Падборка ад Жэні Бернгардт
У серыі пра страхі выйшла ўжо два артыкулы: кнігі для дарослых пра дзіцячыя страхах і кнігі для тых, хто не баіцца. Што ж рабіць тым, хто баіцца? Спынімся на самай частым страху - цемры. Цемра - самы зразумелы і самы відавочны дзіцячы (і не толькі) страх. У цемры можна выдумаць усё што заўгодна, у ёй могуць прачнуцца ўсё астатнія страхі (змеі, павукі, пачвары, прывіды і гэтак далей). Вырашыць гэтую праблему можна пры дапамозе кніг!
Маёй кніжцы страшнаАўтар: Рамадзі Седрык
Выдавецтва «Самакат»
Узрост: 0+
Самая першая кніжка пра страх. Можна выкарыстоўваць нават тады, калі дзіця яшчэ не можа назваць, чаго менавіта ён баіцца ў дадзены момант.
Я не баюся цемрыАўтар: Алена вулляў
Выдавецтва Clever
Узрост: 2+
У зборніку тры казкі, якія зручна чытаць перад сном. Першая казка тлумачыць, чаму ноччу цёмна, другая - распавядае пра тых, хто свеціцца ў цемры, а трэцяя - пакажа, як зайка справіўся са сваім страхам.
Тося Бося і цемраАўтар: Ліна Житауте
Выдавецтва Clever
Узрост: 4 +
Кніга з серыі пра каханую гераіню Тосю Босю ў свой час дапамагла майму дзіцяці казаць аб страхах. Тося Бося вельмі адважная і не баіцца нічога ... акрамя цемры. І вось аднойчы наша дзяўчынка вырашае адправіцца на пошукі цемры, каб пазбавіцца ад яе раз і назаўсёды.
Што там у цемры?Аўтар: Янна дэ Латхаудер
Выдавецтва «Фаліянт»
Узрост: 5+
У анатацыі да кнігі напісана «для чытання дарослымі з дзецьмі і самастойнага чытання АД 5 ГАДОЎ». А ўсё таму, што ў сюжэце гэтай кнігі спачатку сапраўды страшна: пугач не спіць трэція суткі, таму што ў цемры прыходзіць Страшнае. Яму дапамагае бельчонок - па ўсёй пакоі развешвае вяроўкі са званочкамі, каб, як Страшнае прыйдзе, так адразу патрапіла ў пастку. Пугач засынае, і ... Страшная ўсё роўна прыходзіць.
Усё не так дрэнна - хутка бельчонок разумее, што страх не звонку, а ўнутры Філіна, і знаходзіць спосаб яму супрацьстаяць.
цемраАўтар: Лемана Сникет
Выдавецтва «КарьераПресс»
Узрост: 6+
Гэтая кніга заігрывае з намі сваім цёмным афармленнем і страшным сюжэтам: цемра размаўляе з галоўным героем і кліча яго ў склеп, у самы цёмны кут, самы цёмны камода, самы ніжні цёмную скрыню, у якім мы знаходзім ... лямпачку. Цяпер мы сябруем з цемрай, і калі нам становіцца страшна, мы заўсёды можам ўключыць гэтую лямпачку.
Яшчэ пачытаць па тэме