Учора мы паглядзелі фільм, пра лёс якога Netflix можа зняць сагу, па маштабах якая не ўступае «Гульні тронаў». Калі не памятаеце, то «Ліга справядлівасці» ужо выходзіла ў кінатэатрах тры гады таму. У Onliner нават была рэцэнзія на яго. Але сёння зусім іншая справа: і ў кінатэатр ісці не трэба, і фільм стаў зусім іншы. І гэта амаль бясконцы чатырохгадзінны візуальны кайф.
Ад «мыла» да оперы. Фантастычная лёс «Лігі справядлівасці»
Над мегафильмом пачалі працаваць яшчэ ў 2010-х. Напэўна Зак Снайдэр планаваў, што гэтая праца стане яго magnum opus. Намах немалы, калі ўлічваць, што мы гаворым пра рэжысёра блізкіх да геніяльнасці з пункту гледжання візуал «300 спартанцаў», «Ахоўнікаў» і «Забароненага прыёму".
Пасля даволі паспяховага пракату «Чалавека з сталі» яму даверылі развіццё кіношнай комікс-сусвету DC. Снайдэр неадкладна наладзіў грандыёзных планаў. Тая ж «Ліга справядлівасці» павінна была выйсці ў двух частках. Аднак па меры прасоўвання работ над блокбастарам планы даводзілася карэктаваць, прычым не ў лепшы бок.
Сёння мала хто дакладна ведае, што адбылося паміж Заком Снайдэра і босамі Warner Bros. Затое вядома, што ў нейкі момант галівудскія кашалькі засумняваліся ў здольнасці рэжысёра зняць блокбастар, які збярэ велізарную касу. Сталі мяняць сцэнар, «зарэзалі» другую частку «Лігі», а да Снайдэра прыставілі, па сутнасці, наглядчыкаў у асобе пары новых прадусараў, якія штодня павінны былі кантраляваць усё, што адбываецца на здымачнай пляцоўцы.
Пагаворваюць, што канфлікт паміж рэжысёрам і прадзюсарамі разгарэўся з-за рознага бачання стылістыкі «Лігі справядлівасці». Зак Снайдэр разлічваў на змрочную эстэтыку ў стылі DC, тады як у Warner Bros., арыентуючыся на поспехі кинокомиксов Marvel, захацелі больш маляўнічы і вясёлы блокбастэр.
У выніку Снайдэр сышоў з праекта на этапе постпродакшена. Сам ён заявіў, што ня можа працаваць над фільмам з-за нядаўняй смерці дачкі. Толькі пазней высветлілася, што Зака, па сутнасці, «сышлі». Да гэтага ён паспеў паказаць чарнавы варыянт стужкі студыйным босам, якія засталіся вельмі незадаволеныя ўбачаным. Яны ў тэрміновым парадку выклікалі Джос Уідан (між іншым, рэжысёра «Мсціўцаў»).
Той пачаў перакройваць сцэнар, выкідаць «лішнія» эпізоды і спрабаваць заткнуць якія з'явіліся на іх месцы дзіркі тым, што трапіцца пад руку. Пазней Уідан успамінаў, што ў яго таксама па многіх пытаннях былі звязаныя рукі. У выніку ён не паспеў адзняць некалькі ключавых эпізодаў і зачыніў вочы на недаробленыя спецэфекты (твар Супермэна з «отфотошопленными» вусамі - гэта нешта з нечым). І гэта ўсё пра фільм, на вытворчасць якога ўжо выдаткавалі больш $ 300 млн!
Рэліз «Лігі справядлівасці» вырашылі не пераносіць. Студыя была гатовая да поўнага правалу. Зрэшты, з улікам таго бардака, які суправаджаў працэс вытворчасці блокбастара, вынік атрымаўся не такім ужо страшным. Так, ад «Лігі справядлівасці» чакалі большага, а атрымалі стандартны кинокомикс з тупымі дыялогамі, гумарам ўзроўню «рука-твар» і больш-менш пераадольнымі спецэфектамі. Такое робяць пачкамі, і гледачы глядзяць як ні ў чым не бывала.
Пракат «Лігі справядлівасці» нават амаль здолеў адбіць выдаткі з улікам маркетынгу. Гэта значыць пра поўны правал гаворкі не ішло. Warner Bros. некалькі дзесяткаў мільёнаў даляраў страціла, але была гатовая да значна горшага зыходу.
Тым часам фанаты Зака Снайдэра патрабавалі рэжысёрскай версіі доўгачаканай стужкі. Тым больш сам Зак заявіў, што ў пракатную версію трапіла толькі чвэрць таго матэрыялу, што ён адздымаў. З'явілася петыцыя на change.org, якую падпісалі амаль 180 тыс. Чалавек. Да своеасабліваму флэшмоб далучыліся акцёры арыгінальнага фільма.
Грамадскасць націснула на Warner Bros., плюс там, хутчэй за ўсё, убачылі магчымасць пакрыць новыя выдаткі запускам рэжысёрскай версіі «Лігі». У рэшце рэшт Заку Снайдэра далі $ 70 млн і поўную творчую свабоду. Фанаты ў захапленні, а «Ліга справядлівасці Зака Снайдэра" спакойна ляжыць у сеткі, дзе яе можна паглядзець за тры капейкі, а то і зусім бясплатна.
У кінатэатры такое відовішча і праўда складана адолець: кіно ідзе чатыры часа! Затое дома паглядзеў фільм залпам. А перад гэтым перагледзеў «Лігу справядлівасці» трохгадовай даўнасці. Усяго шэсць гадзін. Што ж атрымалася з усёй гэтай задумы?
Самы відовішчны блокбастэр. для нефанатов
Для тых, хто не глядзеў «Лігу» 2017 года, глядзець яе не варта. «Ліга справядлівасці Зака Снайдэра» - самастойнае кіно, якому не трэба параўнанне з папярэднікам.
Гісторыя трывіяльная. Памёр Супермэн, уся планета сумуе, а тут яшчэ і заморскія прыхадні даведаліся пра такі прынадным кавалачку, як наша планета. Адстаяць гонар зямлян закліканы супергероі. Іх на працягу амаль усяго фільма збірае Бэтмен, які асабліва моцна сумуе аб Супермена.
Уласна, па сваёй структуры стужка прыкладна на дзве траціны складаецца з прадстаўлення кожнага з герояў Лігі. Апошняя трэць - фінальная бітва і дзіўны эпізод з удзелам Джокера. Мабыць, апошнія 20 хвілін - асноўная прэтэнзія да «Лізе справядлівасці Зака Снайдэра». Адкрыта лішняя сцэна, без якой рэжысёрская версія не страціла б роўным лікам нічога.
Затое знаёміцца з галоўнымі героямі цікава. Балазе хронаметражу на гэты раз хапае, каб раскрыць характары таго ж кібаргаў, Флэша, Аквамена, Цуда-жанчыны. Нічога незвычайнага або выбітнага, але гэта хаця б проста добра прапісаныя персанажы, у кожнага з якіх ёсць выразная матывацыя для сваіх часам дзіўных учынкаў.
Зрэшты, гэта кіно варта глядзець не столькі дзеля адносін паміж супергероямі, колькі дзеля карцінкі. Чаго ў Зака Снайдэра не адняць, так гэта пачуцці прыгожага. Ён не саромеецца баявых сцэн, ня маскіруе іх паскоранай здымкай, а наадварот, пастаянна смакуе дэталі ў «слоумо». У нейкі момант нават пачынае здавацца, што запаволеных сцэн тут зашмат. Напэўна, гэта ўсё з-за нязвыкла працяглага хронаметражу.
Дастаўляе змрочны стыль рэжысёра, якім ён адзначыўся яшчэ ў часы «300 спартанцаў». Гэтая гульня з цёмнымі святлафільтрамі і киберэстетикой не-не ды і прымушае палец цягнуцца да кнопкі "Паўза". Скрыншоты можна набіваць кожную секунду, шпалеры на працоўны стол назбіраеш пра запас на гады наперад. Парой кадры глядзяцца залішне пафасна, але, чорт вазьмі, яны заўсёды проста прыгожыя.
Наўрад ці памылюся, калі скажу, што гэта самы відовішчны фільм за апошнія некалькі гадоў. Снайдэр з задавальненнем адрываецца і ці ледзь не кожны кадр стараецца насыціць графікай ці хаця б прыгожымі відамі. Тут няма вялізных дыялогаў і іншых атрыбутаў сучасных блокбастараў, якія запаўняюць час паміж парай баявых эпізодаў. Не, фактычна ўсе чатыры гадзiны - безупынны экшэн, які Зак разам з гледачамі з задавальненнем разглядае з усіх бакоў.
Дзіўна, але нават прасценькі сюжэт з пазіцыі сённяшняга дня ўспрымаецца не з такой паблажлівай усмешкай, як тры гады таму. Простая гісторыя супрацьстаяння чыстага дабра і відавочнага зла без усялякіх паўтонаў сягоння чапляе куды больш. На адным баку - Цуд-жанчына з напарнікамі, на другой - рагаты захопнік з бандай крылатых адмарозкаў. Адны спрабуюць адстаяць агульначалавечыя ідэалы, іншыя жадаюць заняволіць ўсіх і ўся. Усё быццам бы проста, але ў той жа час складана, як і ў любым стагоддзямі фармаваліся цывілізацыйным міфе.
Зак зрабіў усё, што мог. для фанатаў
Калі вы фанат сусвету DC і / або фільмаў Зака Снайдэра, а таксама калі вы з болем і неразуменнем сустрэлі «Лігу справядлівасці» 2017 года, то рэжысёрская версія павінна спадабацца вам куды больш. Дзеля гэтага Снайдэр выдаткаваў дзесяткі мільёнаў даляраў, пару гадоў жыцця і некалькі дыёптрый ў чытанні фанацкіх пажаданняў і абурэнняў.
Вынік адрозніваецца ад папярэдніка не менш чым на 97%. Зак перазняць некалькі эпізодаў, прыбраў кучу сцэн і дадаў новых, перапрацаваў спецэфекты, у літаральным сэнсе выразаў некалькі персанажаў і разнастаіў карціну іншымі героямі, змяніў матывацыю, перашуфляваў сюжэт, спатоліў фільм які-ніякі логікай і паслядоўнасцю, выкінуў тупыя жарты, згусціў фарбы.
Фактычна ад стужкі 2017 года застаўся агульная канва аб заснаванні Лігі справядлівасці і барацьбе ў Стэпавага Ваўком. Усё астатняе змянілася. Галоўны антаганіст выглядае зусім па-іншаму, а з яго логава нарэшце-то прыбралі дурную сямейную гісторыю з савецкага гарадка, падобнага ці то на Чарнобыль, ці то на Астравец.
Моцна папрыгажэлі галоўныя экшэн-сцэны, уключаючы бітву ў калектары і супрацьстаянне членаў Лігі з уваскрослым Супермэнам. Ключавая баталія бліжэй да канца таксама заквітнела новымі фарбамі і акцэнтамі. Заадно Зак Снайдэр патлумачыў многія эпізоды, якія выклікалі пытанні і здзіўленне ў фанатаў. Ёсць адказы на пытанні і пра касцюм Аквамена, і пра сутнасць канфлікту паміж уваскрослым Супермэнам і кібаргаў, і пра першае бітву з прышэльцамі.
Прыбралі амаль усе самыя дурныя сцэны, ад якіх тры гады таму кроў сачылася з вачэй і вушэй. Цяпер парадемоны ня чуюць страх (колькі з-за гэтага было ганебных момантаў у фільме трохгадовай даўнасці!) І не пакідаюць пасля сваёй смерці падказак супергероя. Флэш перастаў баяцца жукоў, а Стэпавы Воўк у канцы амаль выйгранай бітвы не знікае з дурацкімі фразамі кшталту «Вы мне надакучылі, мама кліча». З гэтага часу Киборг- гэта не лішні персанаж, а ледзь не ключавы і самы цікавы герой стужкі. А Флэш не раздражняе празмерным крыўлянняў.
Практычна ўсе, да чаго ў нас былі прэтэнзіі тры гады таму, у «Лізе справядлівасці Зака Снайдэра» альбо знікла, альбо дыхтоўна замаскіравана. Зараз гэта чыстае задавальненне для вачэй, візуальнае баляванне, ад якога не адцягваюць крывой мантаж, тупыя дыялогі і дурны недарэчны гумар.
8 Ацэнка аўтара Цяперашняя «Ліга справядлівасці» - тыповая работа Зака Снайдэра, за якую яму ўжо дакладна не будзе сорамна. Хвацкае забаўка, адзін з самых відовішчных блокбастараў за апошнія некалькі гадоў, класічная гісторыя пра барацьбу дабра і зла, якая, нягледзячы на прастату, успрымаецца асабліва востра.
Наш канал у Telegram. Далучайцеся!
Ёсць пра што расказаць? Пішыце ў наш телеграм-бот. Гэта ананімна і хутка
Перадрукоўка тэксту і фатаграфій Onliner без дазволу рэдакцыі забаронена. [email protected]