"Zacząłem bardziej rozumieć kobiety".
Sergey, 55 lat, Dwoje dzieci z pierwszego małżeństwa Anny (25 lat), Polina (21 lat) i cztery - z drugiej Anastasii (9 lat), Maria (8 lat), Ksenia (4 lata), Sofia ( 5 miesięcy)
Petersburg
Kiedy nasz pierworodny miał 8 miesięcy, małżonek stał się w ciąży z drugim dzieckiem. Dwa miesiące po tym poszedł do pracy, aby uzyskać dekret na drugim dziecku, aw dekrecie, wyszedłem.
W pracy wszyscy byli bardzo zaskoczeni, że zdecydowaliśmy się to zrobić. Nie było bezpośredniego potępienia, ale oczywiście było nieporozumienie, dlaczego powinniśmy potrzebować drugiego dziecka, gdy pierwszy jest nadal tak mały.
Nie było problemów z projektowaniem dokumentów. Po prostu idziesz do MFC i rób wszystko, czego potrzebujesz.
Nie mogę powiedzieć, że podczas dekretu odkryłem coś nowego. Byłem już w pierwszym doświadczeniu małżeństwa. Właśnie wtedy nie sądziłem, że można oficjalnie zorganizować go. Prawdopodobnie zacząłem już rozumieć kobiety, widziałem, gdzie spędziłem siłę i czas.
Najtrudniejszą rzeczą na dekrusie było prawidłowo dystrybuować czas, aby wszystko i jednocześnie nie martwi się, jeśli coś nie miała czasu.
Najbardziej przyjemną rzeczą jest usłyszeć, jak dziecko mówi "Papula" i zobaczyć widoki ludzi, kiedy chodzisz z córkami.
Z jakiegoś powodu uważa się, że tylko matka może dbać o dziecko, chociaż tak nie jest. Tata może również łatwo dawać opiekę i wsparcie.
Ponieważ kobiety są teraz coraz bardziej i bardziej jak równość z mężczyznami i nie rezygnują z pracy, a potem mężczyźni mogą zastąpić je w urlopie macierzyńskiego lub z kolei. Wszystkie te są rozwiązane pytania.
"Trudno mi wyobrazić sobie, co matki, które są zmuszeni do pociągnięcia pierwszych tygodni samodzielnie z dzieckiem"Armand, 32 lata, Dwoje dzieci - Lew (3 lata), EVA (8 miesięcy)
Barcelona
Po pojawieniu się dzieci nie jest to, że nic w naszym życiu nie zmieniło się, ale nadal robimy wszystko, co lubiliśmy wcześniej: podróżować, domieszkowani z przyjaciółmi, pracować. Pojawiła się niewielki Nuance - teraz planowanie dowolnego wydarzenia automatycznie obejmuje potrzeby małej osoby (a ostatnio - dwa). I to nie tylko czas. Konieczne jest, aby pomyśleć o odpowiedzialności za swoje (i własne!) Życie, o przykładzie, którego służymy.
Po narodzinach dziecka, ty i twój partner stają się menedżerami projektu, gdzie projekt jest życiem, który dałeś swoje dziecko. A ta nowa rola jest przez całe życie, rozwiązania muszą być traktowane codziennie.
Teraz pracuję pełny dzień, a Katya jest około pół dnia. Podczas gdy Ewa zjada mleko, spędzam mniej czasu z nią niż Katya. W związku z lwem dzielimy czas i obowiązki plus-minus solidne. Po narodzinach córki miałem nowy poziom wzajemnego zrozumienia i miłości z synem.
W Hiszpanii, gdzie mieszkamy, oboje pracujący rodzice otrzymują w pełni płatny urlop macierzyński. Szesnaście tygodni urlopu opiera się z każdym rodzicem. Należy natychmiast przyjmować cztery tygodnie, a reszta - w dowolnym momencie, dopóki dziecko osiągnie roczną wiek.
Całkowicie spędziłem pierwszy miesiąc po narodzinach EVA, a dla dwóch zwolenników, 50% czasu pracował.
Trudno mi sobie wyobrazić, co matki, które są zmuszeni do ciągnięcia pierwszych tygodni samodzielnie dzieckiem. Tak przy okazji, ojcowie. Dlatego jestem bardzo blisko modelu hiszpańskiego, gdy oboje rodzice wspierają się nawzajem (i dziecko) podczas najtrudniejszych pierwszych tygodni).
W Rosji dekret ojca jest nieopopulowany z wielu powodów. Prawie wszystkie wynagrodzenia u mężczyzn są wyższe ze względu na dyskryminację płciową. Stereotypy są silne: dla "prawdziwego człowieka", aby iść na dekret - bardzo nietypowy akt.
Jeden człowiek z dzieckiem nie jest już łatwiejszy niż jedna kobieta. Tylko on też nie ma skrzyni.
Najbardziej przyjemne w ojciec jest rozpoznanie siebie w tym, co robi moje dziecko.
To jest najtrudniejsze!
"Praca zawsze będzie dużo, a pierwsze miesiące życia dziecka są bezcenne"Denis, 37 lat, dwoje dzieci - Gleb (15 lat), Stepan (1 rok)
Moskwa
Nawet przed narodzinami młodszego, byłem pewien, że nic nie zmieni się w moim życiu. Właściwie to byliśmy skonfigurowaliśmy do tego. Ale życie wykonało własne korekty, a z dzieckiem nie byli w żaden sposób podłączony. Nasz styl życia zmienił się dramatycznie - usiedliśmy pierwszą falę kwarantanny w całkowitej izolacji, a nawet śmieci nie wyszedł, spowodował kurierów. Straciłem okazję, aby się swobodnie poruszać, podróżować, spotkać się z przyjaciółmi, ale można spędzić czas jakościowy z rodziną.
Nasz z żoną dzielą 50/50, a kiedy urodził się syn, miałem je jeszcze bardziej, ponieważ łatwiej było mi zdobyć dziecko, przebranie lub punkt, ponieważ miałem już doświadczenie interakcji z dziećmi.
Dziecko jest równie odpowiedzialności obojga rodziców, ponieważ fatalna decyzja o rozpoczęciu dziecka, którą również wzięła.
Jestem na odległym od końca 20 marca. Dlatego możemy powiedzieć, że jestem w równoległym dekrecie z moją żoną, a od samego początku jest aktywnie zaangażowany w proces wychowania. Myślę, że dekret ojcowski musi być obowiązkowy. Najbardziej optymalne rozważy doświadczenie w Europie, gdzie mężowie powinni wziąć macierzyński urlop na trzy (lub sześć) miesięcy i pozostać obok swojej żony i dziecka.
Jest to szczególnie ważne w pierwszych miesiącach, kiedy wszystkie problemy stale pojawiają pytania, które zdecydujesz się razem. W końcu jest to głupi stereotyp, który jak tylko kobieta rodzi dziecko, ona ma rację - Hop! - I natychmiast nauczyłem się dbać o dziecko. Kobieta, jeśli jest jej pierwszym dzieckiem, jest tak samo jak wściekłość i nieporozumienie, co teraz wspólnego z tym wszystkim!
Prace zawsze będą dużo, a pierwsze miesiące życia dziecka są bezcenne. Jak w reklamie - są rzeczy, których nie można kupić, ponieważ reszta jest MasterCard.
Myślę, że mężczyźni nie idą do dekretu, ponieważ są one układane z pieluchy, że człowiek jest Getter i musi zapewnić rodzinę, a dzieci są łatwe.
Teraz ten trend zmienia się, a wśród moich znajomych znajdują się mężowie, którzy są w dekrecie zamiast żon. W większym stopniu jest to oczywiście spowodowane emisją finansową: tylko dochody jego żony jest znacznie więcej niż męża.
Naprawdę doceniam emocje, które czujemy, widząc, jak dziecko raduje się, śmieje się, uściski, gryzienie za nosem, Snipenki, przedstawiając jeż. Lubię oglądać swoje sukcesy w rozwoju pierwszych umiejętności. Szczególnie zaskakujące, że wydawało się w pierwszym roku życia: głowa była podawana na mnie na mojej dłoni, a teraz został przekonywany, usiadł, czołgał się, zaczął wymawiać pierwsze dźwięki, wstałem, poszedł i teraz noszony z Gickami i krzyczy w całym mieszkaniu. Zrozumienie, że jest to cząstka cię - nieopisana przyjemność.
Zdjęcie od Dominika Roseclay: Pexels