Джым Керы - мабыць, самы вядомы і высокааплатны комік ў гісторыі сучаснага Галівуду. Пік яго папулярнасці прыйшоўся на другую палову 90-х гадоў. Аднак калі раптам ён узляцеў на п'едэстал, гэтак жа раптоўна перастаў «каціравацца» і перайшоў у кагорту так званых «збітых лётчыкаў», чыіх новых праектаў ужо ніхто не чакае і ня прагне.
Мы ж з вамі ўспомнім самыя ўдалыя з'яўлення Джыма Кэры на экране.
1. «Эйс Вентура: Вышук хатніх жывёл" (1993)
Эксцэнтрычная камедыя пачаткоўца рэжысёра Тома Шедьяка выявіла сьвету новага галівудскага коміка, гэтак жа смешнага, калі і эпатажнага.У цэнтры сюжэту - прыгоды адвязнага прыватнага дэтэктыва, які спецыялізуецца на пошуках хатніх гадаванцаў. Толькі ў гэты раз знік ня Мурзік і ня Тузік, а дэльфін па мянушцы Сняжынка - талісман футбольнай каманды.
Першая ж галоўная роля прынесла Кэры сусветную славу, вар'яцкія ганарары, а сам персанаж надоўга стаў яго візітнай карткай, хоць пасля Джым і стараўся быць больш стрыманым у сваіх эскапады.
2. «Тупы і яшчэ тупей" (1994)
Яшчэ адзін феерычна смешны і зусім не такі дурны, як магло б здацца з назвы, камедыйны праект, у якім Кэры працягвае будаваць з сябе «сельскага дурачка». З той толькі розніцай, што цяпер яго персанаж Лойд з каляднай прозвішчам Крыстмас - поўны крэтын, дзівацкія ўчынкі якога адцяняюць не менш ідыёцкія выбрыкі яго лепшага прыяцеля Гары (Джэф Дэніэлс).
Карціна братняга рэжысёрскага тандэму Піцера і Бобі Фарэлі без усялякіх бачных высілкаў выйшла ў лідэры кінапракату і пасля (праўда, праз 20 гадоў) нават абзавялася сіквелам.
3. «Маска» (1994 г.)
Сярэдзіна 90-х у Галівудзе - гэта пачатак і самы пік неверагодна паспяховай кар'еры Джыма Кэры. А крыха фэнтэзі ў прыгодніцкай камедыі Чака Расэла толькі ўмацавала яго пазіцыі: пасля гэтай стужкі зарплата коміка стала 8-значны.«Маска» - тыповы фільм пра чарговага няўдачніка, воляю лёсаў які атрымлівае неверагодныя здольнасці (сціплы клерк Стэнлі Ипкис знаходзіць старажытную рэліквію - маску скандынаўскага бога - і ператвараецца ў супергероя), аднак менавіта талент Кэры прымусіў гэты сюжэт зайграць новымі фарбамі. Немалаважную ролю ў поспеху карціны згулялі і працы галівудскіх майстроў па спецэфектам, якія надзялілі навапаказанага «супермэна» пацешнымі мульцяшнымі рысамі.
4. «кабельшчыка» (1996)
Першая спроба Кэры выйсці за рамкі свайго амплуа і першы 20-мільённы ганарар. Зборы фільма, пастаўленага іншым вядомым амерыканскім комікам - Бэнам Стылер ( "Знаёмства з бацькамі») - наглядна прадэманстравалі, што Кэры ў іншым вобразе, чым придурочный балака, ужо не гэтак радуе аўдыторыю. У «кабельшчыка» акцёр абраў для сябе персанажа са злавеснымі дзівацтвамі і гледачу гэта не спадабалася, хоць свае 100 мільёнаў у сусветным пракаце стужка ўсё адно зарабіла.
5. «Лжец, лжец» (1997)
Другі вопыт супрацоўніцтва з Томам Шедьяком пасля «Эйса Вентура» рэзка адрозніваецца па танальнасці: калі «Вентура» быў бліскучым скетч, то «Лжец, лжец» - гэта, хутчэй, сямейная камедыя, хоць фірмовыя гэгі Кэры тут прысутнічаюць у дастатку.
Фільм лёгка абышоў «кабельшчыка» па зборах, аднак у гульні коміка ўжо відавочна адчуваецца стомленасць і нежаданне быць тым нястрымным ХОХМАЧ, які так палюбіўся публіцы.
6. «Шоў Труман» (1998)
«Лжец, лжец» паслужыў своеасаблівым мастком да першай драматычнай ролі Кэры, аднак у драме, у адрозненне ад камедыі, сюжэт гуляе куды вялікую ролю. І тут акцёру пашанцавала як ніколі - сцэнаром карціны займаўся Эндру Нікола, аўтар такіх карцін, як «Гаттака» і «Час».
У цэнтры апавядання - Труман Бёрбэнк, усё жыццё якога, з самага нараджэння - гэта рэаліці-шоў, а ўсе сябры, знаёмыя, жонка і нават бацькі - проста акцёры. Сам Труман пра гэта, зразумела, не падазрае, аднак любое шоў павінна калі-небудзь завяршыцца ...
7. «Чалавек на Месяцы» (1999 г.)
За ролю ў Мілаша Формана, стваральніка «Амадэя» і «Пралятаючы над гняздом зязюлі», Кэры зноў атрымаў 8-значны ганарар, але біяграфічная драма пра коміка Эндзі Каўфмана чакана правалілася ў пракаце, не акупяцца і паловы свайго 80-мільённага бюджэту.
Аўдыторыі не спадабалася адкрыта змрочная танальнасць стужкі (нагадаю, Каўфман памёр ва ўзросце 35 гадоў ад рака), а крытыкі апраўдана папракнулі Кэры у жаданні «згуляць на Оскара» і паўтарыць поспех яго калегі Дастын Хоффмана, таксама адлюстравалі вядомага стендап-коміка ў карціне «Лэні ». Аднак, у адрозненне ад Хоффмана, Кэры нават не намінавалі.
8. «Гринч - выкрадальнік Калядаў» (2000)
Мабыць, страціўшы надзею змяніць імідж, акцёр і зусім «знік з кадра», схаваўшыся ад гледача за масіўным грымам ў каляднай сямейнай камедыі пра зялёнага монстра. Уласна за грым фільм Рона Ховарда і атрымаў прыз амерыканскай кінаакадэміі, у той час як акцёрскія здольнасці галоўнага выканаўцы былі зарэтушаваць гэтак умела, што распазнаць ў вобразе Гринча усімі любімага коміка было амаль немагчыма.
9. «Брус Усемагутны» (2003)
Трэці і пакуль апошні сумесны праект Кэры і Шедьяка, у якім герой Джыма зноў пасля «Маскі» гуляе ў Бога (цяпер літаральна). Рэкордныя 25 мільёнаў ганарару былі адчувальным стымулам вярнуцца ва ўлонне камедыі, да таго ж у пару да акцёра паставілі улюбёнку Амерыкі Джэніфер Эністан. Аднак шматлікім здалося, што Кэры ўжо вырас з падобных вобразаў і яго «трыўмфальнае вяртанне» было занадта відавочным манеўрам.
10. «Вечнае ззянне чыстага розуму» (2004)
Кранальная меладрама з элементамі фантастыкі, у якой герой Кэры «успамінае ўсё», можа, і не стала фінансавай удачай, але вызначана з'яўляецца адной з лепшых прац акцёра ў кіно. Гэта другая з двух стужак з удзелам коміка, якая ўваходзіць у Топ-250 расейскага сайта «Кинопоиск». Дзіўна, як рэжысёру Мішэлю Гондры атрымалася сумясціць два гэтак розных жанру і пры гэтым не страціць саму сутнасць апавядання. А Кэры ўпершыню ў сваёй кар'еры стаў падобны на звычайнага чалавека, а не на хадзячы цырк-шапіто.
На гэтым моманце вы можаце выклікнуць: «І гэта ўсё? І чым жа займаўся знакаміты камедыянт з васьмізначнай ганарарамі апошнія 16 гадоў? » Нажаль, слава і прызнанне пакінулі Джыма Кэры так жа лёгка, як і прыйшлі. За апошнія паўтара дзесяцігоддзя ён не пераставаў здымацца ў кіно, хоць у СМІ ўвесь час хадзілі чуткі, што расчараваны ў жыцці акцёр (у Кэры два шлюбы і абодва няўдалыя) гатовы ў любы момант «завязаць».
Аднак рэальна стаяць праектаў было мала. Да апошніх можна прылічыць больш-менш паспяховую экранізацыю дзіцячай кнігі «Лемана Сникетт: 33 няшчасці» (2004) і камедыю «Заўсёды кажы« ТАК »(2008). Спроба Кэры змяніць амплуа і зняцца ў трылеры «Фатальнае лік 23" (2006) публікай была ўспрынятая холадна, а скандал вакол правакацыйнай стужкі «Я кахаю цябе, Філіп Морыс», у якой Керы сыграў гея, і зусім мог раз і назаўжды пахаваць яго кар'еру .
І нават які выйшаў праз 20 гадоў сіквел «тупога і яшчэ тупей» не змог падцяпліць цікавасць аўдыторыі да творчасці Джыма: за апошнія 5 гадоў ён зняўся ўсяго ў 3 (!) Поўнаметражных карцінах, апошняя з якіх - «Сонік ў кіно» (2020) - вельмі пасрэдная экранізацыя старажытнай кампутарнай цацкі.
Сёння Джыму Кэры ўжо 59, і, мяркуючы па ўсім, час эксцэнтрычных эскапады прайшло. Застаецца спадзявацца, што кінаакцёр акрыяе духам і зможа вярнуцца да вобразаў больш драматычным, чым камічным, бо фільмы «Шоў Труман» і «Чалавек на Месяцы» даказалі, што перад намі не проста «Містэр Гумовае Твар», а сапраўдны Вялікі Акцёр.
Аўтар - Яўген Жаркоў
Крыніца - ШколаЖизни.ру