Аднапакаёвая кватэра - старт для многіх людзей. Так, не мяжа мараў (метраў заўсёды хочацца больш), але ўжо можна жыць і радавацца незалежнасці, плануючы, як, назапасіць грошай, переберешься ў кватэру попросторнее. Магчыма, менавіта з-за «прамежкавы» варыянт большасць аддае перавагу не ўкладваць самавітыя сумы ў рамонт аднапакаёўкі. І ўсё ж ёсць тыя, хто хоча атрымліваць асалоду ад кожным момантам і заўсёды знаходзіцца ў камфортных умовах. Менавіта такія людзі ўмеюць ператвараць прастору вакол сябе і выціскаць максімум нават з уяўных сціплымі плошчаў.
Аднапакаёўку ператварыць у евродвушку
Больш за паўстагоддзя таму, калі нашы бабулі-дзядулі і бацькі атрымлівалі доўгачаканыя кватэры ў хрушчоўках, 50 квадратных метраў былі сапраўдным багаццем. На гэтай плошчы праекціроўшчыкі эпохі барацьбы з празмернасцямі прымудраліся размясціць два пакоі (адна з якіх часцяком была прахадной), кухню, малюсенькі сумешчаны санвузел і калідор. Яшчэ і ня Дабірацца некалькі метраў да круглага ліку. Зараз стандарты зусім іншыя, а таму пяць дзясяткаў «квадратаў» - гэта ўсяго толькі аднапакаёўку з асобнай кухняй і прасторнай галоўнай пакоем. Але, як паказвае практыка, гэтую плошчу можна «перайграць» і зрабіць выдатным прасторай для жыцця аднаго-двух чалавек. Яркі таму прыклад - стыльная кватэра ў новабудоўлі ў Брылевічах.
- Дом быў здадзены ў 2017 годзе, - распавядаюць Яўген і Таццяна. - Пабыць у статусе дольшчыкаў ў поўнай меры нам не ўдалося: далучыліся да будоўлі ў самым канцы, ды і то выпадкова - нехта з будучых жыхароў адмовіўся ад сваіх метраў і забраў грошы ў забудоўшчыка. Мы ж ускочылі ў апошні вагон, прычым па цане катлавана - дэвелапер не стаў павышаць стаўку. Выбару плановак, метражу, паверху не было, але мы вырашылі, што адмаўляцца ад такога выгаднага варыянту было б сапраўдным злачынствам.
Атрымаўшы ключы ад кватэры, пара стала думаць, як «пераварыць» планіроўку пад сябе. Балазе на дапамогу прыйшоў сябар-дызайнер, які прапанаваў некалькі варыянтаў пераўтварэнні стандартнай аднапакаёўкі.
- Адразу вырашылі, што на месцы кухні зробім спальню, так як метраж дазваляе, а асобнае памяшканне ёсць асобнае памяшканне. Плюс сышліся на тым, што трэба трохі павялічыць санвузел, - успамінае Таццяна. - Так, было зразумела, што нямала сіл і часу пойдзе на ўзгадненне пераробак ў выканкаме і іншых дзяржорганах, але так як мы планавалі тут жыць, пайшлі «правільным» шляхам. Дарэчы, блуканне па інстанцыях аказалася не такім ужо страшным: хоць на афармленне ўсіх папер і паэтапнае ўзгадненне сышло месяца чатыры, а ў дадатак з'явілася асобная тоўстая тэчка з дакументамі, гэта таго каштавала.
Як рэндэру перанесці ў жыццё
Перш чым прыступіць да рамонту, гаспадары разам з дызайнерам Андрэем Сцяпанавым прадумалі кожны куток - ад варыянтаў асвятлення і адценняў фарбы да корпуснай мэблі. Не забыліся і пра месцы захоўвання, якія патрэбныя ў любой кватэры, а ў аднапакаёвай - асабліва. Так, у дадатак да высокіх шафаў у пярэднім пакоі і пакоі з'явіліся дадатковыя падвесныя шафкі на сцяне, якія вытрымліваюць вага да 250 кг. Натхніўшыся малюначкамі, пара вырашыла, што будзе ім строга прытрымлівацца і пастараецца ўвасобіць у жыццё абсалютна ўсе ідэі.
Преобразовывая кватэру, мінчане вырашылі не рабіць лішніх перагародак і не ствараць пакойчыка на роўным месцы, а таму пярэдні пакой з акцэнтнымі дзвярыма глыбокага зялёнага колеру плаўна перацякае ў гасціную. Адна з фішак памяшкання - столь: ці не нацяжны (як самы просты варыянт), ня гіпс, а цяперашні тынкавае мастацтва.
- Потолочные пліты былі ўсе наперакасяк, таму проста зашлифовать швы і, напрыклад, пакрыць лакам было відавочна недастаткова. Думалі, што рабіць, і тут Андрэй успомніў, што ў яго ёсць рабочыя, якія ствараюць рэльефны столь з тынкоўкі. Мне такі варыянт спадабаўся. Прыйшлі гэтыя хлопцы, прасьвідраваць дзірак, паставілі маякі, узялі дошку, у якой папярэдне выразалі пэўныя «насяканні», і ёю працягнулі ўвесь столь. На працу пайшло два дні, сякія-такія дробязі-даробкі занялі яшчэ дзень. І чатыры дні ўся гэтая маса сохла. Абыйшоўся такая столь даляраў у 320. Дарэчы, пафарбаваны ён звычайнай белай «снежкі», - успамінае дэталі Яўген.
У спальні столь зрабілі больш звыклым - з гіпсокартона, пафарбаваўшы яго ў нязвыклы большасці цёмны колер.
- Вялікі дзякуй нашаму дызайнеру, які кантраляваў усе этапы, ездзіў па крамах і асабіста дапамагаў шукаць матэрыялы. Дзякуючы яму ў нас не было ніякай галаўнога болю. А вынік атрымаўся практычна адзін у адзін як на ухваленым намі рэндэру. З змен магу адзначыць хіба што тры нязначных: сцяну каля спальні мы вырашылі зрабіць больш выразнай і замест белага пафарбавалі ў графітавых колер; празрыстую дзверы ў спальню зрабілі не такі «адкрытай»; драўляныя рэйкі на сцяне замянілі на гатовую паркетную дошку.
Асаблівай удачай лічу той факт, што дзякуючы цярпенню і ўпартасьці дызайнера нам удалося да верхніх кухоннай шафцы падабраць плітку тон у тон. Паркетная дошка, якую вы бачыце на падлозе і на сцяне ў спальні, таго ж адцення - аб'ездзілі шэсць крамаў, каб знайсці тое, што трэба, - дзеліцца прыемнымі перажываннямі Таццяна.
У 50-метровай кватэры пракладзены цэлы кіламетр электрычнага кабеля. Крыжаваныя выключальнікі, розныя схемы асвятлення. Гаспадары кажуць, што самі часам забываюць, што і для чаго. Галоўнае, якую клавішу ні націсні, святла будзе хапаць.
Лоджыю пара ўцяплілі і ператварыла ў прасторны працоўны кабінет. Але жыццё ўнесла свае карэктывы, і ўжо маленькая дачка мінчан ператварыла лоджыю ў гульнявую.
У вочы таксама кідаецца тэлевізар, які трымаецца на сваім месцы быццам пры дапамозе магіі. Але не, усё значна прасцей - кранштэйн на сцяне вырашае пытанне з неабходным кутом павароту. «Прарэз» у шторы; стварае эфект лунання тэлевізара над падлогай.
Чым «нафаршаваць» кватэра
- На падлозе выкладзены керамогранит - прыгожы, вельмі прыемны навобмацак і лёгкі ў сыходзе. Ён цудоўны. Мы ні разу не пашкадавалі аб выбары падлогавага пакрыцця. Восенню і зімой ўключаем цёплая падлога, так як у нас маленькае дзіця. Улетку ж хадзіць па керамаграніту - адно задавальненне. Так, у халодную пару года рахункі за электрычнасць прыходзяць больш важкія, але мы ў прынцыпе не зацыкленыя на эканоміі кілават - напрыклад, запускаем посудамыйную машыну кожны дзень, каб не збіраць брудную посуд, дзіцячыя рэчы таксама сціраны практычна штодня, сваё цягне і вінны шафу.
Адзіны пралік - падчас рамонту не прадугледзелі кандыцыянер. Цяпер у нетыповую для нашых шырот спякоту ратуемся яго мабільнай версіяй. У астатні час кватэра не пераграваецца, - удакладняе Таццяна.
Кватэра ўкамплектавана сучаснай і дарагой бытавой тэхнікай: пад мыйкай усталяваны здрабняльнік, якому муж і жонка не могуць нарадавацца. Таксама ёсць станцыя ачысткі і змякчэння халоднай вады (усёй, а не толькі для пітва), бойлер (гэта ўжо само сабой разумеецца ў новабудоўлях), пральная і сушыльная машыны. Гаспадыня кажа, што сушылку любіць нават больш, чым посудомойку, а да яе з'яўлення і падумаць не магла, наколькі гэта зручны і незаменны агрэгат: «Рэчы чыстыя, сухія, іх адразу можна складаць у шафу ці апранаць на сябе, без этапу утюжком. Да таго ж дзякуючы правільнай сушцы тканіна не псуецца, любая рэч вельмі доўга выглядае як новая ». Пара пераважна рыхтуе ў духоўцы, таму двухкомфорной індукцыйнай пліты хапае.
- Дарэчы, усё, што было можна, мы везлі з Польшчы. Раней умовы былі іншыя, таму і зэканоміць атрымлівалася. Напрыклад, змяшальнік з тэрмастатамі, усталяваны ў нас у санвузле, у Менску каштаваў каля $ 500. У Польшчы я ўзяў яго за $ 260 у эквіваленце, яшчэ і «ваты» потым забраў. З кранам у кухні такая ж гісторыя, - дадае Яўген.
У ваннай не абышлося без тых самых дызайнерскіх рашэнняў, якія становяцца душой памяшкання. Так, замест традыцыйнага люка для доступу да лічыльніках альбо ўжо звыклых жалюзийных дзверцаў, якія выконваюць яго функцыю, мінчане купілі ў краме «Зрабі сам» металічныя дзверцы. З часам ад вільгаці яны пакрыліся лёгкай ржой і сталі сапраўдным арт-аб'ектам.
Таксама апроч шкляной (матавай) дзверы звяртае на сябе ўвагу «акно» пад столлю ў перагародцы, якая адлучае ванную пакой ад жылай. Задумвалася яно проста як дэкаратыўнае, але дало свой бонус - дадатковы святло ў санвузле.
Гаспадары самі прызнаюцца, што іх кватэра ідэальна падыходзіць для аднаго-двух чалавек і з маленькай, але актыўнай дачкой месцы ўжо не хапае. У некалькі бліжэйшых месяцаў Яўген і Таццяна плануюць падабраць для сябе новае жыллё, а гэтую кватэру здаць - толькі ў добрыя рукі, дорага і з умовай, што падтрымліваць парадак у ёй штотыдзень будзе клининговая служба.
- Мы ўжо глядзелі розныя варыянты - і кватэры, і катэджы. Але ўсё нешта не тое - альбо дызайнам не пахне, хоць і відаць, што грошай ўкладзена шмат, альбо рамонт на фота нармальны, а ў жыцці «стаміўся» да немагчымасці. Мы па-добраму «сапсаваныя» гэтай кватэрай, у якой прадумана ўсё да дробязяў, таму так складана прымяраць на сябе новую абстаноўку, - кажуць муж і жонка, якім удалося ўвасобіць карцінку ў жыццё.
Чытайце таксама:
Наш канал у Telegram. Далучайцеся!
Ёсць пра што расказаць? Пішыце ў наш телеграм-бот. Гэта ананімна і хутка
Перадрукоўка тэксту і фатаграфій Onliner без дазволу рэдакцыі забаронена. [email protected]