«Засланец з космасу», смеючыся, разважае пра тое, наколькі зямляне заслугоўваюць знішчэння

Anonim
«Засланец з космасу», смеючыся, разважае пра тое, наколькі зямляне заслугоўваюць знішчэння 20079_1

З-за навальніцы лятаючая талерка трывае крушэнне ў гарах блізу паўночнаамерыканскага гарадка Пейшенс.

З карабля выбіраецца высачэзны четырехрукий іншапланецянін, а першым сустрэтым чалавекам аказваецца доктар Гары Вандершпигель (Алан Тьюдик), які становіцца яго першай ахвярай. Прышэлец вымушана прымае знешнасць забітага і пачынае вывучаць норавы зямлян пры дапамозе серыяла «Закон і парадак». Паралельна ён спрабуе адшукаць абломкі лятальнага сродкі, паколькі цалкам не мае намер правесці на Зямлі рэшту дзён. Яго адзінота перапыняе паліцыя Пейшенса: мясцовы лекар загінуў пры дзіўных абставінах. Так што цяпер падробленым Вандершпигелю трэба будзе перш правесці агляд, а потым і прыняць на сябе абавязкі загінулага. Прагляд дэтэктыўных шоў не прайшоў для візіцёра дарма: ён хутка разумее, што доктара забілі, і далучаецца да расследавання. Праблема ў тым, што мэта яго палёту - знішчэнне нашай планеты і ўсяго яе насельніцтва, але прыбор для анігіляцыі згубіўся пры крушэнні. А значыць, прыйдзецца да некаторага моманту дапамагаць зямлянам, якіх «Гары» заўсёды лічыў прымітыўнымі ідыётамі.

У аснове «засланцем з космасу» ляжыць ладна перапрацаваная серыя коміксаў выдавецтва Dark Horse ( «300», «Горад грахоў», «Баффi»), але куды істотней тут фігура шоураннера. Ім стаў паплечнік Сэта Макфарлейн па «Грыфін» Крыс Шэрыдан, і яго новы серыял не падманвае чаканняў. Гэта перш за ўсё абсурдысцкая камедыя ў духу «зямлян» Грега Дэніелс (нядаўна мы глядзелі яго «Загрузку») з той розніцай, вядома, што там гаворка ішла пра супольнасць контактеров, а тут гаворка ідзе пра поглядзе на наша жыццё з пазіцыі чужога.

«Засланец» ужо стаў адным з самых папулярных серыялаў пачатку 2021 года. Адна з прычын ляжыць на паверхні: вакол дзеецца такое, што ўсякага чалавека з фантазіяй напэўна наведвала думка пра тое, каб зваліць з загінаецца планеты (асабліва з улікам поспехаў Ілона Маска ў гэтым кірунку). Іншыя складнікі поспеху, на шчасце, ляжаць у галіне якасці творы.

Часы спилберговского «іншапланецянін» і замілавана «Альфа» засталіся ў далёкім мінулым. Тутэйшая калізія нагадвае хутчэй «Нешта» Джона Карпентера, асабліва ўлічваючы, што дзеянне разгортваецца ў снягах. Алан Тьюдик з першых кадраў пакарае (і трошкі палохае) зачаравальнай пластыкай і мімікай іншапланетнай яшчаркі, якая апынулася ў целе чалавека. Зрэшты, галоўнае, што яго Гары пазбаўлены набору базавых чалавечых якасцяў, каштоўных у сучасным грамадстве, ад элементарнай эмпатыя да пачуцця гумару. Затое ён вельмі разумны: калі Гары разважае над тым, што людзі не моцна разумнейшыя паўзуноў, з ім, увогуле, цяжка не пагадзіцца.

«Я параўнаў вас з ашчаркаю, і гэта не самы горшы варыянт», - кажа ён калегу, але яго словы ўспрымаюцца не больш чым як няўдалы жарт. Гэтак жа, як і выпадковае фота, зробленае ім пры няўмелым гінекалагічным аглядзе. Расследаванне забойства - толькі фармальны рухавічок «засланцем», сапраўдны жа сюжэт - узаемны рух прышэльца і жыхароў Пейшенса да ўзаемаразумення. Ён з жахам выяўляе ў сабе не уласцівыя яго роду страх, патрэба ў сне і няўлічаную небяспека моцна напіцца ў працэсе сацыялізацыі ў кампаніі бездапаможных людцаў. Навакольныя ж аказваюцца танчэй і памяркоўней да чужынец (і дзівак), чым можна было чакаць ад жыхароў амерыканскай глыбінкі. Галоўны парадокс «засланцем» у тым, што серыял пры дапамозе чорнага гумару кажа не аб абсурд нашага жыцця, а пра тое, што мы часта думаем пра сябе горш, чым варта было б. Для разнастайнасці можна гэтым разам і пагадзіцца.

Легальна серыял можна паглядзець на «КиноПоиск HD».

Фота: КиноПоискHD

Чытаць далей