Në një projekt të ri në kanalin televiziv TNV, një intervistë me shkencëtarë të shquar tatar dhe ekspertë do të publikohet gjatë ditëve të javës.
Heroi i tridhjetë e gjashtë i projektit të veçantë ishte zëvendësdrejtori i Bibliotekës Kombëtare të Republikës së Taxhikistanit Yarullin Tabris Mudarisovich. Yarullin ishte kryetar i Forumit të Rinisë Tatar Botërore për 7 vjet.
Në një intervistë me korrespondentin, TNV, Yarullin foli për Bibliotekën Kombëtare të një formati të ri, duke promovuar fonde, si dhe për nevojën për punë sociale.
"Me sa duket, unë kam një socialist në shpirt"
- Shfaqja e Bibliotekës Kombëtare në ndërtesën e ish-NCC është një hap i ri, për kuptimet e reja të të rinjve tatar. A jeni dakord me këtë?
- Jo vetëm të rinjtë dhe jo vetëm tatar, do të thosha. Përshtypjet e mia të para ishin përgjithësisht të lidhura me temën kombëtare. Ideja më dukej e ftohtë se ka një vend të tillë ku njerëzit mund të vijnë për t'u çlodhur dhe kjo nuk është një qendër tregtare, ku përpiqeni të shisni diçka. Nuk do të thuhet këtu se ne punojmë vetëm me të rinjtë ose vetëm me të moshuarit, nuk ka rëndësi për moshën, as dyshemenë, as profesionin tuaj, as kombësinë, dhe në mënyrë që të mos jetë e nevojshme për ta paguar atë. Ky vend ku mund të relaksoheni dhe të kaloni kohë me kuptimin dhe më ka impresionuar nga kjo pikëpamje. Më pëlqen projekte sociale të bëra mirë. Me sa duket, në shpirt unë jam një socialist. Ky territor nuk është vetëm për ju që të merrni kafe dhe të bëni fotografi në Instagram, është territori i kuptimeve. Në përgjithësi, në botë, bibliotekat kanë një barrë të madhe sociale, lexoj raporte evropiane, thotë se bibliotekat kryejnë një funksion të tillë të papritur si një kërkim pune. Supozoni. Personi nuk ka internet, por ai duhet të gjejë një punë, në bibliotekë ai me qetësi mund ta bëjë këtë. Dhe nga ana tjetër, momentet romantike, në bibliotekë ju mund të njiheni me njerëz që janë si ju. Gjithashtu në bibliotekë ka klube të ndryshme në interes të diskutimit, gjuhësore, letrare. Në punën e saj të mëparshme në Kongresin Tatars, ne punuam në mënyrë aktive me komunitetet e qytetit, dhe më dukej se nuk kishte vend ku njerëzit mund të takoheshin. Për komunitetet tatare, kjo është një mundësi e mirë për të treguar veten dhe për të mbledhur një audiencë të re.
- A lidhet biblioteka kombëtare për shkak të këtyre mënyrave të shumta për të kërkuar punë, klubet e diskutimit?
- Unë praktikisht jetoj në bibliotekë që nga gushti 2020 dhe nuk kam asnjë ndjenjë të tillë! Përkundrazi, më duket se ky zog ka 2 krahë kjo nuk është hapësira dhe bibliotekë publike. Këto janë 2 zona, një bibliotekë klasike dhe zona ku mund të punoni, negocioni. Publiku, i cili vjen në bibliotekë për ngjarje, është kryesisht i interesuar për librat dhe fondet tona. Dhe të gjitha hapësirat e tjera publike, përveç atyre funksioneve që kemi prekur, ata punojnë në popullarizimin e fondeve dhe për të tërhequr njerëzit në bibliotekë. Kjo natyrisht zhvillon të gjitha bibliotekat e mëdha në botë.
- Cilat hapësira, laboratorët u shfaqën për gjysmë viti në bibliotekë, si e gjetën veten këtu?
- Biblioteka ka një shesh lojërash teatrore, ne nuk kemi aq shumë prej tyre, themelet "qytet i gjallë", teatri "qoshe", komuniteti teatror "әlif". Ata nuk kishin hapësirën e tyre, ata treguan shfaqje nga rasti i rastit, dhe tani ata kanë luajtur shfaqje për 2 muaj në bashkëpunim me "këndin". Gjithashtu filloi të kalojë koncerte të gjalla, etiketa muzikore yummy na ndihmon. Ne jemi të interesuar për një audiencë që është e interesuar për muzikën e gjallë. Biblioteka natyrisht tërhoqi një audiencë për veten e tij. Sapo filluam shumë njerëz filluan të vinin me propozime, projekte.
- Cila është Biblioteka Kombëtare në Bibliotekën Kombëtare?
- Nga Kombëtare - kjo është fondi më i madh në botë i librave tatar. Ne kemi një departament të dorëshkrimeve dhe librave të rrallë, mijëra dorëshkrime të rralla, shtëpinë e tyre botuese. Fjalë për fjalë kohët e fundit, libri Baku Diaries Urmanche u botua shumë interesante Unë i këshilloj të gjithë, të vijë, lexoni. Ne kemi punë shkencore. Ndërsa hapja një bibliotekë për veten time - ky është një institucion ku tatari përdoret në jetën e përditshme, në punë. Dhe kjo nuk është për shkak të faktit se vetëm tatarët punojnë këtu, njerëz të ndryshëm punojnë në bibliotekë dhe flasin tatar, të cilat më befasuan. Ne kemi ngjarje me fëmijët, adoleshentët, prindërit e filmave, leksioneve, prezantimeve të librave, koncerteve dhe gjithë kësaj duke përfshirë në tatar. Ne kemi magazinim dhe hapësira të hapura.
"Prindërit e mi kurrë nuk më thanë:" Shkoni dhe ruani! "
- Sa keni qenë të përfshirë në jetën publike?
- Unë jam 34 prej tyre gjysma e jetës sime - 17 vjeç.
- Si e keni kuptuar idenë për t'u bërë një pozicion i caktuar jo në një projekt social?
- Unë nuk jam një karrierë, unë nuk planifikoj karrierën time! Unë bëj atë që unë pyes veten se ku ka një sfidë ku mësoni diçka të re. Nuk ka më shumë hapësira të tilla në Rusi. Ju grumbulloni kapital social dhe natyrisht një bibliotekë që punon me shumë audienca është e dobishme edhe për mua. Unë mendoj se do të jetë një pasurim i ndërsjellë.
- A jeni duke punuar në mënyrë aktive në tatar, organizata publike?
- Po, vazhdoj, por si vullnetar dhe prodhues. Diku ju duhet të tërheqni diçka, për të kryer, dhe diku keni nevojë për prodhim.
- Ju keni pasur shumë projekte të mëdha "Ming Tatarka Slalәsm", "Baza e Poken", Jadid Fest. A merrni pjesë në këto projekte? A kanë një perspektivë të mëtejshme?
"Kur u largova nga puna, kisha një shtojcë të fortë emocionale me këto projekte, e analizoj atë pas kohe. Tani ky shtojcë ka kaluar. Unë ende marrin pjesë në organizatë dhe brainstorms. Vitin e kaluar, "Ming Tatarcha Slalәmm" ne e mbajtëm atë në internet, ishte një ether 6-thijesh, me një shfletim të mirë. Kjo është një sfidë e madhe, e bën një transmetim të tillë në tatar. Në gusht, mora pjesë në "pazaret e paqarta" dhe kuptova se kjo nuk ishte ngjarja, siç e imagjinoja. Ne e filluam këtë projekt si një performancë. Rreth 7 ose 8 vjet më parë në rrugën e komunës së Parisit, ne ndërtuam tabela, i kërkuam djemve të përgatisin ushqim, u veshën si 100 vjet më parë, Teatri Kamala na dha një ashensor të vogël, mikrofon dhe kolona dhe ishte në fillim Mund dhe kushtuar për vdekjen e tukës - 100 vjet. Ajo na dukej se zakonisht gjithçka kalon nga ne zyrtarisht, lule, portret, etj. Dhe ne menduam Tukai, ai vdiq në 27 vjet. Rruga e komunës së Parisit është e lidhur me Tukay, ai jetoi atje dhe puna e tij "KISK Bash" është e lidhur me këto vende. Ne riprodhuar revistën "Aң" 100 vjet më parë dhe ndërsa dikush lexoi një poemë, ne 100 njerëz e lexojnë këtë revistë në të njëjtën kohë. Dhe për 2 ditë, 70-80 mijë njerëz kaluan nëpër këtë "pazar të paqëndrueshëm". Nëse njerëzit më parë mendonin se ne ishim duke e përgatitur atë të paqartë se si ne organizojmë në qendër të qytetit, tani është tashmë në ADN-në e qytetit. Njerëzit po presin për këtë ngjarje. Dhe unë dua Ander Grand. Të gjitha platformat e krijuara duhet të ekzistojnë. Dhe "Pazari i Poken" le të shkoj këtë vit. "Ming Tatarka Slaxәm" është një veprim i rrugës që zhvillohet në Bauman, ky është një projekt i ftohtë dhe mendoj, këtë vit unë marr pjesë në të më shumë ide se organizata. Unë do të vazhdoj të ndihmoj në ushtrimin e këtyre projekteve.
- Pse doni? Cili është popullarizimi i tatarit? Bashkimi i të rinjve?
- Në Kongresin e Tatar, unë isha i angazhuar në këtë, as për shkak se nga ana e tij ishte vënë, por vetëm u morën djemtë e rinj që ishin të angazhuar në diçka, u bë vullnetar. Në Ming Tatarka Slalәmm, i varur banderola. Pastaj ju ndizni dhe kjo mbush jetën me kuptim, ju njiheni me njerëzit dhe ata ju pasurojnë.
- Nuk ke shkuar në vullnetarin e bujtinës ... dhe pse saktësisht? Çfarë keni brenda?
- Hospice Ne gjithashtu vizituam, dhe gjatë pandemisë i dorëzuar produkte. Kjo sferë është gjithashtu interesante, por jeta kulturore gjithashtu ka nevojë për studime sociale.
- A e shihni misionin tuaj?
- Unë nuk mendoj mision, ata madje frikësojnë njerëz të tillë.
- Por diçka ju shtyn në popullarizimin e gjuhës tatar ...
- Është gjuha ime amtare! Si mund të jesh indiferent kur diçka apo dikush vdes? Kafshëve, amtare, këto janë të njëjtat ndjenja kur diçka po vdes diçka. Ishte e vështirë për mua të shihja se si në gjuhën e tatarëve nuk flasin dhe ai vdes. Prandaj, ju jeni të përfshirë dhe filloni të prodhoni përmes dhimbjes, por nga ana tjetër mund të jetë shumë interesante. Tani ka një trend, nëse doni të bëni diçka unike, atëherë promovoni kulturën tatar dhe kjo është e angazhuar në 20 njerëz në botë. Puna publike - shumë zgjerimin e horizonteve, sepse ju komunikoni me shkencëtarët, studentët, njerëzit krijues dhe sikur të përfundoni 2 universitete, kjo është një shkollë e jetës.
- Sa e rëndësishme ishte ruajtja e gjuhës, traditave?
- Mësuesi im i matematikës nënë dhe një nga themeluesit e Gjimnazit Tatar, Babai Mekanik dhe një njeri shumë i mirë-lexuar. Ata kurrë nuk më kanë thënë drejt: "Shko dhe shpëtoni!" Ai ishte i rëndësishëm për mua të bëja diçka interesante, të zhvilluar. Në Tatar, ne biseduam me ne, si në familjet e tjera. Unë jam pak më ndryshe nga ai komunitet në të cilin ishte disa vjeç, të cilin e admiroj deri më tani, këta janë njerëz nga familjet inteligjente. Unë nuk kam shkencëtarë dhe shkrimtarë në familjen time, nga njëra anë ishte një avantazh si një pamje anësore.
- Thuhet se tatar ai që ka fëmijë flasin tatar ...
- nipërit e mbesat! Unë nuk kam nipë, dhe fëmijët flasin rusisht dhe tatar. Unë mendoj se ruse filluan të mbizotërojnë, por ne përpiqemi dhe mbështesim. Unë nuk mendoj se çështja është vetëm në familje. Ne i dhamë djalit më të madh një shkolle polylingval dhe gjithashtu ndihmon, ne flasim me bijën time. Ne shpresojmë që të dyja shkolla dhe universiteti do të na mbështesin.
- Dhe çfarë do të thotë të jesh një tatarin?
- Tani ka shumë identitete dhe njerëz si një pastë puff. Kjo shtresë, e cila për identitetin kombëtar - ai është në fund dhe më i majtër, dikush është vetëm pluhur. Për mua, natyrisht shtresa e parë, unë jam tatar dhe unë i njoh paraardhësit e mi - 10 breza. Dhe të gjithë folën dhe shkruan në Tatar. Kohët e fundit, djali dha detyrën dhe i thashë atij për paraardhësit e tij.
Lexoni gjithashtu: Radik Salikhov: "Në vitin 1919, ideja e krijimit të Republikës Tatar-Bashkir u ngrit ..." - Video
Hindu Tagirov: "Tatarët duhet të luajnë rolin e tyre në mënyrë që të zhvillohet si një shtet demokratik, federal" - Video
Iskander Gilazov: "Dikush fryn procesin e ndarjes së grupeve etnike për të pezulluar procesin e unitetit të Tatarëve" - Video
Ruslan Aysin: "Njerëzit që mohojnë se janë tatarët - ata janë ndoshta shumë të ulët në terren" - Video
Elmira Calimullina: "Nëse ne jemi" dobësim ", nuk do të ketë zhvillim në muzikën tatar" - Video
Iskander Izmailov: "Tashmë në shekullin XIX, tatarët janë bërë një komb i vetëm në një territor të rëndësishëm" - Video
Lilia Gabdaffikova: "Tatarët dhe Bashkir - një histori e zakonshme, kulturë që jetonin në një territor dhe nuk mund të kundërshtohen" - Video
Ramil Trankhtullin: "Unë jam i shqetësuar për bashkirizimin e mundshëm të tatarëve që jetojnë në territorin e Bashkirisë" - Video
Ilnur Mirgalev: "Deri më tani ka tekste shkollore, ku Hordhi i Artë konsiderohet vetëm në një çelës negativ" - Video
Gulnara Gabdrakhmanova: "Një nga problemet kryesore sot për të ruajtur tatar është ruajtja e gjuhës" - Video
Hekurudhor fahrutdinov: "tatarët astrakhan duan mbështetje morale, të ndjehen të nevojshme" - video
Ildar Yagafarov: "Kinema Tatar më plaçkit mua dhe jetën, dhe jep një dëshirë për të jetuar në" - Video
Marat Hibatdinov: "Nëse keni prerë plastike të popullsisë tatar jashtë Tatarstanit, atëherë ne nuk do të kishim Jalil, Gabdullah tukai" - Video
Ilnur Yehamov: "Ne duhet të themi se tatarët gjithashtu marrin një komb të pjerrët" - Video
Mansur Gilazov: "Tatarët rusë" janë fëmijët e tatarëve që nuk dinë asgjë për njerëzit tatarë "- Video
Airat Fiezrakhmanov: "Të gjitha formatet e tanishme globale duhet të jenë në gjuhën tatar" - Video
Albert Burkhanov: "Bahkirs jetojnë në mesin e tatarëve të 450 vjet, por ata kurrë nuk u bënë tatarë" - Video
Alfia Gallamova: "Në rendin e Stalinit bëri gjithçka në mënyrë që Tatarstani të mos bëhej republika federale" - Video
Rimzil Valeyev: "Tatarët dhe Bakirët janë vende të ndryshme në etnoculture, por në gjuhën ne jemi të bashkuar" - Video
Elmir Nizamov: "Ndjej misionin që unë duhet të pasurojnë muzikën kombëtare" - Video
Nyazgamov nyazlam: "Tregojuni banorëve të Aktanashit se ai është bashkimi në veri-perëndim! Në të mirë, ai do t'ju dërgojë "- video
Lyria Kusaimanova: "Në rajonin Astrakhan, traditat e Tatarit transmetohen me dashuri" - Video
Damir Ishakov: "Të gjitha tatarët tani duhet të përqëndrohen në identitetin e tyre" - Video
Albina Nasirova: "Rrënjët e Chukovsky thanë se fëmijët në vitin e 4-të - Gjuha Gjuha" - Video
Galina Idarova: "Në arkitekturën moderne të Kazanit, ne mund të përdorim tatar dhe motive muslimane" - Video
Marina Imaşeva: "Misteret e mëdha historike - LEED Tatarët pas pushtimit të Astrakhan Ivan Grozny" - Video
Ruslan Aysin: "Gjuha i takon njerëzve si një zbulesë të pastër" - Video
Filyus Kagirov: "Unë mendoj, të gjithë këngëtarët e tatar pop duhet të shkojnë për të jetuar performancën" - Video
Nyazy Gafiyatullin: "Është e nevojshme që trajnimi i gjuhës së tatarëve vendas të mbetet interesante." Video
Lenaria Muslysumova: "Tatarët gjatë gjithë historisë kërkuan arsimin dhe nuk prisnin asgjë nga shteti" - Video
Rakhima Arslanova: "Çdo shkollë kombëtare - Polylingwaln dhe tani kjo kërkesë e kohës" - Video
Oleg Hisamov: "Ne kemi 3 dialekte të gjuhës së tatarëve dhe përveç gjuhës letrare ka ende shkrim, dhe dialekti nuk është duke shkruar" - Video
Raugal Mukhametzyanov: "Pasi muzika mund të shkojë në ndërkombëtare" - Video
Ismagil Husnutdinov: "Probleme me gjuhën tatar artificiale dhe të shkaktuara nga politika dhe shteti" - Video