Кактэйль з падлеткавых страхаў і комплексаў
"Кэры", дэбют Стывена Кінга лічыцца многімі прыхільнікамі ці ледзь не лепшым яго творам. Заява спрэчнае, і па ідэі дэбаты з гэтай нагоды маглі б у чарговы раз разгарэцца пасля новай экранізацыі, якая падштурхнула б гледачоў набыць новы тыраж з кі-артам на вокладках. На жаль, але, як з жахлівым акцэнтам казаў герой Шварцэнэгера ў «Чырвонай спякоце», «гэтага не здарыцца».
«Тэлекінез»: глядзець фільм онлайн
Не ўпэўнены, ці варта ўспрымаць недарэчна названы ў расійскім пракаце фільм як экранізацыю Кінга ці як рымейк фільма Браяна Дэ Пальмы 76-га года, але параўнання старога і новага фільмаў будуць непазбежныя. Жанравы шэдэўр Дэ Пальмы ператварыў прыхаматлівых па форме раман, які на траціну - калаж з газетных выразак і ўспамінаў відавочцаў, а ў двух астатніх частках вядзецца ад асоб ненадзейных расказчыкаў, у кінематаграфічны кактэйль Молатава, кіпячы кацёл з канцэнтраванай дозай падлеткавых страхаў і комплексаў. Нездарма фінал фільма выклікаў асацыяцыі з шакаваны ў свой час фіналлю «Боні і Клайда», дзе ідылічныя прыгоды двух легендарных крымінальных палюбоўнікаў перарываюцца крывавай бойняй.
Кімберлі Пірс ( «Хлопцы не плачуць») літаральна пакадрава перазняць арыгінальную карціну, хіба што уставіўшы ў сюжэт айфоны, на якія школьніцы захоўваюць істэрыку Кэры, і прыбраўшы любімы Дэ Пальмы полиэкран. Асноўнае адрозненне і ў той жа час самы сур'ёзны недахоп «Тэлекінез» - гэта мискаст галоўнай гераіні. Хлоя Грэйс Морец абсалютна не падыходзіць на ролю зацкаваным, падушанай дзяўчынкі, і пра гэта кажа ўвесь яе папярэдні вопыт у кіно. Як бы ні хацелася стваральнікам фільма, Убивашка не можа ператварыцца ў шэрую мыш і белую варону. Тут важная і іншая дэталь, якая мае дачыненне не да акцёрскага аплуа або таленту пераўвасаблення, а да вонкавых дадзеных - Морец відавочна выглядае ярчэй, чым Сысэ Спейсек. Нават з ускудлачанымі валасамі і поглядам спадылба Кэры ў Морец глядзіцца на здзіўленне выйгрышнай, чым яе нібыта клёвыя і дзёрзкія аднакласніцы. Тыповая для ўсіх галівудскіх фільмаў ператварэння няўдачніцы ў белага лебедзя дзякуючы збавенню ад ачкоў і прыгожай прычоскі тут не працуе - дзяўчына і без такіх хітрасцяў выглядае не так ужо дрэнна.
І ўсё ж больш пытанняў выклікае не кастынг на галоўную ролю, а рэжысура. Здавалася б, жанчына, якая зняла «Хлопцы не плачуць», магла б зрабіць "Кэры" гучным фемінісцкім выказваннем, зрабіць большы ўпор на тэме сталення і сэксуальнага абуджэння дзяўчынкі-падлетка. Замест гэтага нам паказваюць немудрагелісты падлеткавы хорар у духу фільма «Апорная смерць» Джэрэмі Хэфта, дзе галоўная гераіня па імі Тамара выглядала нашмат больш пераканаўча і ў ролі дзяўчыны-ізгоя, і ў вобразе фатальны мстительницы. Аднаго не адабраць - Убивашка зноў робіць сваю працу з задавальненнем, толькі зараз пры дапамозе вынесенага ў назву тэлекінез. У гэтым яе ўменні ніхто і не сумняваўся.