Samochód jest przypadkiem na naszych ulicach zwykłych. Starsi ludzie z całkiem zrozumiałą nostalgią pamiętają czasy, gdy w dzieciństwie ulice mogą być swobodnie napędzane na rowery, a nawet grać w piłkę nożną. Ponieważ samochody były znacznie mniejsze.
Ale był czas, kiedy samochody były na ogół nieobecne. I nie tak dawno temu, około sto pięćdziesiąt lat temu! Co widzisz, na standardach historycznych, dość trochę.
Przez długi czas ludzie z powodzeniem stanowili siły roboczą w życiu. Minęło już kilka tysiącleci i jest nadal używany w wielu krajach.
Jeśli mówimy o zwykłym samochodzie, a następnie samodzielne załogi (przynajmniej na papierze) zaczęły pojawiać się w renesance. Historycy informują, że kilka takich wózków zostało pomyślnie obsługiwane w różnych miastach Starej Europy.
Jednak zwane takie załogi samochodami nie jest zbyt odpowiednie. W końcu główną częścią w samochodzie jest silnikiem i nie był jeszcze w opisanym czasie. Oznacza to, że wszystkie samodzielne załogi napędzane przez siłę ludzi lub tych samych koni.
Sprawa, więc mówić, została przesunięta z martwego punktu, gdy w drugiej połowie XX wieku zbudowano kocioł parowy w drugiej połowie XX wieku.
Początkowo, oczywiście, Papan nie pomyślał o tym, że jego mózgowy będzie używany w samozasobowej załodze. Maszyny parowe były potrzebne na każdym branżach, wirujących mnofach, statków morskich, mechanizmów podnoszących i tak dalej.
Pomysł na dostosowanie kotła parowego do stworzenia samobieżnej załogi przybył do głowy Artillertisty z Francji Joseph Cun. Stało się to w 1769 roku.
Kiuno skonstruował trzy koła ciągnik parowy do transportu ciężkich pistoletów. Pomysł był oczywiście przydatny, ale uniemożliwił niedoskonałość pomyślenia naukowego i technicznego. Zdarzyło się, że samochód Kyuno przyszedł do miejsca, pojechał dziesięć-piętnaście metrów i pochowany w ogrodzeniu. Cóż, nie pomyślałem o właściwej kontroli kierownicy i nie mogłem prowadzić przeszkody!
Jednak jego pomysł położył się na żyznej ziemi. Nie natychmiast, ale później inżynierowie uważali, że dostosowują kocioł parowy do transportu kolejowego. A ponieważ nie było praktycznie żadnego kierownicy, przybyły wózki pary na kolei.
Ale nie jest konieczne myśleć, że załogi do drewna opałowe z silnikami parowymi w historii samochodów w ogóle nie były. Byli! We Francji i Wielkiej Brytanii najbardziej przedsiębiorczym producentom zbudowali załogi z sterownikami parowymi, a nawet zorganizowała regularną komunikację między rozliczeniami.
A na tych, którzy korzystali z usług takich załóg, często patrzyli z szacunkiem. Nadal będzie! Osoba była w stanie zapłacić pieniądze na "Rushing" w samochodzie parowym wokół miasta z prędkością 10-15 kilometrów na godzinę (na początku było to wiele dla standardów)!
I jeszcze nie zapomnieć o tych kotłach parowych, nawet najbardziej doskonałych, okresowo eksplodowani ...
Wyczyść biznes, nauka i technologia nie stawały się nadal. Wielu utalentowanych wynalazców bije problem tworzenia kompaktowego i ekonomicznego silnika do samobieżnych załóg.
A tutaj w 1860 roku Etienne Lenoar stworzył silnik gazowy (silnik). W tym czasie był wielki sukces. Silnik Etienne posiadał wyższą wydajność. Pracował wtedy w rozproszonym rozproszonym gazie.
Ogólnie rzecz biorąc, jednostka Etienne po raz pierwszy pokazała się przed dobrą stroną. Było bardziej kompaktowe i tanie. Ale - z krótkim użyciem! Dlaczego? Tak, ponieważ w przypadku długoterminowej operacji silnik gazu wymagałby ogromnego zbiornika paliwa. Gaz nie jest benzyną, a nie naftą, a nie alkoholem, na końcu!
I tutaj, oczywiście, wynalazcy ponownie porysowali głowy, określone z książkami z rysunkami i zaczęły myśleć, porównują się, odzwierciedlają ... W rezultacie do końca XIX wieku, dość dopuszczalne modele silników elektrycznych i wewnętrznych pojawiły się silniki spalania.
Autor - Maxim Mishchenko
Źródło - SpringZhizni.ru.