Innymi słowy, w dowolnym miejscu, jeśli tylko żołnierze najbliższej przyszłości byli w stanie szybko ewakuować lub, przeciwnie, włamać się do grubych działań. Odpowiednie ogłoszenie z głównymi szczegółami konkursu zostało niedawno opublikowane na stronie internetowej Urzędu Prospektywnych Projektów Badawczych Departamentu Obrony (DARPA). Dla pierwszego prototypu każdy uczestnik przypisuje wynagrodzenie do jednego i pół miliona dolarów.
Co ważne, wojsko nie wyznaczyło preferowanej technologii lotu. Warunki dotyczą łatwości użytkowania i realistycznej produkcji. Uczestnicy mogą polegać na wizji inżynieryjnej: można zaoferować konkurencję przynajmniej parafoil lub Vingusa - główną rzeczą jest to, że są z silnikiem. I mogą starać się z dowolnego miejsca - to tylko kluczowy punkt.
Przenośny system mobilności powietrza osobistego), z punktu widzenia DARPA, musi spełniać następujące wymagania:
- Łatwe do nauczenia się nieprzeszkodrzonego pilota na okres stosunkowo krótkiego szkolenia;
- niezależność od sprzętu zewnętrznego lub warunków podczas rozruchu i lądowania;
- Wdrażanie w ciągu 10 minut przy użyciu najprostszych narzędzi lub bez nich w ogóle;
- Intuicyjne zarządzanie z rozwiniętymi pomocnikami opartymi na systemach komputerowych.
Elektrownia, jak już wspomniano, może być dowolnym źródłem energii elektrycznej z baterii lub z ogniw paliwowych wodorowych lub na klasycznych rodzajach paliwa. Mechanizm lotu nie jest również określony, czyli zarówno wielokoptery, jak i reaktywne systemy z pionowym startem i lądowaniem lub niektórymi systemami typu statku powietrznego. Wreszcie nie ma żadnych kryteriów, które regulują czas trwania lotu i czasu gotowości do ponownego użycia, jeśli tak ogólnie jest na ogół.
Na pierwszy rzut oka wojsko po prostu nie wiedzą, czego chcą. Jednak wrażenie jest zwodnicze. Jest to tylko maksymalne otwarte prośby o obiecujące technologie mające zastosowanie w dziedzinie przenośnego indywidualnego samolotu. Po przynajmniej na scenie pojawia się coś realistycznego, DARPA oceni stosowalność z udziałem przedstawicieli różnych rodzajów wojsk, a następnie utworzy praktyczną gospodarkę. Czasami takie konkursy kończą się niczym, czasami ich owoce rozpuszczają się w atmosferze duszności i tajemnicy, a następnie wyskakuje w całkowicie nieoczekiwanych rozwoju wojskowym. Jednak poczęty.
Na rynek cywilny, wyniki tych kampanii również spadają, ale raczej w postaci produktów ubocznych lub konsekwencji pośrednich. Na przykład wiele nowoczesnych startupów zajmujących się bezzałogowymi samochodami, zakorzenionymi grupami badawczymi, które uczestniczyły w Grand Challenge Darpa. Te konkursy robotów odbywały się w 2004 r., 2005 i 2007 - najpierw na pustyni, a następnie w warunkach miejskich.
Temat rakiet w szczególności lub przenośnych środków indywidualnej mobilności lotniczej jako całe zmartwią Pentagon przez długi czas. Od lat 60. XX wieku koncepcje i prototypy takich urządzeń zostały przetestowane co dekada. Ale pomimo wybitnych osiągnięć technicznych inżynierów XX wieku, temat nigdy nie przeniósł się z martwego punktu. Postępy zostały przedstawione na początku 2010 r.: Na przykład, Jetpack International sprzedaje swój Jet Retanet Jet Pack T-73 i modyfikacje (około 200 tysięcy dolarów). Nawiasem mówiąc, była ona, która od 2016 r. Współpracuje z poleceniem specjalnej działalności Stanów Zjednoczonych (Socom). A przemysłu Gravity tworzy rakietę odrzutową na królewską flotę Wielkiej Brytanii, pozwalając szybko opuścić łódź lądowiska.
Z punktu widzenia wojskowego, takie urządzenia mogą być bardzo przydatne przynajmniej w dwóch aplikacjach. Po pierwsze, jest wyszukiwanie i zbawienie personelu w strefach bojowych. I po drugie, SOF INFIL / EXFIL jest metodami dostawy lub ewakuacji sił specjalnych specjalnych celów z pewnych sytuacji. Niezależnie od tego, czy ktoś ma prawdziwy żelazny garnitur dla DARPA, takie badania znacznie promują rozwój technologii. Po prostu i tak będzie interesujący.
Źródło: Naked Science