Jimi Hendrix. Historia muzyka
Został nazywany największym gitarzystą, włączony do różnych ocen muzycznych i list, otrzymał najbardziej prestiżowe nagrody i nagrody ... Jednak tylko znacząco odrzucony z jakichkolwiek skrótów, starając się osiągnąć idealny dźwięk, próbując zrozumieć idealny dźwięk, próbując zrozumieć prawdziwa sztuka wykonawcza.
Hendrix był niestrudzonym poszukiwaczem i entuzjastą, marzył o nauce "czytania" muzyki. Z poważaniem nienawidził i spowodował fakt, że nie mógł wziąć pewnych notatek, grać wszystkie dźwięki stopione w jego głowie i wyobraźni.
Dzieciństwo
Przyszła gitarzysta urodził się 27 listopada 1942 r. Na przedmieściach Seattle w prostej rodzinie amerykańskich pracowników. Po urodzeniu został zadany Johnny'ego Allena, ale ojciec wrócił z przodu niezwykle negatywnie odpowiedział na podobny wybór imienia i zmienił go do Jamesa Marshalla. Słynny pseudonim "Jimi Hendrix" pseudonimo skonsolidowany dla muzyka tylko w 1966 roku, kiedy po raz pierwszy przybył do Londynu. Zaleca się wybrać gitarzysta basowy gitarzysta Chandler, a następnie grając w grupę "Zwierzęta". Następnie został kierownikiem Hendrek.
Legendarny gitarzysta nigdy nie ukończył szkoły średniej, zamiast tej usługi w armii amerykańskiej. Został członkiem 101. Airborne Grupy Kentucky, gdzie został wymieniony na spadochroniarze. Rok później na Hendrek był już ponad dwudziestki skoków. W ciągu dwudziestu szóstego, coś poszło nie tak, a muzyk wylądował bezskutecznie, łamanie kostki. Decyzją Komisji Medycznej, został odpisany do rezerwy i wrócił do domu.
Pierwsza gitara
Ojciec Hendrix był surowym i bardzo wymagającym człowiekiem, ale to nie uniemożliwiło mu widzenia musicalów w swoim syna w czasie. Kiedy Jimi miał piętnastu lat, wręczył mu pierwszą gitarę. Był to instrument akustyczny zakupiony w lokalnym sklepie przez pięć dolarów. Gitarzysta kariera Hendrix rozpoczęła się pod aliasem "Morris James". Wracając z armii, całkowicie pogrążył muzykę, zapominając o innych klasach i hobby. Z powodu tego, do połowy lat 60., udało mu się pracować z takimi kultowymi wykonawcami, jak Tina Turner, Sam Kucharz i wielu innych.
W Londynie
Decydując się podążać za przykładem jego brytyjskiej gitarowej idoli, Hendrix udał się do Conquer London. W stolicy Wielkiej Brytanii przybył 24 września 1966 r. W tym czasie jedyną własnością artysty była mała torba na drodze, w której ulubioną gitarę, zestaw zamiennych ubrań, kremu trądzikowego i plastikowych lokówek do włosów. Firma Hendrix była jego wiernym kumplem (i zarządcą w niepełnym wymiarze godzin) godzinę Chandler. To był ten, który przekonał przyszłą gwiazdę skały w tej podróży, obiecując spotkanie z Eric Claptonem. Niespodziewanie, Chandler zdołał utrzymać obietnicę, a już po 48 godzinach, jego oddział stał na tej samej scenie z popularną grupą "kremową" w tym czasie.
Publiczność była zafascynowana niezwykłymi i ekstrawagancymi występami Hendrek: mógł grać z jednym zębami, trzymając narzędzie za plecami, a jednocześnie nie dotykając ciągów rękami. Taka technika wirtuozowa pomogła muzykom zdobyć chwałę pokazu.
Jimi Hendrix (Jimi Hendrix)Hendrix rozpoznał, że jego ulubioną gitarą była "stratocaste" błotnika ". Jednak na wystąpieniach, czasami użył takich modeli jako "duet-sonic błotnika", "latające V" i "Les Paul".
Jego własny muzyczny gracz o nazwie "Kościół elektryczny", postrzegany jako prawdziwą religię. Vera Hendrix znalazła odzwierciedlenie w Muzeum Kultury Pop Kultury w Seattle, którego hala nazywana jest "Niebiańską świątynią". Kiedy został stworzony, projektanci byli inspirowani pomysłami Hendrix, próbowali symulować takie miejsce, w którym ludzie z różnych wyścigów i wieków mogli zebrać się razem, aby po prostu poczuć muzykę.
Jednym z fanów kreatywności Hendrek był Paul Allen, słynny jako współzałożyciel Microsoft. Urodził się także w Seattle, był bardzo zirytowany fakt, że w swoim mieście nie ma jednego miejsca poświęconego gitarzystowi. W 1992 r. Allen złożył propozycję w celu ustalenia muzeum Jima Hendrixa. Muzyk rodzina wspierała pomysł, jednak podczas realizacji planowanego projektu Frank Geri został połączony. Znacznie rozszerzył początkową ideę, zamieniając dom chwałę Handricksa w ogromny innowacyjny kompleks sztuki "Experience Muzyka".
W 1969 r. Gitarzysta rozmawiał z hymnem USA na popularnym festiwalu muzycznym w Woodstock. W przeciwieństwie do rozważanej opinii, w ogóle akcja nie miała w ogóle patriotycznego charakteru i został pomyślany jako protest przeciwko okupacji Wietnamu. Następnie menedżer doradził Wykonawcy porzucenie niebezpiecznego pomysłu, ale nie ulegał perswazji. Bliski przyjaciel Hendrix był miles muzykami jazzowymi Davis, z którymi zbliżał się do okresu poważnych "problemów osobistych". Razem planowali nagrać album, ale marzenia duetu nigdy nie zostały wdrożone. Później krytyka odnotowano, że była to pożądana przyjaźń z Jimi zmusił Davis, aby całkowicie uciec od klasycznych form jazzowych.
Jimi Hendrix przeszedł z życia 18 września 1970 roku. Wokół jego przedwczesnej śmierci wiele tajemniczych teorii i legend jest zawieszonych. Jego dziewczynę, Monica Charlotte Daneen, która była świadkiem szybkiej śmierci, twierdziła, że zmarł muzyk, dławiąc własny wymiotę. Jednak świadectwo kobiet były tak upoważnione, dziwne, a czasem w sprzecznościach, które często były poddawane wątpliwościom, jeszcze bardziej mistycyzm dodał do tragicznego wydarzenia. W taki czy inny sposób gitarzysta zmarł w dwudziestym siódmym roku życia, zmuszając swoich wielbicielskich fanów, aby zmieścić się w żałobie. Wyszedł na szczyt popularności, jasny flash wydrukowany w pamięci milionów!