Тагильчанин Аляксандр К. у верасні 2018 года пакінуў у гандлёвай сетцы заяўку на куплю тавару ў крэдыт, але дамова не заключыў. Пасля гэтага мужчына платна запрасіў у розных бюро крэдытных гісторый сваю крэдытную гісторыю, заплаціўшы ў агульнай складанасці 2450 рублёў і высветліў, што шэраг банкаў, уключаючы ПАО «Пошта Банк», запытвалі без яго згоды яго крэдытную гісторыю. Аляксандр К. звярнуўся са скаргай на дзеянні банка ў службу па абароне правоў спажыўцоў і забеспячэнні даступнасці фінансавых паслуг Цэнтральнага банка РФ. Пастановай названай службы ў ліпені 2019 года ПАО «Пошта Банк» было прыцягнута да адміністрацыйнай адказнасці па арт. 14.29 КаАП РФ, яму быў прызначаны адміністрацыйны штраф у памеры 30 тысяч рублёў.
Мужчына палічыў, што ён панёс выдаткі на праверку сваёй крэдытнай гісторыі. З 15 незаконных запытаў 2 былі зробленыя ПАО «Пошта Банк». Бо астатнія банкі па яго прэтэнзіі пакрылі яму выдаткі на атрыманне звестак з бюро крэдытных гісторый, Аляксандр К. падаў пазоў у Тагилстроевский раённы суд Ніжняга Тагіла, у якім прасіў спагнаць з ПАО «Пошта Банк» у кошт пакрыцця матэрыяльнай шкоды 330 рублёў, кампенсацыю маральнай шкоды - 2 тысячы рублёў, выдаткі на аплату юрыдычных паслуг - 3 тысячы рублёў, 400 рублёў на аплату дзяржпошліны, а таксама паштовыя выдаткі на адпраўку прэтэнзіі - 65 рублёў і 261 рубель на адпраўку пазову ў суд.
Суд першай інстанцыі часткова задаволіў іскавыя патрабаванні тагильчанина. З ПАО «Пошта Банк» спагнана пакрыццё матэрыяльнага шкоды ў памеры 330 рублёў, 3 тысячы рублёў у кошт кампенсацыі маральнай шкоды, 3 тысячы рублёў на юрыдычныя выдаткі, паштовыя выдаткі - 327 рублёў і дзяржпошліна - 400 рублёў. Усяго спагнана 7 057 рублёў.
Не пагадзіўшыся з рашэннем суда першай інстанцыі, адказчык падаў на яго апеляцыйную скаргу ў Свярдлоўскі абласны суд. У абгрунтаванне довадаў скаргі прадстаўнік крэдытнай арганізацыі паказаў, што Аляксандр К. неаднаразова звяртаўся да адказчыку з заяўкамі на розныя крэдытныя прадукты і нават падпісваў заяву аб згодзе на апрацоўку персанальных дадзеных. Таксама адказчык лічыў, што ў гандлёвай сетцы, дзе мужчына планаваў набыць тавар, маецца згоду на апрацоўку персанальных дадзеных адказчыка.
Пры гэтым суд апеляцыйнай інстанцыі палічыў годным увагі довад скаргі аб завышаным памеры кампенсацыі маральнай шкоды. Суд першай інстанцыі не прывёў якіх-небудзь довадаў аб наяўнасці падстаў для спагнання названай кампенсацыі ў большым памеры, чым прасіў пазоўнік.
Свярдлоўскі абласны суд змяніў рашэнне Тагилстроевского раённага суда Ніжняга Тагіла, знізіўшы памер кампенсацыі маральнай шкоды да 1 тысячы рублёў. У астатняй частцы рашэнне было пакінута без зменаў.