Cocktail na Bliana Nua. Oideas. Miracle, nuachta, am
Sa bhliain nua tá traidisiúin nuashonruithe, eispéiris na míorúilt agus stop an t-am. Gach seo le chéile, ag baint tairbhe as an bhfocal Comrade Ogurtsova (Igor Ilinsky) as an "Carnival Night" (1956), "Nonypical" le haghaidh Sóivéadach. Teaghlaigh, Volokita maorlathach, taithí ghéar ar uaigneas - bhí na cúinsí seo in éineacht leis an duine Sóivéadach go rialta. Mar sin féin, faoin mbliain nua imithe go tapa. In aon chás, ar an scáileán.
Ní raibh an cealú i gcónaí gan phian: riachtanais eilimint na ndaoine srian, tá anord doomed chun dul isteach a gcuid cladaí, agus scríbhneoireacht gan srian ar Oíche na Bliana Nua casadh timpeall hangover trom ar maidin. Fiú amháin seo, léiríonn cur síos cothrom ar dheasghnáth na Bliana Nua Sóivéadach (agus iar-Sóivéadach) struchtúr an charnabhail i léirmhíniú an philology agus an culturologist Mikhail Bakhtin. An t-am nuair a athraíonn gach rud in áiteanna, seasann an domhan suas ar an gceann, agus an t-ordú maorlathach agus an "bunriachtanas" (focal eile ó Lexicon Ogurtsov) ina n-ionad ag anord agus damhsa daonlathach cosúil le Hollywood.
Bhí sé ar seo go raibh an "Carnival Night" (1956) Tógadh - an tús Eldar Ryazanov sa scannán cluiche: na húdaráis cumhachta in aghaidh Ogurtsova aghaidh suas go hiomlán, ag labhairt ag an teanga an 2020, nialasach: I loighic an Stiúrthóir Gníomhach Carnival amháin agus is féidir leis eitilt ag Halla an Pálás an Chultúir sa bhosca le haghaidh fócas. Ní mhaolaíonn Carnival mar fhéile saoirse agus sensuality bréagach, tánaisteach Ogurtsov, a fhiseachas depressed (gan aon chor go comhuaineach, díríonn na cucumbers go dlúth ar na cosa, rud a chuirfeadh le "leithlisiú", agus a tháirgeann clowns phógadh an ghnéas céanna a "droch-tuiscint"). Is é an t-aon bhealach amach ná gáire uilíoch agus gan teorainn, gáire, tógann sé a chuid pribhléidí sóisialta ar shiúl ón maorlathais.
Is é an laoch Igor Ilinsky amadán traidisiúnta le haghaidh scéalta na Rúise, ach a fhritháireamh duine Sóivéadach sa choire. Is tionscnamh é an t-amadán a bheith ina thionscnamh, cuirtear béim ar mhaorlaí assexy - an deannach ama Stalinsky, ag fágáil, mar gur chosúil go raibh sé leáite, san am atá thart.
I dteanga an Myth Sóivéadach, is é an t-amadán cucumbers-antonym ar an Ivanushka fabulous: tá oifigeach, murab ionann agus a réamh-ullmhúchán, ag iarraidh fuinneamh an charnabhail, an t-aer saoirse agus míorúilt athcheangail a chosc. Cé go bhfuil na laochra na n-aoiseanna agus na stádas sóisialta éagsúla - ón óige súilíneach agus soghluaisteacht an Lenochka Krylovy (Lyudmila Gurchenko) agus Grisha (Yuri Belov) go dtí an Chliste-Power Fedor Petrovich (Andrei Tutyushkin) agus Adelaides Kuzmichnaya (Olga Vlasov) - I An mbeidh sé sásta a bhriseadh suas le róil chumhdaithe "Knitheikov" an domhain Kazenno-maorlathach, fanann na cucumbers ina "fear sa fhráma" (mar a thugtar air mar a thugtar ar chartún Fedor Khitruka 1962, cosúil leis an bhfadhb), ag cur srianta ar ghné a tart le haghaidh trócaire, nach n-aontaíonn an totalitarianism.
Tá sé seo mínithe go maith, mar gheall ar Ogurtsov, tá scaradh lena masc coibhéiseach le cailliúint féin, is é a bhrí a bheith ina bhac ar chonair chealú ar dhomhanda na dtreoracha agus canónacha iarann fhéile na Stalin.
Cheana féin sa "Oíche Charnabhail" de Ryazanov breac-chuntas ar cheann de na lárnach dóibh féin: tá an duine Sóivéadach ann i dteorainneacha diana sóisialta agus teaghlaigh, chun sos a dhéanamh nach féidir ach a bheith ina míorúilt, cuir an t-ordlathas atá ann cheana féin ar ceal ... nó an íoróin cinniúint.
Má tá míorúilt na bliana nua leáite cosúil le féile saoirse ó choinbhinsiúin shóisialta a fhorchuireann idé-eolaíocht bhailiúcháin, ansin is é príomhscannán féile na tíre "íoróin cinniúint, nó le bád farantóireachta éadrom!" (1975) - Thigh an fhadhb. Anseo, mar atá sa "oíche charnabhail", tá amadán ann - Zhenya Lukashin (Andrey Bog), ag troid le haghaidh croí na Banphrionsa Nadi (Barbara Brylesk), agus a éad ar Ippolit (Yuri Yakovlev). Is ábhar pearsanta iad carnival do lár na 70idí in árasáin tipiciúla. Agus is iad na príomhpháirtithe is mó agus barántúla ná Brezhnev cáiliúil, ag siúl sa phláinéid i mbeochan beochana an phictiúir.
Go bunúsach, faoi masc scéal fairy na Bliana Nua Sóivéadach, leis na tréithe go léir de Ryazanov, déanann sé diagnóis de ré: fear Sóivéadach, mar sin go díograiseach chun spás ollmhór a athrú go díograiseach, bhí sé ina sclábhaithe aige, Tháinig an tipiciúil céanna leis an tuiscint ar riachtanais agus ar scála na míorúiltí, cosúil le tithíocht Nadi, Frank agus na milliúin dá gcomhshaoránaigh neamh-scáileáin.
Agus cad is féidir le míorúilt a bheith ina chúis le árasán measartha de shades iomarcacha, ach amháin i gcás biotáillí na Fraince agus leannán, óstáil cithfholcadh sa hata fionnaidh? Sa chóras creatlach dóiteán, tá an míorúilt a bhíonn go randamach (agus conas eile?) Cinniúint: ach anois tá sé a bhaint as an óige súilíneach an 50ú nó an fonn stómach le haghaidh aisling (is féidir é seo a fháil sa "Snowy Fairy Tale "1959 Alexei Sakharov agus Eldar Schanglaya). Lukashin agus Shevelev, tá gach rud simplí: Tá míorúilt ar siúl i saol na ndaoine caighdeánacha, ag crosbhóthar spás eagraithe amháin agus an t-am reoite oíche na Bliana Nua.
Agus go hiomlán ag cloí leis an loighic tíre de Durak Lukashin, a thiteann gach rud ina cosán (ní hamháin troscán, ach freisin caidreamh daoine eile), bronntar. Bhí sé dó, "duine mí-oiriúnach," Téann an Banphrionsa amach, agus ní an "rialála" hypolayte. Cosúil le Ivan-amadán, a thiteann de thaisme ar olann an groom don iníon ríoga, tá Lukashin ag casadh go spontáineach le bheith sa ghreamacht impiriúil Leningrad, agus mar sin is múinteoir é an Bride, agus ní banphrionsa.
Ach ní furasta an cosán go dtí an míorúilt sa scéal fairy Ryazan a bheith éasca le: Gan glanadh na bliana nua, an truailliú - ní fhreastalóidh tú ar ghrá. Dá bhrí sin, níl aon chomhtharlú ann, ag tús an scannáin amhail is dá dtarlóidh rún miotaseolaíochta an fheachtais i ndabhach. Sa seomra folctha Sóivéadach, fiú amháin leis an pluiméireacht na Fionlainne, ní bheidh tú imíonn as an nasel na coinbhinsiúin sóisialta. Dá bhrí sin, bealach amach léiritheach ó spás Longsovtsky na seirbhísí (is cuí cuimhneamh ar Nuhin ó "Chervev", áit a ngníomhaíonn VP (Wand Magic) ach amháin in earnáil na seirbhíse, rud a léiríonn an aisling charnabhail de chompord intíre) isteach sa spás siombalach de an folctha - íoróin eloquery. Tart cúiteamh a thabhairt do shaol neamhshocraithe - an dá ábhar, agus an teaghlach - díláithrithe an iar-charnival ar chúlchlós na staire, laghdaigh sé an aisling a bhaineann le comhshó mór na síochána go sonas Hollywood ina shaol pearsanta.
Fiú amháin níos cinnte, tomhaltas ionsaitheach agus siombalachas domhain na Bliana Nua Cuimsítear sa scannán "Sean-Bhliain Nua" (1980) Oleg Efremova agus Nama Ardashnikov. An streachailt de chuid an tsean agus na nua anseo i Eisensteinovski amhairc agus allegorically. Is é an fonn atá ar an rang oibre ná "gach rud cosúil le daoine" a bheith acu, pearsanaithe in íomhá Peter Cebeykin (Vyacheslav Visisory), agus tá an diúltú taispeána ar an teaghlach cliste de Peter Polmiom (Alexander Kalyagin) chomh ridiculous agus tragóideach, agus le ceangal Na haspail chaill na haspail sa sóisialachas déanach (go maith, nach bhfuil sé Eisenstein ar an ithir na marbhántacht!) Ní féidir ach an chéad-thaistealaithe Sóivéadach - Ivan Adamych (Evgeny Evstigneyev), a "mothaíonn na daoine", gan na ranganna gairmiúla agus an t-ioncam a roinnt " leibhéal.
Laoch Evstigneseva - leagan eile den amadán, anois tá sé a thuilleadh a thuilleadh-maorlathach, cosúil le cucumbers, agus ní "mais" in aghaidh Lukashina, ach tragóideach. Magadh searbh peculiar thar an bhfear tharmligthe a rugadh ar eilimintí réabhlóideacha agus an avant-garde na 20s. Agus ag an am céanna, an omages de dhaonnacht rabnestetsky agus an streachailt ar son dínit an duine - an eochair, de réir Nauman Kleiman, ábhar Eisenstein.
Anois, ní ghlactar go dáiríre le Adamyach, agus is ar éigean a fhágann sé é féin idir acomhal na caibinéid, na táblaí agus na miasa féile in iarrachtaí chun an freagra a fháil ar an gceist: "Agus cé atá ina leithéid de dhuine?" Ach tá sé seo, an aisling Sóivéadach, a chaitheann, a chaitheann an ghaoth caillte, in ann na laochra-masks a nascadh i radharcra ársa an folctha, áit a bhfuil an proletarian agus an chumasadh intleachtúil san eacstais, ag saoradh ón matriarchy sa aird teaghlaigh agus obsessive ar rudaí. Níor aimsíodh ach sa chéim dheiridh, a bhaintear as an tromchúis mícheart ar an Sócóga diagachta, go raibh dearmad déanta ag Peters (Léigh, Tréigthe!) Croílár na beatha. Agus é a thuiscint, sroicheann siad an t-aristláiste atá ag beagnach Rómhánach Patrician.
Tá sé ag casadh na 70idí agus na 80í go gcríochnaíonn scéal fairy carnabhail. Is é atá romhainn réaltacht chrua na stagnation déanach, scitsifréine scitsifréine athstruchtúraithe agus titim na tíre. Socraíonn caillteanas Sniperski na illusions lowness go cruinn an "Carnival" (1981) Tatyana Lozinova. Laghdaítear saol na saoire neamhshrianta sa scannán go samhlaíocht Nina Solotatina óg (Irina Muravyov). Is é an cailín cúige a aisling a bheith ina aisteoir ná bunchloch an phictiúrlainne Sóivéide, ach i Karnavale, ní fhorbraíonn an Fantasy i ndáiríre. Feiceann banlaoch Mualvyova an domhan tríd an scáileán: ach amháin sa halla phictiúrlainne tá sé in ann mothúcháin dhomhain agus fírinneacha a dhéanamh. Bente na teorainneacha - ar é masc cailín cheerful clown clown sa buí a ghlacadh ar an ceann agus rollóirí leanaí ar na cosa. Cruthaíonn Lioznova leagan baineann de Amadán-Lukashin, ach anois in ionad Naomh Petersburg Aristocracy - Moscó Glamour agus Nevtyba. Agus ní thógann an t-amadán-solomatina luach saothair don chaos a ghineann sé, agus tagann sé go dtí an chathair na hóige arís, go dtí an mháthair atá fuath go ciúin, - go fírinneach an iníon prodigal, a cuireadh in ionad an "Plus" go dtí an "lúide" deiridh "Solaris" Andrei Tarkovsky.
Pioc suas le miotas!Ag an nóta bíobalta seo bheadh sé indéanta scéal an aislingí náisiúnta de bhrionglóidí Sóivéadacha a chríochnú ar fhairsinge scannán na Bliana Nua. Ach thug Yuri Mamin, a d'eisigh an "Saoire Newune" i 1986, a chorda fáinne isteach chuig an scór neamh-stróc seo: ní amháin an freagra ar mhianta iontacha na "Night Night Oíche", ach freisin chun massacre thar an scannán Sóivéadach na 30s.
Cruthaíonn an Stiúrthóir eipiciúil ar scála mór i spás atá leamh d'aon ghnó. Tuairiscíonn an sráidbhaile beag de shála beaga gach bliain ar 1 Eanáir, Féile Neptune - ag seoladh chuig an deasghnáth de dhíograis do na maraithe agus don spraoi carnabhail ag poning na ceannairí i gcampaí ceannródaí an USSR déanach.
De réir mar a bhíonn an farce eipiciúil ag brath, tá tuarascálacha provanation íon, agus níl an fhéile ann ach amháin i samhlaíocht na Maorlathaigh áitiúla. Ach lá amháin tá gá le saoire fíor, toisc go bhfuil an Bhliain Nua ceaptha cuairt a thabhairt ar aíonna ard na Sualainne (tá scáth Eisenstein anseo freisin!) Spéis agat sa chaoi a bhfuil rudaí san Aontas Sóivéadach le "fearlann".
Ón bpointe seo, tá an gníomh ag luasghéarú go gasta, agus faigheann an méid atá ag tarlú ar an scáileán foirm na mbuachaillí i radharcra míshuaimhneach an chúige Shóivéadaigh (Rinneadh an scannán a scannánú sa tSean-Pskov agus Izborsk), le sciar cothrom de idiacracht Sóivéadach . Casann an Bhliain Nua i Sála Beaga timpeall le dóiteán eipiciúil ag paroyoysing an radharc cáiliúil Cath Bogatiy na Rúise le Ridirí na Sualainne go ceol Prokofiev ó Alexander Nevsky, Eisenstein. Níl ach anois, faoi na cordaí maorga céanna den chumadóir, an militian "Zhiguli" gearrtha síos na sráideanna na sála beaga, a ghabhann le "Ikarus" le haíonna formhuiníneach, agus rabhadh na Rúise díreach ón bhfolcadán, nach bhfuil náire ag nudity poiblí, léim isteach oighear uisce.
Nochtadh (sa chiall litriúil agus figurative) an eismemic de Eisenstein, Momin, rud a mhaisiú an scannán Sóivéadach Stairiúil Scannán - caitheadh an t-am stoptha, cosúil lena thaithí statach ar an Bhliain Nua. D'fhan cultacha beagnach cairtchláir ó na samplaí heroic den am atá thart, agus in ionad deilbhíní fíor - macasamhla saor, bréige tomhaltóra a las Russe do eachtrannach. Mar sin, deir an stiúrthóir le brón: fiú ní féidir le seanmháthair agus le miotas cumasach a bheith in ann aghaidh a thabhairt ar aghaidh uilíoch, stupidity agus tart chun a bheith sáithithe - meascán aisteach de cheirteacha carnabhail agus de náiriú na Rúise.
Tá sé siombalach go bhfuair tús an mhianaigh scipeáil go dtí scáileán leathan a bhuíochas le Ryazanov. Thug an Myth-Macity bealach chun parody. Dúnadh an ciorcal. Agus tá an Chimes fós buailte go dtí dhá cheann déag.
An t-údar go raibh maith agat as cabhair Kinovtedov Natalia Nusinov agus Assu Novikov