Чаму мяне навучылі трое дзяцей

Anonim
Чаму мяне навучылі трое дзяцей 5578_1

Пятнаццаць гадоў, сем гадоў і два гады - дзве дачкі і адзін сын

Нічога не планаваць

Гэта бескарысна. Калі перад самым выхадам ня знойдзем адзіныя рукавіцы - тады ніякай прагулкі. Ці ўжо ў машыне сын скажа, што ў гэты музей ён ехаць катэгарычна не збіраецца - тады паварочваем ў іншы. Ці менавіта сёння любімыя макароны ёсць не будуць - тады ходзяць галодныя да вячэры. Або замест планаў трэба тэрмінова ехаць за гумовымі боцікамі і каскай - тады на касе выграбаю з каша якія трапілі туды зайцоў-мін'ёнаў-трансформераў-свинокпеппи і хаваю іх у касіра.

Ці сябры, да якіх сабраліся ў госці, патэлефануюць, калі мы ўжо ў пярэднім пакоі ў чаравiках, і скажуць, што іх дзіця захварэла і госці адмяняюцца - тады проста доўгі дружны плач, які будзе пераходзіць у істэрыку.

Рыхтаваць хутка і проста

Мяса па-французску?

- Маам, там лук.

Салата аліўе?

- Маам, там няма лука!

Паста з падліўкай бешамель?

- Маам, прыбяры ўсё з макароны.

Фаршаваныя перцы?

- Маам, здымі перац з мяса.

Салата з памідораў і агуркоў?

- Маам, вылавіць мне ўсе памідоры. І чаму ты іх парэзала?

Пустыя макароны. Цэлы памідор. Катлета. Грэчка з малаком. Усе шчаслівыя. Ці не. Тады проста доўгі, дружны плач, які будзе пераходзіць у істэрыку.

спаць

- Мам, ужо светла, уставай!

- Мама спіць, пагуляй сам або пачакай.

- Мам, я есці хачу, уставай!

- Мама спіць, налі малака або пачакай.

- Мам, Зоя яшчэ дома, яна ў школу не ідзе?

- Зоя !!! Ўздым !!!! Усе, мама далей спаць.

- Мам, Оленька-небудзь выйдзе!

- Чорт, усё ж такі давядзецца ўстаць і памяняць падгузнік.

- Матуля, мяне званітавала!

- Матуля, мяне таксама!

Доўгі дружны плач, які будзе пераходзіць у істэрыку.

Адказваць на дурныя пытанні

- Мама, хто гэта?

- Дзяўчынка.

- Не, мама, хто гэта?

- Гэта дзяўчынка, ну вось жа.

- Нееееет! Мама, хто гэта?

- Дзе? Мамаааа! ХТО ГЭТА? ... (омммм) ...

- Матуля, Оленька пытаецца пра ляльку ў руках гэтай дзяўчынкі.

- Дзякуй, родны. Оленька, гэта лялька.

- Так, мама, лялька.

Мамчын рогат, які будзе пераходзіць у істэрыку.

Бачыць скрозь сцены

- Николаша! Адпусьці кацяняці, ён не хоча гуляць з табой у малых!

- Мама, адкуль ты ведаеш, я ж дзверы зачыніў?

- Зоя! Адкладзі свае гаджэты і заправіцца, нарэшце, ложак!

- Ну адкуль ты ведаеш, што я яе не заправілі?

- Што, заправілі?

- Не. Адкуль ты ўсё ведаеш?

- Оленька, адыдзі ад дзвярэй, маме трэба ў туалет.

- Маме писить? - Не, проста ў прыбіральню, адыдзі, калі ласка.

- Ааа, маме какаць!

Мамчына рык, пераходзячае ў істэрыку.

Перастаць гладзіць пасцельная бялізна

Гэта карысна, але ўсё роўна бескарысна. Або Оленька апісаць сваю прасцінаў ў сне праз абодва падгузніка, да самай навалачкі. Або апісаць маю прасцінаў, калі прыйдзе рана раніцай да мяне дасыпаць ранішнія сны. Ці забярэцца на верхнюю ложак да старэйшай сястры, зайграў у лялькі і апісаў там. У любым выпадку ложак мыць штодзень. Калі яе яшчэ і гладзіць, то жыць некалі, а істэрыкі і так ужо сталі звыклымі.

Пакідаць кубак ў ракавіне

Не толькі кубак. Яшчэ лыжачку, талерку, яшчэ адну талерку, рондаль. У мяне ж ёсць старэйшая дачка! І па размеркаванні абавязкаў, посуд мыць ёй. Калі яна не «забудзе» аб гэтым, хутка зьніклі спаць. Тады Вавілонскую вежу ў ракавіне мыць ўсё ж мне.

Але гэта ўжо вечар, усе спяць, і кубачак смачнага гарбаты-кавы-віна ў доўгачаканай цішыні ператварае мыццё посуду практычна ў спа-працэдуру. А калі яшчэ араматычныя свечкі запаліць!

Ня рыхтавацца да прыходу гасцей

Мыць падлогу?

- Мама, я табе дапамагу! Мама, я там вядро перакуліў. Мама, а кацяняты ўмеюць плаваць? Матуля, хачу купацца!

Рыхтаваць салаты?

- Мама, я табе дапамагу! Оленька, пойдзем маме салата рыхтаваць! Оленька, аддай нож! Мама, Зоя адабрала нож у Волечкі і мне не аддае! Мама, Оленька талерку разбіла!

Пра парадак я нават думаць не хачу: кругазварот цацак па хаце - гэта мой вечны плач, які будзе пераходзіць у істэрыку.

Сябраваць толькі са сваімі

- Ты што, не ведаеш, што прышчэпкі трэба рабіць строга па графіку?

- Ты што, да гэтага часу корміш грудзьмі?

- А ці не пара да гаршчка прывучаць?

- А вось мой у пяць месяцаў спаў ужо ўсю ноч!

- А вось я ўсю сябе прысвячаю мацярынства, гэта ж галоўнае жаночае прызначэнне!

- Ты што, хочаш, каб у старасці ён табе ўсё гэта прыгадаў?

- Вы што, да гэтага часу чытаць не ўмееце?

- Я зараз дам табе адрас, ты туды звозілі Волечку, гэта ўсяго толькі два з паловай гадзіны і чатыры перасадкі, але на што толькі дзеля дзяцей не пойдзеш!

Ў сад. Усё ў сад. І ніякіх абмеркаванняў гарачых тым, нават са сваімі. Тут у мяне ўжо 80-й ўзровень і без істэрыкі.

чараваць

Пацалаваць выцятую каленку. Патрымаць далоні на лбе. Прашаптаць загаворы на вушка. Бррррукнуть у жывот. Выклікаць на абочыну дарогі зайчыка. Паказаць пралятаюць Бабу Ягу. Прагнаць усіх монстраў з-пад ложка. А вось калі я змагу начараваць сабе выспацца, я перайду на наступны ўзровень майстэрства.

Першапачаткова тэкст быў апублікаваны на сайце «Мамсила». Мы публікуем яго з дазволу рэдакцыі.

Яшчэ пачытаць па тэме

Чаму мяне навучылі трое дзяцей 5578_2

Чытаць далей