Акцёр Генадзь Ялович, знаёмы многім
доктара навук у савецкай меладраме «Масква слязам не верыць», з-за складанага лёсу так і не змог у поўнай меры раскрыць свой талент.
Генадзь Міхайлавіч нарадзіўся ў Маскве 18 лістапада 1937 года і быў адзіным дзіцем у сям'і. Бацькі ні ў чым не адмаўлялі сыну і надавалі яму шмат увагі, аднак ім не ўдалося зберагчы яго ад благі кампаніі. Пасля таго як 16-гадовы Ялович цудам выжыў пасля збіцця, яго адправілі жыць у Калінінград.
Жыццё ў сціплай пакойчыку з кнігамі выбіла ўсю дур з галавы Генадзя і ён вярнуўся дадому, што змяніліся чалавекам.
Яшчэ падчас вучобы ў школе юнака паклікалі паўдзельнічаць у масоўцы ў фільме «Атэстат сталасці», дзе і адзначылі акцёрскі талент Генадзя. Пасля заканчэння школы ён паступіў у Школу-студыю МХАТ.
Працягваючы вучобу, Ялович актыўна здымаўся ў фільмах. За яго плячыма ролі ў 48 фільмах, такіх як: «Я крочу па Маскве», «Месяц май», «Трыццаць тры», «Кін-дза-дза» і іншыя.
З дапамогай аднадумцаў і Уладзіміра Высоцкага Генадзю Міхайлавічу ўдалося арганізаваць Маскоўскі моладзевы тэатр, які прапрацаваў ўсяго некалькі гадоў.
У 1967-м годзе Ялович працаваў у «Ленкоме», потым у Маскоўскім тэатры ім. А. Пушкіна. У 1974-м акцёр зноў адкрыў тэатр пад назвай «Летуценнік», але і яму было наканавана нядоўга праіснаваць. Апошнюю сваю ролю Генадзь Ялович адыграў у 1989 годзе ў крымінальнай драме «Працэс».
Акцёр таксама ставіў эстрадныя праграмы і лялечныя пастаноўкі. У канцы 80-х ён заснаваў тэатр «Альбом», у якім яму ўдалося паставіць 6 пастановак. Нягледзячы на тое, што тэатр карыстаўся поспехам, яго прыйшлося зачыніць, а ў Генадзя Міхайлавіча ў хуткім часе здарыўся інфаркт.
Таленавітаму актору і рэжысёру прыйшлося перажыць 14 клінічных смерцяў. Нягледзячы на гэта, Ялович знайшоў у сабе сілы вярнуцца да звыклай жыцця і нават працы. З 1992-га года і да свайго апошняга дня Генадзь Ялович узначальваў тэатр «Таварыства артыстаў МХАТ».
У Генадзя Міхайлавіча было дзве жонкі - першай была аднакурсніца Марына Дабравольская, у шлюбе з якой нарадзіўся сын Андрэй. А другой жонкай рэжысёра была Святлана Ялович - кіраўнік студыі кінапраграм канала «Культура».
6 сакавіка 2002 гады Генадзь Міхайлавіч сышоў з жыцця пасля чарговага інфаркту. За пару гадоў да гэтага ён скардзіўся на пякельную стомленасць, звязаную з прафесіяй.
Эмануіл Вітарган таксама падзяліўся гісторыяй, як любы чалавек паміраў у яго на руках з-за страшнай хваробы. А ў Алісы Фрэйндліх таксама не ўсё ў парадку са здароўем, актрыса доўга хавала ад усіх, што хворая. Затое самая вялікая жанчына ў краіне Наталля Рудэнка выдатна сябе адчувае пасля таго, як скінула лішнія кілаграмы і ператварылася ў худышка.
А вы ведалі, што ў Генадзя Яловича была такая складаны лёс? Пішыце ў каментарах.