25 czerwca 1941 r. Sierżant Ivan Panfillok popełnił feat, który nie był równy w trakcie wielkiej wojny patriotycznej.
W trzecim dniu wojny bateria przeciwbładowa, w której służył jako dowódca pistoletu, poznał Korpus Zbiornika Wehrmachtu w mieście Costivers w obszarze Łuck. Cztery pistolety 45 mm stały się na drodze dwóch podziałów zbiornika Wehrmacht -13th 14..
Cztery maleńkie pistolety 120 cm wysokości na długości beczki 172 cm w stosunku do 300 zbiorników?! I jakie czołgi! Iz jakich załóg! Za spinami niemieckich pracowników czołgów byli całą Europę i Afryką Północną, rozcięte przez kliny zbiornika swoich samochodów. I tutaj, w Rosji wdrożono sprawdzoną taktykę - stężenie zasilania zbiornika na wąskich sekcjach przedniego i nagłego szybkiego ciosu na głębokość terytorium.
Wyższa jednostka organizacyjna niemieckich sił zbiorników w czerwcu 1941 r. Była grupa zbiornika. W całej armii niemieckiej były cztery takie grupy. I na drodze jednego z nich było 16 radzieckich artyleryjskich z ich fortypipes. W przypadku wysłania wzmocnienia. Ale co może mieć nadzieję na zawirowanki pierwsze dni wojny?
Bitwa rozpoczęła się w 14.10. W chłodzeniu wojskowym Armia Czerwona uruchomiła wrogów 300 metrów i otworzył ogień. Po 20 minutach na polu bitwy zawieszono 30 zbiorników, ale trzy z czterech pistoletów zostało zniszczonych wraz z obliczeniami. Było tylko jedno narzędzie - Sierżant Panfilla. Gunner został poważnie ranny, zmarł ładowanie, pinnarz wysłany do muszli nie został zwrócony. Ivan pozostał sam przeciwnie przeciwko grupie zbiornika! I otworzył swoje osobiste konto bitwy.
Sierżant poprowadził bitwę na około godzinę! Po zakoślenieniu na rękawach strzelających, ponownie i znowu rozwinął pistolet pięciuset, umieść go na następnym zbiorniku i poczuł go. Snapshot skorupy rzucił wzrok - zaczął celować przez beczkę pistoletu. Pasek skorupy o długości 28 centymetrów dostał się na prawą stronę - wyciągnął palce z mięsem, w strachu przed bitwą bez uczucia rany. Około 15.20, zbiorniki rozwinęły się i rozpoczął się wyjazd, wychodząc z strefy zmiany narzędzia. I tutaj, pięć metrów od siebie, Ivan widział jasny wybuch ...
Przyszedł po godzinie - wysłuchała rosyjskiej mowy. Dotarł do broni, strzał. Ostatnią rzeczą, jaką widziałem - radzieccy żołnierze uciekli do niego. Później Panfilla powiedział: "Kiedy byłem ewakuowany, przyszedłem do moich zmysłów w Sanbath. Patrzę, jest moskalenko combrig. Widziałem mnie, wymyślił. "Cóż, lepiejmy, bohater", mówi. - Czołgi nie przejmowały! "
Promocja niemieckich działów została zatrzymana na jeden dzień, podczas którego bombowce wroga znacząco zmieniła krajobraz terenu, niszcząc "duży węzeł oporu bolszewików".
W tej bitwie pistolet sierżanta Ivan Mikhailovich Panfallinka zniszczył 17 zbiorników, 11 z nich upadł osobiście. Następnie faszyści stracili 43 zbiorniki - bez małego 15% ich sprzętu wojskowego. Powtarzam, stało się to w trzecim dniu wojny! O tym wyczyn napisał 9 lipca 1941 r. "Czerwona gwiazda". Ani w Armii Czerwonej, ani w wojsk przeciwników i sojuszników na całą wojnę, nic takiego zostało osiągnięte.
Ten feat jest opisany szczegółowo w wspomnieniach General K.S. Moskalenko, późniejszy Związek Radziecki Marszałkowski. Właśnie pisze nic w jego książce Marszałek o tym, jak przyznano Bohater. Po niezapomnianej bojowej, Ivan Paniflok był reprezentowany przez Radę Wojskową w piątej armii, aby przypisać tytuł bohatera Związku Radzieckiego. Komisja Premium z przodu południowo-zachodnia zatwierdziła zgłoszenie, jednak Moskwa pozostawiła go bez odpowiedzi.
Ivan Mikhailovich Panfilla.I wszyscy inni przyznali. Brygada, w której służył Panfilla, otrzymała kolejność sztandaru Martial Czerwonego i stała się czerwona. W odniesieniu do pomyślnej organizacji walki z zbiornikami przez dekret Prezydium Najwyższego Radzieckiego ZSRR z dnia 22 lipca 1941 r. Generał Moskalenko otrzymał porządek Lenina. W arkuszu premium, jak jego osobiste osiągnięcia pojawia się bitwa pod Panfilla.
Obiektywnie zasłużony ogólny - jego podporządkowani walczyli o śmierć. Ale sam sierżant został zauważony. Człowiek był niesprawiedliwością nad wyczynami żołnierza. W 1942 r. Generał Moskalenko odwołał się do L.Z. Mehlisu (był taki odrażający komisarz w Armii Czerwonej), a on zamówił nagradzanie sierżanta do zamówienia ...