Niewiele nie wiedzą. Każdy wie, że małe dzieci nie wiedzą, jak rozmawiać i chodzić, ale niewielu ludzi może wiedzieć (aż sam rodzica), wiele dzieci musi nawet usiąść spać, ponieważ dla nich jest to również trudna nauka.
Dorosowaliśmy na główne metody nauczania dzieci do spania iw faktu, że są one ogólnie potrzebne.
Aby rozpocząć, wyjaśnijmy: nie wszystkie dzieci muszą iść do łóżka. Istnieją niemowlęta, którzy doskonale śpią bez pomocy, i są rodzice, którzy absolutnie nie przeszkadzają wspólnego snu i rozpadają się.
Istnieją jednak takie sytuacje, w których dziecko śpi zbyt niespokojnie i sporadycznie, co negatywnie wpływa na jego stan, rozwój i jakość życia rodziców. Lub rodzice muszą iść do pracy, a dziecko jest ważne, aby nauczyć się zasnąć z babcią lub nianią. Przyczyny rozpoczęcia nauki dziecka zasypiania może być wielu, a tu każda rodzina sama wybiera się sama w sobie.
Nie mówimy we wspieraniu pewnych metod układania dziecka i nie zachęcamy nikogo do użycia - po prostu chcemy, abyś wiedział, jakie masz opcje, jeśli złym snem Twojego dziecka przyciemnia swoje doświadczenie rodzicielskie.
Kiedy mogę zacząć uczyć się dziecka do spania?Większość specjalistów w Snu zauważa, że optymalny wiek uczenia się jest określany indywidualnie i zależy od rozwoju dziecka, ale najczęściej odpowiedni moment występuje między czterema a sześć miesięcy życia dziecka.
4-6 miesięcyW tym czasie kończy się "czwarty trymestr", a dziecko nie ma czasu, aby przyzwyczaić się do wybranej metody układania zbyt wiele - na przykład, aby zasnąć za pomocą piersi lub marki.
W wieku około czterech miesięcy, wiele dzieci przechodzi przez regresję snu - mają wiele nowych umiejętności, a sen staje się bardziej przerywany i płytki. Według certyfikowanego konsultanta dla Snah Alanny Mcginn "jest to świetny okres, aby pracować nad umiejętnościami snu." Niektórzy rodzice wolą czekać na ten trudny okres, aby zacząć się uczyć się trochę później - a to jest również normalne.
Od sześciu miesięcyJeśli twoje dziecko już więcej niż sześć miesięcy, nie warto się martwić: "Nigdy nie jest za późno, aby uzyskać zdrowe nawyki snu" - mówi Mchinn. Tak więc, na przykład, pediatra Michael Dickinson uważa dziewięć miesięcy z najlepszym wiekiem, gdy dziecko można nauczyć się spać przez całą noc: "To dobry wiek, aby opracować nowe nawyki i nie muszę już jeść w nocy".
Wiek dziecka, w którym decydujesz się rozpocząć uczenie, pomoże Ci wybrać optymalny sposób układania - niektóre z nich są lepiej dostosowane do dzieci i innych - dzieci starszego wieku. Nie warto nauczyć dziecka spać (i trudno się martwić z powodu reżimu) do czterech miesięcy.
Jak przygotować się do uczenia się spać?Przed próbą nauczania dziecka zasypiać bez pomocy długopisów, klatki piersiowej i manekina, sprawdź, czy wszyscy jesteście schwytani w innych sprawach, które odnoszą się do organizacji snu.
Tutaj są:Osadowałeś tryb uśpienia, w którym zaczynasz układać dziecko na noc w tym samym czasie (tym lepiej, tym lepiej).
Przed rozpoczęciem dopasowania twoje dziecko nie śpi nie mniej i nie więcej niż wiek (na przykład dzieci w wieku 4-6 miesięcy nie powinny być śpi przez dłuższy niż 2 godziny na raz).
Masz codzienny rytuał przed umieszczeniem, do którego dziecko jest już przyzwyczajeni. Na przykład: kąpiel, relaksujący masaż, ubieranie się w piżamie, wyłączając światło, kołysanki.
W dniu tego dnia dziecko ma wystarczającą ilość aktywności i aktywności poznawczej (na przykład, ma możliwość wypracowania nowych umiejętności na podłodze, a on nie musi spędzić cały dzień w leżaku lub krześle dla dzieci ).
Jeśli wszystkie te czynniki są brane pod uwagę, jesteś gotowy, aby przejść do następnego etapu. Tutaj masz sześć głównych sposobów nauczenia dziecka silnym zdrowym Sna, które są najbardziej popularne wśród rodziców i ekspertów.
Metoda kontrolowanego płaczu (jest metodą ferbry)Istnieje wiele różnych odmian tej metody, ale główną zasadą jest tutaj: rodzic stawia dziecko w łóżeczku i odjeżdża przez pewien okres czasu, okresowo zbliża się do niego, aby się uspokoić.
W okresach "spokój" dziecko nie można zabierać w ręce, paszę lub huśtać się - wystarczy porozmawiać z nim spokojny i czuły głos, uderzył go lub lekko pat na plecach.
Przedziały nieobecności rodzicielskiej powinny stopniowo wzrastać - od minuty do 10-15 minut - i musi kontynuować, aż dziecko upadnie. Według ekspertów ta metoda zaczyna pracować w tygodniu później, ale pierwsze zmiany można zauważyć za kilka dni.
Aby śledzić postęp, możesz przeprowadzić specjalny dziennik, który pomoże zauważyć postępy, a także określić, jak wybrana metoda jest odpowiednia dla twojego dziecka.
Ta metoda opisana przez eksperta dla dzieci Richard Ferber, w książce "marzenie o dziecku. Rozwiązanie wszystkich problemów ", zachowuje swoją popularność (zwłaszcza w krajach z krótkim dekretem), i jest również stale krytykowane przez zwolenników teorii uczucia - uważa się, że dziecko przestaje płakać i zasnąć, ponieważ dostaje umiejętność komplikacji i zasypiania, ale dlatego, że jest przytłoczony i waha się, że nikt nie przyjdzie.
W tej chwili nie ma badań, które pomogły obiektywnie ocenić wszystkie konsekwencje stosowania takiej metody. Tak, istnieją badania, które potwierdzają, że dzieci, które z powodzeniem nauczyły się spać na metodzie Ferbery, rzadziej budzą się w nocy, zasypiają szybciej i zorganizować mniej skandale przed snem, ale wpływ sposobu przywiązania dzieci i zdrowia emocjonalnego nie został jeszcze badany.
Płaczę metodą wykluczenia (jest to metoda Weissblut)Jeszcze bardziej rygorystyczna metoda w porównaniu z metodą FERBRA jest metoda proponowana przez Mark Weisbllian pediatra w 1959 r. W książce "Zdrowy sen - szczęśliwe dziecko".
Istotą metody wykluczenia jest "wykluczyć" pewne zachowanie dziecka (w tym przypadku - płacz), ignorując.
Innymi słowy, jest to sposób, w jaki rodzice nawet nie pasują do ich dziecka i zachowują się jakich rodziców w filmach i kreskówkach - umieść dziecko w łóżku, pocałuj na noc i pójść do poranka (jeśli dziecko nadal potrzebuje nocy Podawania, metoda Weissbluta nie zabroniła ich do podchodzenia do dziecka w określonym czasie, aby go nakarmić).
Metoda wykluczenia pokazuje wysoką wydajność - eksperci twierdzą, że wystarczy cierpieć tylko 2-3 noce, aby dziecko stało się mniej płaczem i silniejsze spać, ale ta metoda jest również napięta krytykowana za jego nieludzkość.
W procesie uczenia się nie tylko dziecka, ale także jego rodzice, a także przywiązanie rodzicielskie, które w przyszłości określa wszystkie nasze relacje z innymi ludźmi w przyszłości, cierpi.
Ten sposób nauczania dziecka zasypiania wygląda trochę mniej sztywne niż dwa poprzednie. On jest taki, że rodzic jest w tym samym pokoju z dzieckiem - na przykład siedząc na krześle w pobliżu jego łóżka (stąd metoda metody), podczas gdy dziecko zasypiają. W tym samym czasie, weź dziecko w ręku, pobierz lub zastosuj do piersi, może być nadal możliwe.
Z każdym nowym układaniem krzesło należy przesuwać dalej i dalej z łóżka, aż "zejdziesz do drzwi do przedszkola. Uważa się, że po tym, że dziecko nie będzie miał problemów z niezależnym spokojnym spokojnym i zasypianiem.
Główną zaletą tej metody jest obecność rodzica. Dziecko widzi, że nie jest sam i wie, że nie został rzucony. Jednak główną wadą metody leży tam - rodzic może być bardzo trudny do obserwacji, w jaki sposób jego dziecko płacze, a sytuacja ta wytwarza bardzo niepokojące wrażenie (w wyniku czego przywiązanie cierpi ponownie).
Metoda "przytulona"Inną metodą, która oznacza trochę więcej integracji rodzicielskiej, została opisana w książce medycznej siostry i eksperta w Sile Tracy Khogg "Co chce twoje dziecko?".
Esencja metody "Uścisnąć" leży w jego nazwie: Podczas układania, rodzic nie wychodzi z pokoju i znajduje się obok dziecka, dając mu możliwość uspokojenia samodzielnie. Gdy rodzic widzi, że napięcie wzrasta, może wziąć dziecko w ramionach, uspokoić go i odłożył łóżeczko przed upadkiem dziecka.
Jeszcze bardziej "zawarte" zmienność tej metody oznacza, że rodzic jest w łóżku dziecka, kojąc to za pomocą uderzeń, klepek i syczenie.
Nowożytni eksperci na Snu zauważają, że taka metoda może być skuteczna dla dzieci w wieku poniżej sześciu do sześciu miesięcy, a większą obecność starszej dzieci, obecność rodziców może być dalej podekscytowana i zdenerwowana.
Metoda Faddy (to metoda Pentleya)Przestań zapierać się, chodźmy więcej humanitarnych sposobów, aby położyć dziecko. Jeden z nich zaproponowano przez trenera Elizabeth Pentleya i opisana w swojej książce "Jak umieścić dziecko spać bez łez".
Istota blakania (z blaknięcia języka angielskiego - płynące, osłabienie) jest stopniowe osłabianie związku asocjacyjnego między zasypianiem a działaniem, które Twoje dziecko używa teraz (na przykład karmienie lub wilgotne).
Ta metoda jest znacznie mniej stresująca dla dziecka i rodziców, ale zajmuje dość dużo czasu i wymaga spójnego i uporczywego podejścia. Tak więc rodzice są zaproszeni do kontynuowania przestrzeni do tej samej metody zasypiania, które wybrały swoje dziecko (na przykład ssanie klatki piersiowej), bardzo stopniowo zmniejszając czas trwania.
Oznacza to, że jeśli teraz twoje dziecko jest "wiszące" na klatce piersiowej, aż do pełnej populacji, zgodnie z metodą Pentleya, klatka piersiowa musi być brana na krótko przed upadkiem dziecka. Potem - nawet trochę wcześniej, i tak dalej, tak długo, jak karmienie i zasypianie w ogóle znikną.
Metoda transferu czasu karaniaTa metoda nie jest całkowicie związana z umiejętnością nacisku, ale pomaga zbudować odpowiedni tryb i nauczyć go zasypiać wcześniej. Tutaj, jak w poprzedniej metodzie, wszystko rozwiązuje stopniowość i wytrwałość.
Aby rozpocząć, konieczne jest określenie, o której godzinie dziecko zwykle zasypiamy przez noc (nie położy się w łóżeczku, a mianowicie zasypiać) - tutaj użyjesz dziennika snu dziecka. Następnego dnia zacznij układać dziecko 10-15 minut wcześniej, kilka dni później, po tym, jak zostanie przyzwyczajeni do tego trybu - kolejne 15 minut wcześniej, a więc dopóki nie dostosujesz trybu do potrzebnego stanu.
W rzeczywistości istnieje znacznie więcej metod uczenia się dziecka do spania i zasypiania - często powtarzają się nawzajem lub nieznacznie różnią się.
Konsultanci przeciwsłoneczne zalecają korzystanie z indywidualnego podejścia do każdego dziecka, w oparciu o jego cechy osobiste, potrzeby i potrzeby rodziców.
Dlatego, jeśli wszystkie metody "książki" wydają się niewłaściwym lub nie działającym, być może sens, aby szukać porady od sprawdzonego specjalisty.