętrznych procesów politycznych. Z tego powodu Unia Europejska najczęściej używała narzędzia sankcji. Tak więc, ograniczające środki przeciwko Białorusi zostały po raz kolejny przedłużone. Co więcej, sierpniowy protesty z 2020 r. Podało możliwość przedstawicieli UE reprezentowanych przez szefa Evroodiplomia Josepa Burlel bardzo trudno zadeklarować naruszenie praw człowieka, o braku zasadności prezydenta Aleksandra Łukaszenko, o niektórych niespotykanych represji przeciwko działaczy Centrum Koordynacji.
Jednocześnie tak sztywna pozycja Brukseli w sprawie oficjalnego Mińska pozbawia go opracowaniem współpracy z nim. Ponadto UE rzeczywiście wybrała jako główne narzędzie do współpracy między rządem a piernikiem w stosunku do publicznej, głównie opozycji, organizacji.
W dniu 2 października 2020 r. Rada wprowadziła środki ograniczające wobec 44 osób uznanych za winnych represji i zastraszania pokojowych demonstrantów, członków opozycji i dziennikarzy po wyborach prezydenckich z 2020 r. Na Białorusi, a także niezgodne z prawem zachowaniem Proces wyborczy. Środki restrykcyjne obejmują zakaz aktywów podróży i zamrażania. Zakaz podróży nie pozwala na wejście na terytorium UE lub tranzytowe zawarte na liście, podczas gdy zamarznięcie aktywów jest stosowany przeciwko zasobom gospodarczym osób wymienionych. Ponadto obywatele i firmy Unii Europejskiej są zabronione do współpracy z tymi w liście sankcji. W 2020 r. Druga runda sankcji nastąpiła już w stosunku do Łukaszenko i 14 innych urzędników.
W grudniu 2020 r. Nowe sankcje zostały przyjęte przeciwko wysokiej randze urzędnikom, biznesmenom i firmom "współpracującym z reżimem lub wspieraniem go", aby "uświadomi sobie, że wsparcie reżimu jest dla nich drogie". Ponadto po sierpniowych wydarzeniach w Brukseli, oznaczali, że "poziom udziału Białorusi w Partnerstwie Wschodnim zależy od ogólnego rozwoju stosunków między UE a Białorusią w kontekście zgodności z prawem międzynarodowym i praw człowieka" - zalecono Białoruś rozwiązać problemy praw człowieka zgodnie z instrukcjami UE.
W związku z tym Unia Europejska przeprowadziła jasną linię dzielącej, oddzielając społeczeństwo obywatelskie z mocy. I bez wątpienia przyczyni się do pogłębienia tej luki i wzrost nieufności między społeczeństwem a mocą, ponieważ Svetlana Tikhanovskaya wzywa jako uzasadniony przedstawiciel białoruskiej dzielnicy. Dlatego nie ma alternatywy. UE, tworząc trudne stwierdzenia, nie pozwoli sobie pokazać elastyczności.
Społeczeństwo obywatelskie w centrum misji politycznej
Do tej pory Unia Europejska utworzyła platformy i mechanizmy jego wsparcia. Już w grudniu 2020 r. Komisja Europejska przeznaczyła 24 mln EUR, aby pomóc przedstawicielom białoruskiego społeczeństwa obywatelskiego. Co więcej, szef polityk sąsiedztwa i ekspansji podkreślił nawet, że "UE jest zszokowana odwagi białoruskiej opozycji, a przyznaną kwotę uważa za pierwszy krok w pomocy". Ponadto kwota ta jest tylko częścią 53 mln EUR, które zmobilizował na poparcie opinii publicznej Białorusi po sierpniowych wydarzeniach.Bruksela wskazuje, że UE jest zaangażowana w politykę krytycznej współpracy z Białorusią ... ". Spędził kilka spotkań poświęconych konkretnym wsparciu społeczeństwa obywatelskiego na Białorusi. Na przykład w styczniu 2021 r. Odbyło się spotkanie przedstawicieli Unii Europejskiej, które wraz z Tikhanovem, omówionym, które działania będą przydatne dla opozycji. W lutym 2021 r. UE świętowała dzień solidarności z Białorusi. W tym dniu Bruksela złożyło oświadczenie, że "UE zintensyfikowała swoje poparcie ludziami na Białorusi i jest gotowe pomóc Demokratycznej Białorusi z różnymi środkami, w tym kompleksowy plan pomocy gospodarczej".
Ponadto, kraje Unii Europejskiej (Polska, Niemcy) poinformowały, że postanowili wspierać aktywistów cywilnych. Wśród środków wsparcia są programy edukacyjne dla opozycji, płacąc im stypendia i dopuszczenie do instytucji edukacyjnych UE. Na przykład 21 mln EUR przeznaczono w Niemczech do tych zadań.
Ostatnio, w dniu 18 marca 2021 r. Delegacja Unii Europejskiej na Białorusi ogłosiła propozycje konkurencji dla projektów, które zostaną wdrożone na Białorusi o całkowitym budżecie w wysokości 3 mln EUR. Celem projektów jest rozwój równości płci, Wzmocnienie głosów młodych ludzi.
Wyniki
W związku z tym UE ustalono na temat postaw wobec rządu białoruskiego, postawił zakład na opozycję i społeczeństwo obywatelskie.
Wszystkie projekty oferowane przez Unię Europejską są obecnie związane z zapewnieniem pomocy w rozwiązywaniu różnych zadań wspólnotowych, a raczej związane z wizerunkiem UE, a nie z prawdziwymi wyzwaniami społecznymi.
Oczywiste jest, że oficjalny Mińsk nie jest podatny na presję polityczną, ale nie jest zainteresowany pełnym podziałem relacji z Bruksela. W tej sytuacji niektóre grupy aktywistów cywilnych otrzymają przewagę w bezpośredniej współpracy z oficjalną Unią Europejską. Dlatego społeczeństwo białoruskie okresowo wciąż się zatrzyma od czasu do czasu.
Natalia Eremin, Doktor Nauk Politycznych, profesor Spbsu