У канцы мінулага тыдня ў выставачнай зале Дзяржаўнага архіва Уладзімірскай вобласці на Кастрычніцкім праспекце абласнога цэнтра прайшло другое мерапрыемства ў рамках абласнога праекта па актуалізацыі рэгіянальнага архіўнай спадчыны "Хвала Кліо".
У ім узялі ўдзел прадстаўнікі облгосархива, абласной бібліятэкі, Уладзімірскага дзяржуніверсітэта, Уладзіміра-Суздальскай епархіі, некалькіх муніцыпальных утварэнняў рэгіёну, у тым ліку дывановы, Вязников, Ковровского і Камешковского раёнаў, гісторыкі, краязнаўцы, музейшчыкі, а таксама шматлікія прадстаўнікі абласных СМІ. Камешковский раён прадстаўлялі намеснік кіраўніка райадминистрации Наталля Цярэнцьева і кіраўнік упраўлення культуры Алена Атаманава.
Адкрыла мерапрыемства дырэктар облгосархива Наталля Максімава. Увазе прысутных былі прадстаўлены унікальныя архіўныя дакументы аб адмене прыгоннага права ў 1861 годзе - у гэты дзень споўнілася роўна 160 гадоў дадзеным гістарычнай падзеі. Аналіз якія захоўваюцца ва Уладзіміры мноства дакументаў, якія адлюстроўваюць дадзеную тэму (адных толькі ўстаўных грамат - свайго роду дагавораў сялян з памешчыкамі налічваецца некалькі тысяч), быў прадстаўлены намеснікам начальніка аддзела інфармацыі і дакументаў Дзяржаўнага архіва Уладзімірскай вобласці Аляксеем Арескиным. А. Арескин асабліва звярнуў увагу слухачоў на характар юбілейных урачыстасцяў у гонар 50-годдзя адмены прыгоннага права ў 1911 годзе. Тады па ўсёй Расіі ўзводзіліся помнікі, бюсты і манументы цару-вызваліцелю Аляксандру II. У масавым парадку ўзводзіліся капліцы і храмы ў гонар святога дабравернага князя Аляксандра Неўскага - нябеснага апекуна імператара, усталёўваліся помнікі гэтаму манарху.
Ва Уладзіміры ў лютым 1911 года па ініцыятыве тагачаснага ўладзімірскага гарадскога галавы Мікалая Сомова (скончыўшым дні эмігрантам у Францыі), гарадской думай было прынята рашэнне аб усталяванні помніка ўладару-вызваліцелю на грамадскія грошы. Быў абвешчаны збор сродкаў. Сам помнік быў адкрыты на Саборнай плошчы 13 чэрвеня 1913 года. У савецкі час на царскім пастаменце ўсталявалі статую Леніна.
З усіх гарадоў Уладзімірскай губерні ў зборы сродкаў не ўдзельнічалі Дываноў, дзе 30 жніўня 1912 года быў пастаўлены свой помнік на Іллінскай плошчы, пераназванай па такім выпадку ў Аляксандраўскую (цяпер плошча Свабоды) і Пераслаўль, дзе ў той час ішоў тэрміновы збор грошай на будаўніцтва гарадской гімназіі.
Акрамя помнікаў і бюстаў ва Уладзімірскай губерні было пабудавана некалькі капліц. Яскравым прыкладам можа паслужыць будаўніцтва капліцы ў гонар Вернага князя Аляксандра Неўскага ў вёсцы Ковалево Уладзімірскага павета. Пасля таго, як капліца была перабудавана ў храм, вёска была перайменавана ў сяло Нова-Александрово (цяпер Новоалександрово Суздальскага раёна).
Другая тэма, агучаная на дадзеным мерапрыемстве, тычылася роду Танеева. Танеева працяглы час належалі сяло Марыніна Ковровского павета і сяльцо Андрэеўскі, цяпер знаходзiцца ў Камешковском раёне. Але калі ў танеевской сядзібе ў Марыніна з 2008 года дзейнічае музей, які стаў папулярным аб'ектам рэгіянальнага турызму і культуры, то пра камешковском "дваранскім гняздзе" Танеева ладна крыху забыліся. Аднак гісторыя роду Танеева непарыўна звязана як з Уладзімірам, так і з цяперашнімі Камешковским і Ковровским раёнамі. Тым больш, што кампазітар С. І. Тані быў добра знаёмы з кампазітарам А. П. Барадзіным i тварыў на камешковской зямлі.
Перадапошнім уладальнікам родавых танеевских уладанняў стаў стрыечны дзядзька кампазітара С. І. Танеева адстаўны паручнік Дзмітрый Аляксеевіч Тані, які памёр у канцы 1870-х гг., Не дасягнуўшы свайго 50-годдзя. Яго ўдава Варвара Іванаўна, якой не было яшчэ і сарака, у другі раз выйшла замуж за нейкага спадара па прозвішчы фон Бах.
Але хто такі гэты Фёдар фон Бах? "Рускі немец" ці ўвогуле іншаземец? Уладзімірскі архіў і сямейныя паданні нашчадкаў Танеева адказу на гэтае пытанне не давалі. Толькі пасля працяглых архіўных пошукаў удалося ўстанавіць, што спадара фон Баха паходзіў з роду баронаў фон Мирбах. Яго дзедам быў барон Эбэргард Хрыстафор фон Мирбах, Курляндскі губернскі маршалак дваранства пры Кацярыне II. Зрабіць такую выснову дазволілі дакументы з Расійскага дзяржаўнага гістарычнага архіва ў Санкт-Пецярбургу.
Род фон Мирбахов прасочваецца з 1200 года. Спачатку яны былі французскімі рыцарамі, потым служылі германскаму каралю, а ў XVI стагоддзі абгрунтаваліся ў Курляндыі на тэрыторыі цяперашняй Прыбалтыкі.
Барон Эбэргард Хрыстафор фон Мирбах, не ўступiўшы ў законны шлюб, ад нейкай прастачцы, чыё імя пакуль невядома, прыжыўся чатырох пазашлюбных дзяцей - сыноў Генрыха і Аўгуста, і дачок Тэрэзу і Эмілію. У канцы жыцця барон Эбэргард Хрыстафор фон Мирбах (памёр ён ў 1819-м) афіцыйна прызнаў пазашлюбных дзяцей і дамогся зацверджання іх у дваранскім годнасці. Але баронскі тытул яны не атрымалі. Па традыцыі ў Расіі пазашлюбным дзецям арыстакратаў давалася усечаная прозвішча бацькі, таму дзеці барона атрымалі прозвішча фон Бах.
Генрых фон Бах у маладосці быў студэнтам юрыдычнага факультэта Дерптского універсітэта, але курса не скончыў з-за датычнасьці да дуэлі аднаго з таварышаў. Затым ён адправіўся ў Парыж "ўдасканальвацца ў навуках" і апынуўся там ў 1830 годзе падчас чарговай рэвалюцыі, калі быў скінуты апошні кароль з дынастыі Бурбонаў Карл X. Ці то Бах сам паўдзельнічаў у рэвалюцыйных падзеях, ці то занадта маляўніча пра іх распавядаў, але , калі ён вярнуўся ў Расію, заадно выказаўшы сімпатыі палякам, што паўстала супроць цара, яго адправілі ў жніўні 1831 года ў спасылку пад нагляд паліцыі ва Ўладзімір.
Але фон Бах быў аптыміст, і ў 1833 годзе ўступіў у шлюб з дачкой былога ковровского і Пакроўская гараднічага надворнага дарадцы Пятра Аляксандравіча Небольсина дзяўчынай Аляксандрай і нават змяніў імя Генрых на рускую аналаг Андрэй. Ад гэтага саюза і нарадзіўся сын Фёдар Андрэевіч фон Бах, на грамадзянскай службе які атрымаў чын тытулярнага саветніка. Ён і ажаніўся на ўдаве Варвары Іванаўне Танеева, народжанай Протасьевой, з панскага Татараве. Менавіта гэты фон Бах некаторы час кіраваў сямейнай завода Протасьевых ў сяле панскіх Татараве пад Мстерой і разам з жонкай заставаўся апошнім уладальнікам танеевской сядзібы ў Марыніна да 1900-х гг.
Удзельнікі мерапрыемства змаглі пазнаёміцца з сапраўднымі дакументамі аб сямействе фон Бахов і аб прыгоннага права, якія самі па сабе ўражваюць.
Было прынята рашэнне аб тым, што ў красавіку ў Камешково пройдзе выязное мерапрыемства ў рамках абласнога праекта па актуалізацыі рэгіянальнага архіўнай спадчыны "Хвала Кліо".