Гэта меладрама «Ясенія» (пр-ва Мексіка, 91,4 млн. Савецкіх гледачоў).
У 1975 году мексіканская фільм 4-х гадовай даўніны (са сціплым бюджэтам і немудрагелістым сюжэтам) сабраў на траціну больш гледачоў, чым які фінішаваў другім у той год «Афоня» (62 млн). Абышоў абсалютныя хіты таго года - «Брыльянтавую руку» і «Каўказскую палонніцу» Леаніда Гайдая.
Увогуле ж спісе ўсіх савецкіх часоў «Ясенія» абыходзіць лідэраў пракату: «Масква слязам не верыць» (84,4 мільёнаў гледачоў) і «Піраты XX стагоддзя» (87,6 мільёнаў гледачоў). Вось такі ў нас лідэр. Навукоўцам і псіхолагам толькі трэба будзе растлумачыць гэты займальны факт. Мабыць, у тыя гады мексіканцы знайшлі ідэальную канцэпцыю. Для Мексікі тыповы сюжэт, для савецкага гледача неверагодны.
І бо нічога такога асаблівага. Адразу ўспамінаецца цыганскі абрад шлюбу з парэзамі на запясцях. Проста фільм пра прыгожай любові: інтрыгі, пачуцці, таямніцы, расстанне, любоўны трохкутнік. Добрая, дыхтоўная, у чым-то наіўная, але, па меншай меры, не танная меладрама. У інтэрнэце два супрацьлеглыя думкі:
1. Сучасныя бессэнсоўныя бразільскія і расійскія мыльныя оперы і побач не стаялі.
2. Наадварот, усе сучасныя мыльныя оперы маюць пад сабой падмурак у выглядзе «Ясеніі» і ёй падобных. З тых часоў безумоўна шкодны сюжэт і прыклады тыражуюцца, мутуюць, але не мяняюць сваёй сутнасці: яны адцягваюць і даюць неапраўданыя надзеі і ўстаноўкі для рэальнай сямейнага жыцця.
«Ясенія» - артпадрыхтоўка да нашэсця сомной меладрам-фіктыўных пакетаў, якія пазапаўнялі тэлеэкран бліжэй да развалу СССР.
Так, любілі і ў тыя часы ўсё замежнае. Шматлікіх савецкіх дзяўчынак, якія нарадзіліся пасля 1975 г., назвалі Ясенія. Ну, не было ў тыя часы так любімых жанчынамі усяго свету мыльных опер. Добра, хоць «Ясенія» ўклалася ў 2-гадзінны хранаметраж, што сюжэт не размазалі на паўтысячы серый.
Гэта тая меладрама, што глядзелі нашы маці і бабулі. Напэўна яны яе памятаюць. Пры выпадку, папытаць іх меркаванне. У любым выпадку, напэўна, вы выклічаце нотку настальгіі.
Паглядзеў пару эпізодаў. Так, фільм глядзіцца ўжо не так. Наш сучасны свет і кінематограф з гадамі счарсцвелай. А тут няма месца пошласці. І «Ясенія» цяпер здаецца злёгку прыкрай, без пярчынкі: усе любяць адзін аднаго да немагчымасці, аж брыдка.