136 vjet më parë, më 9 shkurt 1885, në familjen e një prifti rural në fshatin Gandza pranë Akhalkalaki, u lind poeti i madh armen Vaan Tjerean.
Në vitin 1899, VAAN hyn në Institutin Lazarevian të gjuhëve orientale në Moskë. Së bashku me miqtë, Tereyan boton një gazetë të shkruar me dorë "Nadezhda", në të cilën jo vetëm që kryen me artikuj redaktues dhe editorialgers, por gjithashtu kryeson departamentin e poezisë, ku ai publikon poezitë e saj nën pseudonimet e Schwen, Volo, etj. Në gusht 1906 , Tryan hyn në Universitetin e Moskës, në gjuhën ruse dhe letërsinë e fakultetit historik dhe filologjik. Sipas ndikimit të drejtpërdrejtë të revolucionit të viteve 1905-1907, ai shkruan ciklin e poezive "kurorë terriste", e cila lavdëron mundësit e revolucionit. Në natën e 3 dhjetorit 1906, u kontrollua apartament i Teras, ai dhe shoku i tij u arrestuan, por më 13 dhjetor, ai u lirua nga kujdestari. Gjatë kësaj periudhe, Tryanyan shkroi një "këngë estoneze", "Song Vjeshtë", "Melody Vjeshtë", "Vajzë e mrekullueshme", "Skoronize Me në Sunset", "Dëshira" dhe poezi të tjera. Poezia e Terasan me lirikzmin e saj më të mirë, depërtimi i ndjenjave, muzikaliteti i jashtëzakonshëm dhe pasuria e gjuhës është fenomeni më i madh në historinë e letërsisë armene.
Në vitin 1908, koleksioni i tij i parë i poezive "ëndrrat e Twilight" u botua në Tiflis. Mbledhja mori komente të mira nga Avetitika Isaakyan dhe Ovasnes Tumanyan.
Në vitin 1910, paralelisht me studimin në Universitetin e Moskës, Tryanya redakton dhe publikon almanakun letrar dhe artistik "Garun" ("Pranvera"). Në vitin 1915, Maxim Gorky udhëzoi përpilimin e Triandit të koleksionit armen, i cili u botua në Moskë. Në të njëjtin vit, ai shkruan ciklin patriotik "vendi i Nairy".
Valery Bryusov përktheu një numër poezi poezish dhe e quajti atë "figurën më të shquar" midis poetëve të rinj të "Armenisë ruse".
Pa mbijetuar një muaj para 35 vjetorit të tij, Vaan Terean vdiq më 7 janar 1920 nga tuberkulozi.
Songs Armene Unë dëgjoj përsëri, këngë që kështu me enë sobbing duken si. E tyre, të huaj, ju nuk e kuptoni, ata nuk do t'i kuptojnë ato, të huaj, edhe ju.
Sad, dhe i pikëlluar, dhe të hidhur ata janë monotone, por si zemra melodi, zemra, hidhërimi i djegur, i ngjashëm me shpirtin, dhimbjen e djegur, janë të njohur.
Fshatrat e varfër me ne, dhe kudo fytyra të errëta me trishtim në shikim, të gjithë njerëzit tanë në fatkeqësi të pashpresë, gjithë jeta jonë është pikëllim i pashpresë.
Si mund të bëjmë në këngë, në këngë, kështu që me sy të këndshëm? E tyre, të huaj, ju nuk e kuptoni, ata nuk do t'i kuptojnë ato, të huaj, edhe ju.
Përkthime N. Chukovsky