Гэта - «Кар'ера Дзімы Горына» 1961 года. Па сутнасці, вытворчая лірычная камедыя. Але знятая з душой - рамантыка Вялікіх будоўляў.
Тады была зусім іншая краіна. Будавалі і асвойвалі з нябачаным энтузіязмам.
Вясёлы добры фільм пра простых рабочых рабятах, аб іх радасцях і клопатах аб чыстай светлай любові.
Фільм здымалі ў Карпатах і на Урале. Акцёры жылі разам з мантажнікамі і вучыліся мінімальным навыкам прафесіі будаўнікоў ЛЭП. Залазілі і на высакавольтныя апоры, і драты нацягвалі.
Зараз ён цікавы не толькі тым, што перадае дух ТАГО часу. Тут ёсць:
- Аляксандр Дзям'яненка (Дзмітрый Рыгоравіч Горын), яшчэ не якія сталі Шурыкам;
- 22-гадовы Уладзімір Высоцкі (шафёр Сафронія), яшчэ далёка не сталы Высоцкі;
- прыгажуня Таццяна Конюхова (брыгадзір Галя Бярозка).
Да моманту здымак Высоцкі толькі што скончыў МХАТ. Кажуць, многія фразы ў гэтым фільме яго імправізацыя.
Адна з лепшых роляў Аляксандра Дзям'яненка. Цікавая яго «дуга» - перараджэнне з чудоковатого бухгалтара ў простага працоўнага хлопца. І бо закахаўся ж у самую першую прыгажуню на будоўлі ...
***Падчас здымак, літаральна ў поле, у экспедыцыі, Таццяна Конюхова даведалася, што цяжарная.
Сцэна, дзе Высоцкі павінен быў у кабіне грузавіка прыставаць да Таццяны, здымалася з цяжкасцю. Высоцкі вельмі бянтэжыўся. Ён малады, пачатковец акцёр з першай заўважнай роляй, а Конюхова зорка і старэй на сем гадоў. Для яго яна тады была недасягальная кіназорка.
Але рэжысёра настаялі, сцэну згулялі.
Таццяна ж расказвала:
***Дзям'яненка цяжка даваліся здымкі на высакавольтных правадах, над велізарнай прорвай: фінал фільма - пасталелы Дзіма Горын, і жаноцкая Галя Бярозка на дратах ЛЭП! Рэжысёры яшчэ прыдумалі, каб ён без ачкоў усё гэта прарабіў, як быццам скінуў іх, каб здавацца больш мужным ў вачах галоўнай гераіні.
Таццяна распавядала ў інтэрв'ю:
***І яшчэ адзін важны, нябачны герой фільма-Зіновій Гердт, яго ўнікальны голас, іранічна які чытае за кадрам тэкст, які тлумачыць эпізоды, голас, які суправаджае ўсе падзеі фільма.
А якая музыка, якія песні ў фільме! Як яны дапаўняюць фільм, узмацняючы ўражанне!
Песня «А снег ідзе» і цяпер спяваецца. Аўтар музыкі - Андрэй Эшпай, вершы - Яўгена Еўтушэнка. Вакал - Маі Крысталінскай.
Увогуле, выдатнае кіно. Чысціня адносін, добры гумар, дружны калектыў, вялікая важная справа, якое выконваюць гэтыя людзі, мастацкасць фільма ствараюць цудоўны настрой пры праглядзе. Дзякуючы таленту аўтараў і актораў атрымалася не ідэалагічная агітка, а цудоўнае шчырае кіно з тонкім гумарам герояў!