Класічны киномюзикл з савецкай эпохі. Тады на поўным бязрыб'е хітом станавілася што заўгодна. А тут і пастаноўшчыкі, і акцёры таленавітыя - каханне гледачоў была гарантаваная. Нават цяпер фільм нядрэнна глядзіцца (магчыма, дзякуючы настальгіі па якая пайшла маладосці).
Трёхсерийный музычны прыгодніцкі тэлефільм «Д'Артаньян і тры мушкецёры» (1978) зняты па мюзіклу Марка Разоўскага і Юрыя Ряшенцева.
Спектакль па гэтай п'есе да таго часу некалькі гадоў ужо паспяхова ішоў на сцэне ТЮГа (рэжысёр Аляксандр Товстоногов, аўтар музыкі - Максім Дунаеўскі, аўтар тэкстаў песень - Юрый Ряшенцев). Дарэчы, ёсць і сучасныя пастаноўкі:
Мюзікл у сваю чаргу напісаны па матывах кніг Дзюма.
Браты Дзюма жа чэрпалі натхненне ў трёхтомных паўміфічнай «мемуары г-на д'Артаньяна», выдадзеных ў 1700 годзе.
Рэальная гістарычная асоба, быў у пачатку 1600-ых такой Шарль Ожье дэ Бац дэ Кастельмор, граф д'Артаньян (франц. Charles Ogier de Batz de Castelmore, comte d'Artagnan) - капітан-лейтэнант каралеўскіх мушкецёраў, які зрабіў бліскучую кар'еру пры французскім каралю Людовіку XIV.
Цікавая ланцужок «перапевак» атрымліваецца, але мы адцягнуліся.
У выніку, фільм да першакрыніц мае даволі аддаленае стаўленне. Так што не мудрагеліста, што атрымаліся «Старыя песні аб галоўным», толькі пра мушкецёраў.
Спектакль і кіно - розныя рэчы. Георгій Юнгвальд-Хількевіч моцна змяніў арыгінальны сцэнар, інакш атрымаўся б проста фільм-спектакль. Таксама змянілі і словы песень. Гэта ў далейшым прывяло да судовых цяжбінаў: Разоўскі і Ряшенцев нават падалі на Хількевіча ў суд, з-за чаго тэлепрэм'ера прыйшлося перанесці на год.
Вось некалькі выразаных песень, якія не ўвайшлі ў «Д'Артаньяна і трох мушкецёраў»:
Маргарыта Церахава адклікалася так пра сваю песню «Мілэдзі»:
Можа і правільна, што менавіта гэтую песню выразалі (яе, дарэчы, Гурчанка выконвае, калі хто не пазнаў). Яна стварае няправільнае ўяўленне аб матывацыі Мілэдзі. Па песні атрымліваецца, што яна «зладзюжка па сваёй прыродзе», «зладзюжка ... таму што зладзюжка».
Усе гэтыя выразаныя песні больш жартоўныя, слабей «Песні мушкецёраў» і «Графскі сажалкі". Ды i тыя відавочна не высокае мастацтва. У дзяцінстве мы наўрад ці б ацанілі багацце прахадных песень. Нам тады былі важней за ўсё бойкі, пагоні, cкачки, тлумачэнні ў каханні, мужчынская верная дружба, а відавочна не з хораў.
Мабыць, рэжысёра Юнгвальд-Хількевіч гэты момант разумеў, і таму знайшоў годную сярэдзіну.
Наогул, вядома, было б цікава паглядзець на поўную версію фільма. Ну, зрабілі б не трёхсерийный, а четырёхсерийный тэлефільм.
У 1981 годзе на фірме грамзапіса «Мелодыя» выйшаў паўтарачасовы альбом з трох пласцінак з мюзіклам «Тры мушкецёры» у інсцэніроўцы рэжысёра Марка Айзенберг, куды ўвайшлі вядомыя музычныя нумары і песні са спектакля і тэлефільма:
P.S. Аказваецца, у «Трох мушкецёраў» мільгае Аляксандр Абдулаў, якога не зацвердзілі на галоўную мужчынскую ролю ў гэтым фільме:
Разявака-цясляр каля дома Бонасье