Руская хорар падае прыкметы жыцця
Чацвёра падлеткаў дзеля жарты вырашылі выклікаць праз старажытнае люстэрка Пікавую даму. Сабраліся паўколам і сталі скандаваць «Кэндимен! Кэндимен! Кэндимен! » «Пікавая дама, прыйдзі!». У адказ цішыня, ды і наогул усё гэта ладзілася толькі для таго, каб напалохаць самую малодшую з іх - дзяўчынку Ганну, якая перажывае з-за таго, што яе бацька пайшоў з дому. Хлопцы пасмяяліся і разышліся, а праз некаторы час адзін з іх памёр, як толькі да яго заявіўся праславуты прывід. На абарону дзяцей ўстаў бацька Ганны, заскочыць адведаць дачку пасля доўгіх угавораў жонкі ...
«Пікавая дама: Чёрный абрад» - гэта другая спроба рэжысёра Святаслава Подгаевского увайсці ў змрочныя вады жанру хорар пасля няўдалым «Уладанні 18». Нельга сказаць, што дадзены заплыў яму атрымаўся, але і няўдалай карціну не назавеш.
Нягледзячы на тое, што ў фільме хапае штампаў, грубых сцэнарных дапушчэнняў і надакучаўшаму аднатыпных спецэфектаў, прысутнічаюць у ім і прыстойныя моманты. Па-першае, Подгаевскому атрымалася акунуць нас у змрочную атмасферу за кошт дэпрэсіўнай камеры аператара Антона Зянковіча і трывожных мелодый Паўла Руминова, які вярнуўся да хорар праз 8 гадоў пасля «Мёртвых дачок". Уласна, часам нават здаецца, што гэтае кіно і зняў Руминов, паколькі месцамі праслізгвае яго рэжысёрскі почырк. Па-другое, нельга не адзначыць удалае трапленне ў стэрэатыпы жанру практычна ўсёй акцёрскай каманды. Выключэнне складае толькі Яўгена Лаза, якой не ўдалося пранікнуцца ідэяй фільма. Асабліва добрыя на фоне астатніх Аліна Бабак, Ігар хрыпуноў і Уладзімір Селязнёў. У Аліне пры жаданні можна разглядзець рысы Лінды Блэр з «выганялі д'ябла», хрыпуноў нядрэнна глядзіцца ў ролі чалавека, які ўпершыню сутыкнуўся з замагільнымі сіламі, а Селязнёў ўвасабляе сабой зборны вобраз усіх змагароў з паскуддзем ад Ван Хельсінг да Эша.
Можна парадавацца за стваральнікаў карціны і за расійскі кінематограф ў цэлым, паколькі, нарэшце-то, у нас з'явіўся больш-менш прыстойны фільм жахаў. І справа нават не ў вышэйпералічаных вартасцях стужкі, а ў тым, што стваральнікі здагадаліся пабудаваць сюжэт на аснове айчыннага матэрыялу - савецкіх дзіцячых страшылак пра Пікавую даму. Калісьці гэтую няшчасную прыдумаў Пушкін, і па яго твору сталі вучыць дзяцей, што не магло не адбіцца на фальклоры. І, нарэшце-то, яна здабыла сваё киновоплощение. Чакаем працяг?