Спявачка, паэтка, кампазітар, актрыса, рэжысёр і прадзюсар Ірына Шапашнікава знаходзіцца толькі ў пачатку свайго творчага шляху. Спявачка, паэтка, кампазітар, актрыса, рэжысёр і прадзюсар Ірына Шапашнікава знаходзіцца толькі ў пачатку свайго творчага шляху.
Але пры гэтым, у якасці спявачкі, яна ўжо паспела пакахацца тысячам сваіх слухачоў і прыхільнікаў. Фанаты цэняць і арыгінальны жанр песень музыканта, і яе нестандартны падыход да сваёй творчасці.
Нядаўна Ірына дала вялікае інтэрв'ю, дзе распавяла з чаго пачаўся яе шлях у шоў-бізнэс, якую музыку яна піша і што натхняе.
Скажыце Ірына, а ці ёсць момант у вашым жыцці пра які можна сказаць «вось тады ўсё і пачалося»?
Я з дзяцінства пісала вершы, скончыла музычную школу па класе скрыпкі, спявала ў ансамблі і ўжо там пачыналася мая кар'ера, як выканаўцы. Пры музычнай школе быў арганізаваны дзіцячы ВІА «Мара» - сімвалічнае для мяне назву, праўда?)). Мы выступалі на розных мерапрыемствах, удзельнічалі ў конкурсах і нават месцы прызавыя займалі)). Потым я навучылася яшчэ і на гітары іграць, напэўна, тады ўсё і пачалося. А цяпер маё прыроднае «ўпартасць», і творчы сверб, у добрым сэнсе гэтых слоў, зрабілі сваю справу
Так у якім стылі Вы ўсё ж такі спяваеце?
Калі я пачынала пісаць песні, я была перакананая, што гэта будзе рок. Але, калі я стала аддаваць іх у прафесійную апрацоўку, калегі па цэху пачалі мяне пераконваць што я не вельмі "падыходжу" пад рок па стылістыцы: занадта лірычная мелодыка для рока, тэксты не падымаюць вострых асобасных ці сацыяльных праблем і ... шмат чаго яшчэ у мяне, тыпу, ня фатальнага. Партнёры - аранжыроўшчыкі «ўвялі» мяне ў папсу і ў шансон, што, шчыра кажучы, мяне не вельмі радуе, да гэтага часу. Але я маю ўсё большую нахабства настойваць на сваім, і зараз ужо эксперыментую з рознымі жанрамі і стылямі, напрыклад R & B, рэгетона, поп-рок, софт-рок і іншыя.
Вашы песні не вырабляюць ўражанне таго шансона ", які мы прывыклі чуць, напрыклад, на радыё« Шансон ».
Айчынны, так званы рускі "шансон", які гучыць сёння, мне не вельмі імпануе. Таму я па меры магчымасцяў імкнуся дыстанцыявацца ад яго.
Наогул, пад паняцце "рускі шансон" падведзены досыць істотна адрозніваюцца паміж сабой выканаўцы, тут змяшана ўсё - ад блатнога да лірычнага шансона, магчыма таму з'ява "рускага шансона" выклікае супярэчлівыя пачуцці ў шматлікіх і не толькі ў мяне. Для мяне "шансон" гэта перш за ўсё французы, якія з'яўляюцца яго прабацькамі. І на самай справе натуральны шансон вельмі моцна, калі не сказаць кардынальна, адрозніваецца ад "рускага шансона" і з музычнага боку, і паэтычна, і эстэтычна. Гэта тэма яшчэ аднаго інтэрв'ю, калі шчыра, Пачытайце гісторыю шансона і вы зразумееце, пра што я))).
Сваёй творчасцю вы хочаце сказаць як трэба было б жыць, ці вы даяце нейкі пасыл, як бы вы хацелі, каб мы жылі?
Я не хачу ні вучыць, ні настаўляць, ні рэкамендаваць. Пішу асабіста пра сябе: калі я зрабіла вось так, атрымалася вось так, а калі іначай - атрымалася інакш, можа не так, як я хацела ..., гэта значыць, на маім прыкладзе я кажу, што бывае, калі я раблю дрэнна і што бывае, калі я раблю добра, без маралі. Не мае права я кагосьці навучаць, але падзяліцца вопытам вельмі хачу. У сваім творчасць я спрабую перш за ўсё задаць усе пытанні сабе і галоўнае, пастарацца на іх адказаць)). Або трансляваць свой жыццёвы вопыт, які паказвае, што як бы ні супрацьстаяў і ні агрессировал ў адносінах да чалавека свет, змяніць гэтае стаўленне і неяк гарманізаваць ўсё вакол сябе чалавек спосаб толькі сам.
Усё ў нас. Стаўся да ўсяго і да ўсіх так як ты хацеў бы, каб ставіліся да цябе - залаты этычны прынцып, які ляжыць у аснове практычна ўсіх сусветных рэлігій і філасофскіх вучэнняў, векавая мудрасць чалавецтва, гэтым усё сказана! Мае песенныя тэксты, хай лірычныя, а не фатальныя, як я думала, яны распавядаюць, якім можа быць мір і адносіны паміж людзьмі, якім мне марыцца яго бачыць і якім ён рэальна бывае, калі мне ўдаецца захаваць раўнавагу і праявіць любоў.
Як нараджаюцца вашы творы, напрыклад, адзін з вашых пастоў у ВК, дзе ёсць верш пра «страшны сон», і ў якасці ілюстрацыі знакаміты мультфільм пра пластылінавую варону - вось як гэта ў вас адбываецца?
Бывае вельмі па-рознаму, калі канкрэтна пра гэты верш, то - як-то раніцай, прачнуўшыся, я раптам разумею, што ў маёй галаве «круціцца» мультфільм «пластылінавы варона».
- З чаго б? -Думаю, а потым раптам ахінула, што гэта ж проста адлюстраванне сённяшняй сітуацыі, якая лунае цяпер у паветры паўсюдна: хто мы, што мы, што нам рабіць, да чаго імкнуцца, на што спадзявацца - наогул незразумела. Нам кажуць то адно, то другое, то трэцяе - усё як у гэтым мультфільме: «але тут ліса бегла, а можа не бегла, а можа гэта страус злой, а можа і не злы, а можа гэта дворнік быў ...». Карацей, мультфільм апынуўся прароцкім. Аляксандр Татарскі, рэжысёр гэтага мультфільма, проста геніяльны чалавек!
Дык вось у мяне ў пераклічку з гэтым мультыкам і нарадзілася тады верш «на злобу дня», што называецца)).
А ваша творчасць дапамагае Вам зразумець хто Вы?
Хто я, як хто?
Ну, вось у сітуацыі з гэтым мультфільмам, Вы кажаце, што мы зараз не разумеем - што мы, хто мы, куды ісці і на што спадзявацца.
Я разумею толькі, што раз у мяне пішуцца вершы і песні, значыць ёсць у гэтым нейкае маё прызначэнне для свету, даручэнне, так бы мовіць, ад Стваральніка - папрацаваць яго рэтранслятарам. Вось, працую!)
А што Вас натхняе?
Банальна, але мяне натхняе пачуццё! Пачуццё любові, да ўсіх і да ўсяго! Пачуццё падзякі, калі на цябе глядзяць закаханыя вочы. Мяне натхняе ўсё, што выпраменьвае любоў. Гэта ўва мне кажа жанчына.
Аднак, у мне ёсць і мужчынскі пачатак, нездарма ж я бізнес-лэдзі, і калі яго ўключыць, то мяне будзе натхняць ідэя, праект, іх рэалізацыя і вынік.