Osotwanie nawet dorosłego, a w sercu dziecka może opuścić ślad na całe życie. Obelgi dziecięce są czasami tak silne, że nawet po 30-40 lat wydarzenia z przeszłości stoją przed oczami tak oczywiście, jakby był wczoraj.
Jesteśmy w Admme.ru szczerze współczucie ze wszystkimi postaciami historii, które w młodym wieku musiał stawić czoła nieuczciwości innych ludzi. I mamy nadzieję, że prędzej czy później będą mogli puścić te sytuacje i zacząć żyć z lekkim sercem.
- Przedszkole. W godzinie snu byłem niecierpliwy do toalety. Szczególnie w nauczycielu i poszedł. Wrócił, połóż się i zasnął. Po sen, wszyscy ubrani i zbudowany w szkole popołudniowej, jedna dziewczyna nie mogła znaleźć jej pierścienia z niebieskim kamieniem. W końcu oskarżył mnie: mówią, wziąłem to, dopóki wszyscy nie spali. Rykodziłem z obrażania, nikt mi nie wierzył, że nie miałem nic wspólnego z tym. Następnego dnia taki pierścień zaczął nosić wnuczkę nauczyciela, który poszedł do starszej grupy. "Dało mi babcię!" Chwała się spacerem. © "Neard" / VK
- W pierwszej klasie mieliśmy spotkanie z Gagarinem na zielonym dywan w domu pionierów. Według pogłoski były jakieś niezwykłe zabawki, a nawet Gagarin! To było 1961 roku. Każdy powiedziano, że w pionierskiej formie: biała bluzka i niebieska spódnica. Nie miałem niebieskiej spódnicy - byłem w kratkę. Nauczyciel powiedział, że ci, którzy nie mieli w formie pionierskiej, nie poszli nigdzie. Mieliśmy dwa takie. Druga dziewczyna wybuchła łzy i wzięli go i nie poszedłem na to spotkanie z całą klasą. Minęło wiele lat, wciąż mam wstyd i nie jasne, czym była moja wina. © Muxa Sibi / Facebook
- Kiedy zostałem przeniesiony do nowej szkoły w 5 klasie, byłem niewiarygodny przez nauczyciela w języku rosyjskim i literaturze. Pewnego dnia, kiedy zostaliśmy przekazani do notebooka z udowodnionym dyktowaniem, mój nie obrócił się. Nauczyciel mnie oskarżony, że nie poradziłem sobie z nią i odwrócił się do magazynu. I gdzieś za tydzień przywiozła notebooka, rozlała kawę i rzuciła mnie na biurko z przeprosinami: mówią, znaleźli ją w domu, ale dwa, niestety, nie zostały już skorygowane. Nadal nie mogę zrozumieć, co to zrobiłem i to, czego się nie podobało. © "Neard" / VK
- Gdy rodzice zostawili mnie przez noc w domu mojej ciotki, tak że opiekowała mnie, gdy poszli na imprezę. Wziąłem książkę o Harrym Potterze. Ciotka po prostu wziął i spaliła go, a następnego ranka zrobiłem matkę i tatę, że byli "straszliwymi rodzicami", kiedyś pozwolą mi przeczytać taką literaturę. Narzekam im, jak niesprawiedliwa ciotka przyszła z książką, ale odpowiedziała mama i tata: "Jej dom jest jej zasadami. Sobie z tym poradzić". Warto zauważyć, że była to książka z biblioteki szkolnej i dostałem z bibliotekarza. Moja ciotka nie przepraszała za mój akt. © Lucas Cornwall / Quora
- Moja matka i jego siostra często kłócili się na drobiazgi, ale potem szybko się stawiają, a nas nie zwracaliśmy na to z kuzynem, zawsze grał razem. Była świąteczna wielkanoc, moja mama pracowała nad tym dniem, byłem sam sam. Przyszedłem do mojego brata Vovka i powiedział: "Chodźmy do nas? Mamy gości, przykryty stolikiem. I poszliśmy do nich. To była świąteczna i zabawna. Przy stole Dorośli siedział, było nasze własne z babcią Vovka. Ciotka, widziała mnie, spryskała ręce: "Cóż, gdy tylko mamy gości i okładki stołu, więc to jest tutaj. Zawsze głodny. " Wszyscy goście się śmiali. Skoczyłem do drzwi i uciekłem do domu, wlewając się do łez. Nie mogłem zrozumieć: dlaczego tak ze mną? W końcu jest moją rdzenną ciotką, a rodzimy babcia siedziała i śmiała się ze wszystkimi! Tak, moja matka była w pracy, może chciałem jeść, ale nigdy nie chodziłem. Zapomniałem wszystkich przez długi czas, ale wciąż nie rozumiem ich nienawiści do mnie, 7-letniego dziecka. © Lily MrSodol / Facebook
- Moi rodzice się rozwiedli. Mój ojciec wysłał prezenty na wszystkie świąteczne wakacje i urodziny moim starszym bratem i nigdy i nic. A kiedy dorastaliśmy, tata ciągle mnie nazwał i zapytałem pieniądze, ponieważ byłem jedynym z jego dzieci, które miały pracę. Zablokowałem go. © OmineComnipotence / Reddit
- Poszedłem do przedszkola. Kiedyś zostaliśmy zabrani do szkoły muzycznej, aby zobaczyć koncert. A po koncercie był quiz. Odpowiedziałem poprawnie pytanie i dostałem lalkę Barbie z białymi włosami w pięknym różowym pudełku. Nie miałem wcześniej takiej lali, ponieważ żyliśmy na skraju ubóstwa. A potem wejdziemy do ogrodu, ta lalka jest wybierana przez nauczyciela i stawia ściany na górnej półce. Dla piękna. Graj z jej zakazanym. Stała więc przed wypuszczeniem z ogrodu na tej półce. Kiedy płakałem w nocy, właśnie wyszedłem! A moja matka nie poszła i nie zabrała lali, po prostu obiecała kupować ten sam dzień tak samo. Ale nigdy nie kupiłem. © Tianko / Pikabu
- Niesprawiedliwość dzieci, którą wciąż jestem zły, jest związany z jak babcią, matką mojego ojca, dzielili swoje "dzieci" i "pasadnov". Mama zamężna tata, kiedy miała 5-latek mnie i mój młodszy brat. Niestety, moja babcia nie rozważała przyjętych dzieci z krewnymi. Nieustannie preferuje dzieci ojcowskie: dał mojej młodszej siostrze i specjalne prezenty braci, a my, starsze, nic. Ale dzięki temu doświadczeniu nauczyłem się być dobrą babcią i nie dzielą się moimi krewnymi i przybranych wnuków (mój współmałżonek ma córkę i mam dwoje dzieci). Mój mąż i ja traktuję każdego dziecka i wnuków jako cennego prezentu. © Cheryl Dwyer / Quora
- Kiedy miałem 8-9 lat, moja matka zabrała wszystkie moje zabawki, książki i gry wideo, mówiąc, że nie wystarczyłem dla nich. Myślałem, że mogę wrócić później moje rzeczy, ale nie: rzuciła wszystko i nigdy więcej ich nie widziałem. © Carameldelighting / Reddit
- To ja 5-6 lat. W jakiś sposób w przedszkolu była lekcja muzyczna. Zostaliśmy zbliżeni na fortepianie, a nauczyciel wyszedł na krótki czas. Wszystkie otworzyły narzędzie i kliknij klawisze. Oczywiście też. W rezultacie tylko ja został ukarany. Doprowadzony do korytarza. Byłem obrażony, został ubrany i wrócił do domu. Na ulicy była najsilniejsza zamieć, taka mama została wydana z pracy. Musiałem poruszać się główną drogą w mieście, gdzie światła nie działały. W rezultacie dotarłem do domu. Powiedzieć, że mama była zszokowana - nic nie mówić. Po 30 minutach nauczyciel przyszedł biegał, a gdybym nie wyszedł z pokoju, moja matka pomyślałaby ją o moim zniknięciu - wie, jak. Nadal żałuję, że opuściłem pokój. © Oksana Tsygankova / Facebook
- Byłem najstarszą z 3 córek, a moi rodzice zawsze zmusili mnie do opieki nad młodszymi siostrami. Jeśli jeden z nich jest chuliganila lub nie słyszałem, zgadnij, kto byłby w tym windy. Nie pamiętam czasu, kiedy nie byłem oskarżony o ich praktyki. Zawsze kochałem moich siostry, ale nie mogłem pozbyć się uczucia, że coś przegapiłem. Właśnie dojrzałem, zrozumiałem, jaką wielką odpowiedzialność została umieszczona na moich młodych ramionach rodziców. © susan jones / quora
- Jako dziecko marzyłem o rowerze. W 1997 roku, 23 czerwca, w moich urodzinach siostra mojej babci i jej mąż zabrali mnie na wycieczkę do innego miasta na rynek. I - o cudu! - Chodźmy do części, w której sprzedają rowery. Jeden wspaniały wyglądał, drugi, piąty. Wybrałem, powiedz mi: "Cóż na przykład, jak, twoja opinia, OK?" Cieszę się, powiedzmy, mówią, mówią, tak, wszystko jest w porządku, fontandynujące szczęście, zabawę i pozytywne - już rozpryskiwanie z uszu. Krewni płacą, a ja mówię: "Teraz wrócę do domu, wszyscy będą zaskoczeni, że teraz mam rower!" A potem odpowiadam: "I to nie kupujemy, to dla świateł (córka krewnych)." Pamiętam, jak ostro upadłem, milczym i cichym do domu. Nie płacz, nie. Po prostu głupio wyglądał przez okno. W domu poszedłem do pokoju i usiadłem tam cały dzień. Było już 23 lata, zmieniłem 6 rowerów różnych marek, ale ten moment nigdy nie zapomni. © WarmasterHorus / Pikabu
- Znalazłem fajną gąsienicę na placu zabaw, umieść go w banku i przypisywał jego nauczycielowi nauk przyrodniczych, który zbiera owady. Za łapanie różnych chrząszczy i motyli, umieścił nam dodatkowe punkty. Później nauczyciel wzbudził mnie do siebie i powiedział, że nie dostanę żadnych punktów bonusowych, ponieważ inna dziewczyna i jej dziewczyna zapewniła go, jakby znaleźli Caterpillar najpierw, a ja wziąłem go od nich. Dwóch przeciwko jednemu. Wyglądałem jak kłamcę. Straciłem dodatkowe wyniki i zaufanie nauczyciela. © imnotacrazyperson / reddit
- W pierwszej klasie 8 marca mama zrobiła pocztówki. Według próbki nauczyciela: przyklej kwiaty dokładnie w punkcie, przerwij ramkę i bez czasu amatorskiego. I wydawało mi się nieuczciwe i nudne. Wybrałem inny kolor papieru, moje kwiaty, ramka postanowiła nie przez linię, ale przedstawić w formie serpentyny - wydawało mi się piękniejsze dla mnie, świąteczne. Wszyscy mają 5 lat - byłem właśnie zdobył. A moja matka była obrażona i wyrzuciła pocztówkę, mówiąc, że jestem leniwy i nie próbowałem. Sobbed: "Mamo, chciałem specjalnego!" Artysta, 30 lat. © "Neard" / VK
- W trzeciej klasie powiedziano mi, że możesz wziąć udział w konkursach na temat biegu i skakania z liny. Byłem bez przesady, był mistrzem w tej sprawie. Po rozpoczęciu zostawiłem rywale daleko, ale niektórzy dziwny sędzia wolontariuszy był oczywiście drobny, aby zauważyć to, więc rzuciła się do jednego z moich kolegów z kolegami ze słowami: "Cóż, to jest mój zwycięzca!" Zgodnie z warunkami konkursu jeden z sędziów wybrał 1 miejsce, drugi i tak dalej. Otrzymałem 2 miejsce. Kiedy wróciłem do podium, nasz nauczyciel powiedział: "Sam, byłeś wyraźnie naprzód". Byłem oburzony do skrajności! © Sam Austin / Quora
- Moja historia wydarzyła się w 2008 roku. Miałem 8 lat, a matka kupiła mi piggy bank, aby być "ekonomicznym i oszczędnym". Włożyłem tam pyataków, zapytałem ich do wszystkich: zarówno na gościach, jak i mojej matce, a na ojczym, a tata po spacerze zamienił portfel i dał mi wszystkie 5-rublowe monety. Wszystko trwało 6-8 miesięcy. Kopiuj do komputera, chciałem grać. Raz, wracając ze szkoły, nie znalazłem moich pieniędzy w skarbonie, ale widziałem nową sofę w sali. Mama powiedziała, że to mój "wkład" do naszej rodziny. Od tego czasu, jeśli skopiowałem pieniądze na coś, to ich nie znałem, a moja matka nawet o tym nie wiedziała. © Iskander61 / Pikabu
- Jako dziecko, mama często dała moich zabawek do znajomych i krewnych, nie prośba o moją opinię. W rezultacie tylko te rzeczy, dla których walczyłem, a kto byłem dla mnie bardzo drogi, były bardzo drogie, a to jest 3 zabawki. Kiedy przyszedł kolejni krewni z wioski, a mama w mojej nieobecności daje im mój mały niebieski zając - pamięć pierwszej miłości od przedszkola. Jak to znalazła - nie wiem, ukryłem go tak jak mogłoby. Nadal nie mogę zapomnieć o jej słowach: "Cóż, konieczne było coś dać coś!" © "Neard" / VK
- Miałem 13 lat. Moi rodzice zniknęli pieniądze, dużą kwotę. Wiedziałem, gdzie ich pamięć podręczna, ale nigdy nie wspiął się tam. A potem moja matka zaczęła ze mną zrobić: "Zabrałeś pieniądze? Przyznać! " I nie brałem. Tak torturowała mnie tym pytaniem, że krzyczałem w moich sercach: "Co oni palili, twoje pieniądze? Załaduj! " I wydawało się jej - "tak, aby spalili, twoje pieniądze!" Och, co się tutaj stało! Dowiedziałem się, że nie zarobiłem małym chłopcu, nie zarobiłem grosza, nie ma nic w tym domu i ogólnie ... za kilka dni znaleziono pieniądze: Moja Matka sama odrzuciła ich tydzień temu i zapomniałem. Ale nikt nie przeprosił przede mną.
- I jakoś klasę w 7. znalezionym uchwycie Parker na ulicy, fajnie. Pamiętam, że w sklepie kosztują o ₽ 600. Na lekcji fizyka przyszła do nauczyciela, żeby coś zapytać, a ona zaczęła pisać formuły do mojego uchwytu. W rezultacie zostawiłem ją bez rączki, po prostu zapomniał. I tylko w domu zrozumiała. Następnym razem, gdy ją podszedłem, wyglądam, a ona pisze do mojego uchwytu. Mówię, więc przez przypadek jej zapomniałeś, a ona odpowiada, mówią, że nic nie wiem, to jest mój długopis. Cóż, wyjechałem też z czymkolwiek. Od tego czasu lekarz nigdy nie przestał kochać, ale wciąż pamiętam tę złą kobietę. © Nord2492 / Pikabu
- W szkołach średnich przyszliśmy nowego nauczyciela bardzo teksturowanego wyglądu. Potem śniłem o staniu artystą i nie mógł przegapić takiej osoby - pomalowanej na lekcję. Portret wyszedł doskonale, więc dałem nauczycielowi. Wtedy nie wiedziałem, że miał niejasny charakter. Widząc jego portret, zdecydował, że śmę się z niego, chwycił papier, rękę i przeciągnął mnie do dyrektora, aby narzekać. Na szczęście po drodze poznaliśmy wojskowego nauczyciela obrony. "Wyobraź sobie", zaczął narzekać, "Malowała mnie! Co byś zrobił w moim miejscu? " Pułkownik tak spojrzał na niego i odpowiedział: "Chciałbym umieścić 5." Zawsze pamiętam tę historię z humorem. Niewiele za mało z powodu zaproszeń do złamania życia! © Nino Orjonikidze / Facebook
A jaka niesprawiedliwość w dzieciństwie najbardziej cię obraziła?