Astron: تلسکوپ فضایی شوروی، که 38 سال پیش راه اندازی شد

Anonim
Astron: تلسکوپ فضایی شوروی، که 38 سال پیش راه اندازی شد

هنگامی که به تلسکوپ فضایی می آید، بسیاری از مردم ابتدا هابل را به یاد می آورند، هرچند در دهه های گذشته مهندسان بسیاری از ماموریت های مهم را به فضا فرستاده اند. یکی از جالب ترین - "Astron" کمی شناخته شده است، اما بسیار موفق توسط اتحاد جماهیر شوروی 38 سال پیش، در 23 مارس 1983، راه اندازی شد. این ماموریت در هشت سال به جای سال برنامه ریزی شده در مدار بود و یک چمدان ارزشمند از دانش در مورد کوازارها دوردست، ستاره ها و کهکشان ها جمع آوری کرد.

ما خوانندگان ما را با رصدخانه نجومی شوروی معرفی خواهیم کرد و به نتایج این ماموریت به دست آوریم.

Astron: تلسکوپ فضایی شوروی، که 38 سال پیش راه اندازی شد 6952_1
طرح Spacecock Astron

ایستگاه اتوماتیک فضایی "Astron". او تصور کرد؟

از اواخر دهه 1970، دانشمندان شوروی می خواستند یک سیستم داخلی ایجاد کنند که می توانستند مشاهدات نجومی ستاره ها، کهکشان های فعال و سایر اشیا را در نوارهای اشعه ماوراء بنفش و اشعه ایکس صرف کنند. در اشعه ایکس، کوازارها، سیاهچاله ها و دیگر بدن های جالب برای ستاره شناسان، و اشعه ماوراء بنفش ستاره ها در مورد ترکیب شیمیایی و درجه حرارت شیمیایی خود می گوید.

مشکل این است که اشعه ایکس به زمین نمی رسد، آنها توسط لایه های متراکم جو جذب می شوند، همان اتفاق می افتد با اشعه ماوراء بنفش، سطوح به اشعه های UV تنها طول موج خاصی (315-400 نانومتر) را می گیرند، اما آنها هستند به علم خیلی جالب نیست بنابراین، برای انجام مشاهدات در این محدوده، شما باید به ارتفاع بالا بروید، جایی که اتمسفر جلوگیری نمی کند.

بخش علمی برنامه Astron توسط تیمی از رصدخانه آستروفیزیک کریمه تحت رهبری فیزیک الکساندر Boyarchuk (1931-2015)، و همچنین آژانس فضایی فرانسه، پاسخ داده شد. برای توسعه دستگاه، که در آن ابزارهای علمی قرار بود - دفتر نهایی شورای امنیت سازمان غیر دولتی به نام S. Lavochkina. تا آن زمان، متخصصان دفتر یک پروب سیاره ای را ساختند.

مهندسان شوروی تصمیم گرفتند یک حامل اساسی از رصدخانه آینده را از ابتدا ایجاد کنند، اما برای انتخاب یک ایستگاه به پایان رسید که با موفقیت در فضا کار می کرد. دو دلیل برای آن وجود داشت:

- به سرعت یک آزمایش را آماده کنید

- برای صرفه جویی در پروژه.

لازم بود یک دستگاه باشد که با توجه به تعدادی از الزامات خشن باشد. برای مثال:

- می تواند یک بار حمل و نقل بسیار کلی را در قالب یک تلسکوپ نوری با یک طیف سنج حمل کند تا ثبت شده از طیف های کهکشان ها و ستاره ها در گروه UV و طیف سنج تلسکوپ اشعه ایکس را ثبت کند.

- از اثرات حرارتی خورشید ما محافظت می شود؛

- من می توانم در مدار بمانم، که در آن اثر کمربند تابش زمین حداقل خواهد بود.

اتحاد جماهیر شوروی چنین دستگاهی داشت. در تمام الزامات، سری ونوس مناسب بود، یعنی ونوس 15.

Astron: تلسکوپ فضایی شوروی، که 38 سال پیش راه اندازی شد 6952_2
ایستگاه "Venus-15". 1 - نمای جانبی یاب 2 - آنتن برای انتقال داده به زمین

درست قبل از قرار دادن تلسکوپ در هیئت مدیره ایستگاه، کمی تغییر کرد. از آن نصب شده از آن نصب موتور، که ایستگاه را بر روی ردی از پرواز بین پلانتری زمین ونوس و یک مکان دید سمت چپ، به جای آنها یک سیلندر خاص را که دو تلسکوپ متصل شده بود، پانل های خورشیدی، مخازن سوخت قرار گرفتند گاز فشرده به طوری که جهت گیری ایستگاه را می توان تغییر، رادیاتور، محفظه ابزار با الکترونیک، آنتن.

Astron: تلسکوپ فضایی شوروی، که 38 سال پیش راه اندازی شد 6952_3
طرح "Astrona". 1 - سیلندر مرجع 2 - ویروس خورشیدی. 3 - ظروف 4 - پانل های خورشیدی. 5 - کانتینر ابزار 6 - تلسکوپ ماوراء بنفش. 7 - اسپکترومتر های اشعه ایکس

مهندسان تغییر کرده اند و محل سنسورهای الکترونیکی نوری که مسئول هدایت "ستاره شناس" هستند. اگر آنها به همان شیوه ای که در "Venus-15" ایستاده بودند، با توجه به سیگنال های سنسورها ایستاده بودند، ایستگاه در اطراف محور طولی خود چرخید و تلسکوپ ماوراء بنفش نمی تواند جهت را در فضا تغییر دهد و به عنوان یک نتیجه، نمی تواند حداکثر منطقه آسمان را بررسی کند.

ابزار "Astrona"

دستگاه اصلی علمی "ستاره شناس" یک سیستم دو اندازه گیری ماوراء بنفش "Speckey" است. او حدود 400 کیلوگرم وزن داشت. قطر آینه اصلی 80 سانتی متر است، فاصله کانونی 8 متر است، قطر آینه ثانویه 26 سانتی متر است، فاصله کانونی 2.7 متر است. سیستم بسیار جمع و جور بود و یک میدان دید بزرگ با کیفیت تصویر خوب ارائه شد .

مجموعه ای با تلسکوپ شامل یک طیف سنج SPS ماوراء بنفش بود که در ارتباط با فرانسه توسعه یافت. این دستگاه دارای سه دیافراگم ورودی بود که مجاز به مطالعه سه نوع اشیا بود: ستاره های روشن، تابش بدن ضعیف و بدن های کیهانی گسترش یافته مانند سحابی، ستاره دنباله دار. این ابزار تابش در فواصل طول موج از 110 تا 350 نانومتر و از 170 تا 650 نانومتر ثبت شده است.

Astron: تلسکوپ فضایی شوروی، که 38 سال پیش راه اندازی شد 6952_4
تلسکوپ ماوراء بنفش. 1 - آینه اصلی. 2 - ترکیبی از آینه اصلی. 3 - آینه ثانویه. 4 - ترکیب آینه ثانویه. 5 - یک گره آینه ثانویه. 6 - تلسکوپ بدن. 7 - پوشش مهر و موم 8 - کرم ضد آفتاب. 9 - پوشش با درایو. 11 - دوربین شناسایی میدان ستاره. اسپکترومتر 12 -ltraviolet. 13، 14 - سنسورهای موقعیت پشتیبانی و ستاره های مرکزی

یکی دیگر از ابزار علمی "ستاره شناس"، طیف سنج تلسکوپ اشعه ایکس TCR-02M است که در دیوارهای موسسه تحقیقات فضایی توسط آکادمی علوم اتحاد جماهیر شوروی تحت رهبری Astrophysics Andrei شمال از دولت ایجاد شده است موسسه نجومی استرنبرگ این دستگاه شامل یک جفت آشکارساز و بلوک های الکترونیکی بود و مجاز به مطالعه اشیاء جمع و جور، مانند ستاره های نوترونی، کوتوله های سفید بود. آشکارسازهای اشعه ایکس اشعه ایکس را در محدوده 2 تا 25 کیلوگرم ثبت کرده و می تواند هر 2.28 میلی ثانیه را اندازه گیری کند که امکان نظارت بر رویدادهای انرژی به سرعت در حال تغییر است.

Astron: تلسکوپ فضایی شوروی، که 38 سال پیش راه اندازی شد 6952_5
طیف سنج تلسکوپ اشعه ایکس. 1.2 - آشکارسازها. 3 - یک شمارنده متناسب؛ در پیش زمینه بلوک های الکترونیکی اسپکتوگرافی قرار داده شده است

دانش "Astron" چیست؟

در 23 مارس 1983، موشک حامل پروتون، رصدخانه فضایی شوروی را تحویل داد. محدوده ی مدار تلسکوپ (مدار نزدیک به زمین) در ارتفاع 2000 کیلومتر بود و Apogee (از راه دور از نقطه زمین از مدار) در ارتفاع 200،000 کیلومتر بود. چنین مدار یک مدار مجاز به "Astron" 90٪ از زمان برای انجام تحقیقات علمی در کمربندهای غیر اشعه ای از زمین، ذرات شارژ که می تواند بر عملکرد تجهیزات تاثیر بگذارد. علاوه بر این، این مدار "ذخیره شده" از یک درخشش قوی Geocongeon، که حساسیت مطالعات UV را محدود می کند.

علاوه بر این علاوه بر این مدار - کارشناسان شوروی تقریبا به طور مداوم "Astron" را از اقلام زمینی خود نظارت می کنند، که به آنها اجازه می دهد تا در طول سال با رصدخانه تا 200 جلسه رادیویی برقرار کنند.

[مقاله در مورد موضوع: به عنوان ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی، ماه می خواست سرزنش کند]

"Astron" مشاهدات را 3-4 ساعت در روز انجام داد. تلسکوپ می تواند کره آسمانی را در 12 دقیقه اسکن کند، در حالی که برای یک جلسه به 70،000 اندازه گیری انجام می شود. ایستگاه در حالت کار مشغول به کار بود، در صورت تشخیص یک انفجار گاما یا یک رویداد دیگر انرژی می تواند به سرعت در جهت مورد نظر به منظور هدایت دستگاه های اشعه ماوراء بنفش و اشعه ایکس خود به منبع تبدیل شود.

در طول کار در مدار، Astronus اطلاعات مربوط به صدها منبع اشعه ایکس، ده ها تن از کوازارها و کهکشان دریافت کرد.

در آوریل 1986، رصدخانه شوروی یک مطالعه ماوراء بنفش را در مورد ستاره دنباله دار انجام داد و به دانشمندان کمک کرد تا میزان دقیق تبخیر ماده کمکی را پیدا کنند، انقضای جریان گاز قدرتمند در هنگام نزدیک شدن به خورشید.

Astron: تلسکوپ فضایی شوروی، که 38 سال پیش راه اندازی شد 6952_6
Astron قبل از راه اندازی

همچنین، دانشمندان شوروی از "Astron" برای مشاهدات UV ازن در جو زمین استفاده کردند تا بدانند که چگونه موشک های پرتاب بر لایه اوزون تاثیر می گذارد. این اطلاعات برای مطالعات محیطی و نظامی ضروری بود.

در سال 1987، دانشمندان از رصدخانه شوروی و مشاهدات ابرنواختر استفاده کردند. در ماه فوریه، سیاره ما به نور شیوع Supernova SN 1987a رسیده است که در Galaxy Galaxy Cloud بزرگ Magtel رخ داده است. از زمان اختراع تلسکوپ، درخشان ترین و نزدیک ترین شیوع ابرنواختر بود. "Astron" یکی از اولین کسانی بود که این رویداد را نظارت می کرد، این مطالعه 15 ماه بود. Astrophysicists شوروی متوجه شد که SN 1987A در طی شیوع یک ستاره سرد از درخشندگی بالا بوجود آمد، همانطور که بسیاری از کارشناسان به آن زمان اعتقاد داشتند، و هنگامی که سوپراگم گرما شیوع آن است.

Astron: تلسکوپ فضایی شوروی، که 38 سال پیش راه اندازی شد 6952_7
این به نظر می رسد یک ضبط از یک انفجار گاما از "سریع بلستر" MXB 1733-335، به دست آمده توسط اسپکترومتر تلسکوپ اشعه ایکس "Astrona". آوریل 1983

در اینجا برخی از اکتشافات دیگر Astrona وجود دارد. با کمک یک تلسکوپ، امکان شناسایی آن وجود داشت:

- حتی از ستاره های ثابت، یک ماده ممکن است منتشر شود، و در مقادیر زیاد، تا چند صد میلیون تن در ثانیه. جالب توجه است، از یک ستاره داغ، انتشار قوی تر، سرعت گاهی اوقات بیش از 1000 کیلومتر بر ثانیه می رسد؛

- در ترکیب شیمیایی جو برخی از ستاره ها، غلظت بالا از اورانیوم، سرب، تنگستن یافت شد. از کجا این عناصر ظاهر شد، هنوز روشن نیست؛

این و سایر اطلاعات به بهبود تکامل ستاره ها و کهکشان ها کمک می کند و همچنین به عنوان منبع ارزشمند اطلاعات برای استروفی فیزیک تبدیل شده است.

پروژه Astron همچنین به حل تعدادی از وظایف فنی مهم کمک کرد. به عنوان مثال، متخصصان موفق به ایجاد یک سیستم Astrojector شدند، که می تواند یک تلسکوپ با دقت بالا را هدایت کند. معلوم شد که آینه های نازک و بسیار سبک ساخته شده است، و همچنین توسعه یک تکنولوژی بسیار کارآمد از پوشش های محافظتی خود، تولید یک تلسکوپ بدن قادر به مقاومت در برابر حرارت حرارتی و جلوگیری از پراکندگی نور.

هشت سال کار

پس از اولین سال کار در مدار در مدار مخزن سوخت Astrona، هنوز به اندازه کافی گاز فشرده برای مانور وجود داشت، و دستگاه ها در شرایط خوبی بودند، بنابراین دانشمندان تصمیم به گسترش کار تلسکوپ کردند.

در سال 1989، رصدخانه ذخایر سوخت خسته شده و عملا فرصت های خود را برای به دست آوردن ابزارهای خود به دست آورد. آخرین جلسه ارتباطات رادیویی با ستاره شناس در تاریخ 23 مارس 1991 برگزار شد، پس از آن ماموریت رسما به پایان رسید. در فضا، تلسکوپ برای هشت سال کار کرد.

برای یک ماموریت موفق، تیم مهندسان شوروی و استروفی فیزیکدانان جایزه دولتی اتحاد جماهیر شوروی را به دست آوردند.

منابع که نویسنده مورد استفاده در هنگام تهیه مواد مورد استفاده قرار می گیرد:

- سند در هیئت مدیره آکادمی علوم اتحاد جماهیر شوروی "اربیتال نجومی نجومی" Astron "، که توسط Astrophysician Andrey شمالی تهیه شد؛

- کتاب "مطالعات آستروفیزیک در ایستگاه فضایی Astron". ویرایش شده توسط A.A. Boyarchuk:

- مقاله: "مطالعات فضایی انجام شده در اتحاد جماهیر شوروی در سال 1983"

- مقاله "Astron: Venera تبدیل تلسکوپ فضایی"

ما دوستی ارائه می دهیم: توییتر، فیس بوک، تلگرام

ما را در یوتیوب ببینیم سازمان دیده بان همه جدید و جالب از دنیای علمی در صفحه Google News ما. خواندن مواد ما در Yandex Zen منتشر نشده است

ادامه مطلب