Калі б не дзяржпадтрымка, продажу Лад былі б куды больш сціплыя.
{Loadposition adsense_text}
Усім вядома, што дзяржава актыўна падтрымлівае АВТОВАЗ як загараджальным утильсбором, так і рознымі праграмамі. Усе змірыліся, што трэба дапамагаць айчыннаму вытворцу, але ўсё перавярнулася ўверх дном 14 студзеня 2021, калі ўладальнік АВТОВАЗ - Renault, прэзентаваў сваю новую стратэгію.
Згодна з ёй, Лада з 2025 года зліваецца з румынскай Dacia, і абсалютна ўсе аўтамабілі будуць вырабляцца на французскай платформе. Ўвыдатняючы, АВТОВАЗ ператворыцца ў зборачную пляцоўку, а інжынеры будуць папросту не патрэбныя.
Узнікае лагічнае пытанне - куды сышлі мільярды дзярждапамогі і чаму гэтыя ўліванні працягваюць.
Да прыкладу ў 2020 годзе на льготныя аўтакрэдытах і лізінг было выдзелена з бюджэту 33 млрд рублёў. Галоўны выгаданабытчык - АўтаВАЗ з-за саліднай долі на рынку. У 2021 годзе на гэтыя мэты плануецца выдаткаваць яшчэ 15 млрд рублёў.
Не варта забываць і пра загараджальныя утілізаціонной збору: ён складае некалькі сотняў тысяч рублёў, але дзяржава яго кампенсуе тым, аўтавытворцам, хто мае свае заводы ў РФ. У плюсе ж не толькі АВТОВАЗ, лагічна скажаце вы. Пакуль так, але з кожным годам Мінпромторг павялічвае балы лакалізацыі ад якіх адбываецца выплата субсідыі. Адпаведна ў найбліжэйшай будучыні толькі вельмі глыбока лакалізаваныя вытворчасці атрымаюць кампенсацыю. А гэта АВТОВАЗ, УАЗ і яшчэ некаторыя. Астатнія ж аўтамабілі падаражэюць - утильсбор перакладуць на плечы спажыўцоў.
Трэба разумець, што без гэтых мер з боку дзяржавы, Лады каштавалі куды б даражэй, і наўрад ці мелі такую долю рынку.
АВТОВАЗ плаціць падаткі - гэта ж добра. Так, толькі сумесная кампанія дзяржкарпарацыі Ростех і Renault - Alliance Rostec Auto B.V., якой належыць 100% акцый айчыннага аўтагіганта, да гэтага часу зарэгістраваная ў афшора ў Галандыі.
Не варта забываць і маёмасны ўнёсак у 75 млрд рублёў, які зрабіў урад у 2008 годзе. Цяпер жа доля Ростеха ўсяго 32%, астатняе - у французаў.
У сухім астатку ад падтрымкі Автоваза выйграюць толькі некалькі дзесяткаў тысяч рабочых і сумежных кампаній. Без уліку гэтага можна канстатаваць - грошы вылятаюць у трубу. Але гэта палова бяды. У пагоні за поўнай лакалізацыяй аўтамабільны рынак Расіі звузіцца да некалькіх дзесяткаў мадэляў - большасць замежных вытворцаў не бачыць сэнсу ў гэтак глыбокай лакалізацыі з-за невялікага па аб'ёмах расійскага рынку, таму ім прасцей падняць цэны, а пасля падзення попыту - сысці. Што мы ўжо і пачынаем назіраць.