Czasami musisz się zrelaksować, chociaż jest to trudne
"Jeśli mój syn nie śpi, stale skacze, bo wszystko przylega, upadku i wysycha". Znajomy? Oto przykład, jak ta matka radzi sobie z energetyką syna.
Chciałem go uspokoić. Ale czytając "Harry Potter" na noc, który, jak mam nadzieję, pomaga mu spać, nie działa. Felix nie chciał pasować. Pokazał mi dupę. "Spodnie Putana", warknąłem. Potem poszli zagrożenia: "Jeśli nie zatrzymasz się wrigggle, skaczą i nie będziesz spokojnie słuchał, nie czytam więcej" ... "Jak nazywa się kota Hermiona? - Ja, kiedy syn jedzie pod kocem. "Logodli" - usłyszał wyciszoną odpowiedź.
Wreszcie, Karta, potęgnęła książkę, podczas gdy mój syn wkracza koc, udając dżdżownicę. Jego głowa zamarza bez ruchu na sekundę podzieloną, a on pyta - inna strona, proszę, proszę. Żądam podsumowania tego, co właśnie czytamy, a syn dokładnie nazywa mnie wszystkimi składnikami do mikroponidów, które Harry zdezorientowany. Cóż, zamieniam stronę, a syn znów upadł pod kocem. Przynajmniej jeden z nas jest zmęczony.
Ruch i myśli na moim synu zawsze idą razem.
Na przykład jedzenie i ruch lub ruch i słuchanie. Jedyną chwilą, kiedy nie skaczą, jest oglądanie "Gwiezdnych wojen" lub wycieczki do samochodu z pasem bezpieczeństwa. Nawet przelotne ramiona kończą się palcem i łokciem pod żebrami. Za każdym razem, gdy jemy, siedzi na przewodzie tylko pół kapłanów, jednej stopy na podłodze, przygotowując się do złamania pierwszej dogodnej możliwości ...
Kot minęł, pilnie potrzebuje zabawka lub powinien pokazać, że wie, jak zrobić z palcami. Felix tak często bije na drzwiach i prosi mnie o pełzanie pod nim, że stało się to zwykłym powodem wspierania rozmowy.
Chociaż z niepokojem oglądam swoje testy własnego ciała na siłę, staram się nie zapominać, że ja sam wspiął się w rozbite piękne drzewa, utknął na piersi na bagnach i odbył głowę na skalistym dnie.
Dowiedz się, jak zachowywać się, jeśli tracisz ziemię pod twoimi stopami - świetne i ważne, ale w tym delikatnym wieku trudno jest pozwolić dzieciom ryzykować. Nieustannie o tym przypominam, chociaż trudno jest.
Musimy przestać stale monitorować dzieci i należy przypomnieć, że dziki i pochopność nie zawsze są tym samym. To jest ich nieustraszona gorliwość - gdzieś wspinaczka, skakać, ścisnąć, biegnij - tak delikatnie, jak dziki. Musimy dać im prawo być aktywnym, zaufaniem im i ryzykowym - w akceptowalnym ramach zdrowia i życia.
A z naszymi dziećmi wszystko będzie w porządku.
Przytulanie Felix, już przewiduję cios na podbródek. I marzę, żeby przekazać od tych ciosów tak długo, jak to możliwe. Możliwość dostania się do nosa od niezarządzanego syna oznacza jedną rzecz - syn nadal chce być blisko mnie.
A jednak przyznaję, impreza z okazji sześcioletniego Felixa przyniósł mnie z siebie. W klubie gimnastycznych było szesnaście dzieci. Wszystko było dobre podczas treningu, ale pół godziny, która nastąpiła za tym, z pizzą i ciastem, wydawała mi się trzydzieści godzin. Dzieci zamieniły się w jedną ściśniętą masę, która była stale poruszana jak czterdzieści. Usiadłem na krześle, prawie we łzach i krzyczałem: natychmiast usiądź! W drodze do domu, w samochodzie, kontynuowałem mrugać: nie mogę już już nie mogę.
Czy wiesz, jak to jest zabawne, aby pamiętać późniejsze miesiące?
Coś poszło nie tak? Oczywiście wydawało mi się, że mogę zabrać tych chłopców i organizować to wszystko w małym pokoju. Gdybym wyszedł na ulicę i powiedziałem, aby wrócić do stołu, kiedy nadejdzie czas ciasta, pomyślałbym: są tak pięknie spędzając czas.
Być może po prostu musimy puścić tam i uwierzyć, że będzie lepiej.
Początkowo tekst został opublikowany na Ponaroshku.ru. Publikujemy go z uchwałą redakcji.
Nadal czytaj na temat
.
.