"Eralash" jak obsada Ery
14 stycznia 2021 Boris Grachevsky - reżyser filmowy, scenarzysta, jeden z twórców legendarnego kanału telewizyjnego "Yelash". Był trochę więcej niż siedemdziesiąt lat, pod koniec grudnia był chory z Coronavirus, był hospitalizowany, ale dopóki ta ostatnia była nadzieja, że nadal czyści. Wielu użytkowników sieci dorosłych jest dziś szczerze dziękumy Grachevsky na własne szczęśliwe dzieciństwo. Naprawdę wydaje się być całym Imperium dla dzieci.
Idea stworzenia satyrycznych almanachów dla publiczności młodzieży przyszedł do szefa reżysera filmowego Alla Surikova w 1974 roku. Zwróciła się z propozycją przewodniczącego Goskino Philip Yermash (dla jednej wersji, nazwa "Eralash" jest tylko parodią jego nazwiska, chociaż zgodnie z oficjalną wersją, to słowo jako nazwa transferu sugerowała córkę Parewright Alexander Khmelerik).
Żadne studio nie chciało wziąć na projekt - zbyt wiele pracy było pchnięciem i za mało pieniędzy. I nadal znaleźli się przez niektórych entuzjastów cudów: absolwent VGika, Admistor Filmor Boris Grachevsky i dramaturg już wspomniany powyżej Aleksandra Khmelik. W ciągu zaledwie kilku miesięcy udało im się stworzyć przelew, który stał się kultem w ZSRR: na początku "Yelash" pokazał w kinach przed sesjami filmów, a następnie stopniowo przeniósł się do telewizji.
Nad starszymi latami jego historii "Yelash" przeszedł różne etapy - wszystko zaczęło się od badania klasycznych działek literackich "haniebnych punktów" Agnia Barto, ciężkiej opozycji Lobotryerów, chuliganów i doskonałych studentów, w pewnym momencie była wyraźną orientacją romantyczną w czasopiśmie TV, a ostatnio krytyczne komentarze na adres współczesnej młodości brzmiały coraz częściej.
Rozpoznawalna markowa karta stała się niebieski wygaszacz ekranu z żółtymi literami i małym ręcznie rysowanym animatorem kreskówkowym Yuri Smirnov (nie zawsze, przy okazji, łatwo skorygowany z wykresem odcinka, który został dodany do "Uralash" jego absurdu ). I oczywiście ostatnia ramka z wykrzyknikiem "wszystkim!".
Jeśli urodziłeś się o zachodzie słońca Istnienie ZSRR, wtedy, najprawdopodobniej piosenka "chłopców i dziewcząt, a także ich rodziców, zabawne historie widzą nie chcą, czy" wykonane przez Elena Kamurova czy "Fidget" Ensemble jest Naprawdę zdolny do katapulta w swoim dzieciństwie. Będzie musiało to przyznać, że przeglądanie epizodów "Yelash" Dzisiaj można zauważyć, że nie wszystkie historie są takie zabawne, a niektóre z nich wytwarzają wrażenie całkiem schematyczne i grube. Ale duch czasu ten wózek, najwyraźniej, naprawdę odzwierciedlony. Właśnie teraz jesteśmy znacznie bardziej wrażliwi na rozwój emocjonalny dzieci, więc nie możemy w głosie, że student piąty "B" otrzymał but na głowie lub zjadł całe mandarowanie przed głodnym koleżanką. I nawet jeśli nasze humorystyczne standardy zmieniły się w jakiś sposób w jakiś sposób, nie można nie zapłacić hołdu: "Yerals" silnie przedstawił terytorium dzieci, ustaw zauważalne pole wyboru i jak gdyby rozmawiał z ekranów telewizyjnych: "Widzisz, są to dzieci I nastolatki, są, nie chcą iść do nudnej szkoły, ale chcą grać, bawić się i zakochują się.
Co ciekawe, produkcja rolek "Yelash" jakoś udało się przetrwać restrukturyzację, kontynuował po upadku ZSRR, nie zatrzymał się w 2000 roku. W ostatnich latach Grechevsky bardzo krytykował sporo - powiedzieli, że zaczął rekrutować mniej utalentowanych aktorów dzieci, często mianowanych, aby spotkać syna Syna Miedwiediewa w jednym z epizodów), niegrzecznie skierowany do dyrektora. Jakość działek pogorszyła się, a po prostu nowoczesna cyfrowa kultura stała się tak bardziej zróżnicowana, że byłoby dziwne, jeśli "Elash" nadal pozostał flagową produktami wideo dla dzieci. Satyric Television Journal przypomniał teraz tylko imperium biznesowe z licznych szkół działających i złożonego systemu dystrybucji ról. Ale nadal spełnia ważną funkcję na znalezieniu młodych talentów: na przykład Matvey Novikov z "Nelyubvi" Zvyagintsev rozpoczął swoją karierę z Grachevsky'ego. I raz w "Yeralche" wielu nastolatków udało się zapalić, później otrzymał większą sławę w całości rosyjskiej - ten sam Sergey Lazarev, który grał skłamał.
Być może dzisiaj tysiące użytkowników dziękuję Boris Grachevsky za szczęśliwe dzieciństwo z innego powodu. Wielu z nas nie ma prawie żadnych filmów z naszego własnego życia szkolnego, jeśli nie mówisz o linii frontu i wystąpień koncertowych. Nie znaleźliśmy telefonów komórkowych z fajnymi kamerami wideo i przestronną kartą pamięci. Dlatego "Yelash" pozostanie dla nas ważną wizualną pamięć o naszym przejściu, o naszej własnej męki i radości. I współczesne dzieci prawdopodobnie już udokumentowały wszystkie same, więc każdy z nich będzie miał własny "Elash".