Калібры самі па сабе - вельмі прыгожыя птушачкі. Але ёсць у іх у родзе асаблівая прыгажуня, якую нават клічуць красночубой какетка. Яна ўпрыгожвае лясы і ўзлескі Паўднёвай і Цэнтральнай Амерыкі, аблюбаваў ціхаакіянскія і Карыбскія горныя схілы на вышыні ў 500-1900 метраў.
Але як бы ні была прыгожая красночубая какетка, палюбавацца ёю - задача не з лёгкіх. Яе цяжка разглядзець сярод кветак і кустоў, бо даўжынёю яна ўсяго ў 7 сантыметраў пры размаху крылаў да 4,5 сантыметраў. Вага звычайна не перавышае 2,8 грамаў.
Убачыць птушку ва ўсёй красе ўдасца самым цярплівым. А паглядзець там ёсць на што. Жывоцік птушынай афарбаваны ў шэра-карычнева-чырвоныя тоны, рыльца і галава - у зялёны колер, спіна - у сіне-карычняваты.
Хваставыя пёры рознакаляровыя: бардовай-карычневыя, аранжавыя, зялёныя, на канцы - бронзавыя. Надхвостье перасякае белая палоска. Над горлам - чорны каўнер з белымі і аранжавымі меткамі.
Дзюба ў птушынай тонкі і доўгі, чырвона-аранжавы, на канцы - цёмны. Але галоўнае годнасць птушкі, за якое яна і атрымала назву - тады чырвона-аранжавы чуб з чорнымі кончыкамі.
Так выглядаюць самцы, самкі ня такія яркія, ды і чуба ў іх няма. Замест яго - рудаватыя пёры на лбе. Спіна - чорна-зялёная. Хвост таксама афарбаваны ў зялёны, з карычневымі прымешкамі і чорнымі палоскамі, на канцы ён светла-аранжавы. Шыя - карычневая альбо чорная, у светлую крапінку.
Будучы маленькай, красночубая какетка не можа ваяваць з іншымі птушкамі за тэрыторыю. Таму яна сціпла атрымлівае асалоду ад нектарам кветак удалечыні ад іншых крылатых, пазбягаючы нават суродзічаў. Часам яна разводзіць свой рацыён казуркамі.
Калі птушка пералятае з кветкі на кветку, яе лёгка зблытаць з бражнікі, які тусуецца там жа, дзе і наша гераіня. Ужо вельмі палёт птушынай падобны на рухі гэтага матылька, ды і памеры цела супадаюць. Вось такі вось прыродны камуфляж.
Какетка аддае перавагу жыццё адзіночкі, сустракаючыся з процілеглым падлогай толькі дзеля нашчадкаў. У такія моманты самцы вытвараюцца перад самкамі, лётаючы з боку з бок і дэманструючы свой раскошны чуб.
Звычайна птушка маўклівая. Зрэдку яна выдае рэзкія гукі, асабліва калі ласавацца нектарам. Таксама можна пачуць характэрнае «гудзенне» крылаў, калі птушыную лётае.