Добры дзень, мой чытач. Шмат каму здаецца, што ссекчы дрэва - задача не складаная, пад сілу нават падлетку. Ламаць - не будаваць. Магчыма, гэта сапраўды так, але толькі ў дачыненні да маладых невысокіх дрэў з тонкімі стваламі. А вось паваліць дарослае магутнае дрэва зможа далёка не кожны. Нават калі ён будзе узброены самым сучасным інструментам, без неабходнай тэарэтычнай падрыхтоўкі за яго лепш не брацца. Сама праца па валцы дрэва праходзіць у некалькі этапаў. Каб паспяхова справіцца з ёю, неабходна выконваць пэўную паслядоўнасць іх выканання.
Перш за ўсё варта аб'ектыўна ацаніць уласныя сілы. І справа тут нават не ў сіле фізічнай, колькі ва ўменні. Бо дрэва мала ссекчы або спілаваць, яшчэ трэба яго і паваліць так, каб не пашкодзіць якія знаходзяцца на зямлі будынкі, аўтамабілі, лініі электраперадач, ды і самому не пацярпець. Калі гаворка ідзе пра вялікія дрэвах з тоўстымі стваламі і разгалістай кронай няправільнай формы, то зрабіць гэта, не валодаючы адпаведнымі навыкамі, будзе няпроста. Часам лепш скарыстацца паслугамі спецыялістаў.
Калі маецца магчымасць, праводзіць яе лепш па восені або ранняй вясной, да пачатку пасадачных работ. Чым вальней прылеглая тэрыторыя, тым прасцей будзе вызначыцца з тым, у які бок класці ствол. Ды і, калі нешта пойдзе не так, можна будзе хутка адбегчы на бяспечную адлегласць.
Нельга пачынаць рубку дрэва ў легкадумнае надвор'е, паколькі траекторыя яго падзення ў такім выпадку апынецца непрадказальнай. Пры гэтым трэба ўлічваць, што ўнізе вецер можа і не адчувацца. Таму перад пачаткам працы не лішнім будзе зірнуць на крону - калі яе макушка калышацца, то рубку дрэва пажадана перанесці на іншы час.
Радыус зоны работ вызначаецца велічынёй вышыні дрэва, да якой дадаецца некалькі метраў, паколькі пры падзенні ствол адскоквае ад пня на 1-2 м. Уся тэрыторыя побач павінна быць вызвалена ад інвентара і садовай мэблі, высокая трава скошана, а калі на зямлі ляжыць снег, то яго пажадана расчысціць. Павышаную ўвагу варта надаваць таму, каб у працоўнай зоне не апынуліся староннія, асабліва дзеці.
Гэта ў першую чаргу сякера і піла. Пры выкарыстанні бензапілы пажадана не грэбаваць ахоўнымі ачкамі. Таксама неабходна заклапаціцца уласнай экіпіроўкай, здольнай знізіць рызыку траўманебяпецы: адзенне павінна быць закрытай, надзець пальчаткі, тоўстую шапку або каску.
З іх дапамогай потым будзе прасцей паваліць дрэва, задаўшы яму неабходную траекторыю падзення.
Яго высякаюць на глыбіню да траціны таўшчыні ствала з таго боку дрэва, у якую яго плануецца зваліць. Ён мае клінаватае форму: ніжні рэз ідзе паралельна зямлі, верхні - пад вуглом 45 градусаў да яго.
Робіцца ён пілой трохі вышэй ніжняга рэзу Падцінаючы, на глыбіню да паловы таўшчыні ствала, але не даходзячы да яго асяродку. Яе валакна будуць утрымліваць дрэва да таго часу, пакуль да яго не будзе прыкладзена намаганне для накіравання ў вызначаны бок падзення.
Зрабіўшы прапілоўкі і Падцінаючы на ствале дрэва, прыступаюць да яго завальваньні. Памочнікі адначасова нацягваюць вяроўкі і цягнуць імі ствол у бок вызначанай зоны падзення. Калі той не паддаецца, можна падштурхнуць яго рукамі або скарыстацца рычагом.
Паваленае дрэва распілоўваецца на часткі, зручныя для транспарціроўкі пры вывазе з участка, або на цурбак, якія потым можна пасекчы на дровы. Пакінуты смецце ў выглядзе галінак, кавалачкаў кары, лісця збіраюць граблямі і прыбіраюць. Застаецца толькі вырашыць лёс пня - выкарчаваць яго ці выкарыстоўваць у якасці арыгінальнай садовай мэблі (крэсла ці стала).