Bismarck powiedział, że Rosjanie zawsze przychodzą na swoje pieniądze. Czy to jest?
Po wielkiej wojnie patriotycznej, zgodnie z szacunkami, Niemcy zwracali mniej niż pięć procent szkód spowodowanych gospodarką Związku Radzieckiego.
Uszkodzić
Bezpośrednie uszkodzenie USSR, zgodnie z szacunkami Komisji Państwa Warzywnego, był w równoważnym walucie, 128 miliardów dolarów. Wspólne obrażenia - 357 miliardów dolarów. Aby przedstawić, jak bardzo wystarczy powiedzieć, że w 1944 r. Produkt krajowy brutto Stanów Zjednoczonych (zgodnie z oficjalnymi danymi Departamentu Handlowego USA wynosił 361,3 mld.
Uszkodzenia materiałowe (zgodnie z raportami CGC, prezentowaną w procesie w Norymberdze) wyniosły około 30% bogactwa krajowego ZSRR; Na terytoriach Związku Radzieckiego, które były w zawodzie - około 67%. Gospodarka krajowa była uszkodzeniem 679 miliardów rubli (w państwach 1941).
Hojny stalin
Zasady i warunki naprawienia Niemiec i jego sojuszników zostały zidentyfikowane na konferencjach Jałta i Poczdamów z 1945 roku. Przesłano transkrypcje rozmów Jałty. Można zauważyć, że lider radziecki wykazał bezprecedensową hojność. Proponował ustanowienie dla Niemiec Całkowita kwota Reparacji w wysokości 20 miliardów dolarów, połowa tej kwoty było otrzymanie Związku Radzieckiego jako stanu, który dokonał największego wkładu w zwycięstwo i najbardziej dotknięte wojną. Churchill i Roosevelt ze stalinowską propozycją z drobnymi zastrzeżeń zgodził się, że nic dziwnego - 10 miliardów dolarów jest przybliżoną ilością USSR ZSRR dla Land Liza.
Przy pomocy takich napraw można pokryć tylko 8% bezpośrednich szkód z wojny, 2,7% całkowitej kwoty obrażeń. Dlaczego połowa? Dlaczego Stalin w Jałcie powiedział o reparacjach "Rozrzuconych"? Fakt, że wziął taki podział "nie z sufitu", jest potwierdzony przez nowoczesne obliczenia. Zachodni niemiecki ekonomista B. Endruks i francuski ekonomista A. Claude przeprowadził świetną robotę, dokonując ocenę kosztów budżetów uczestniczących krajów II wojny światowej i bezpośrednich strat gospodarczych krajów walczących.
Według nich, militarne wydatki budżetowe i bezpośrednie uszkodzenia ekonomiczne głównych loków podczas II wojny światowej wyniosły (w 1938 r.) 968,3 mld dolarów. W całkowitej ilości wydatków wojskowych budżetów, 7 głównych uczestników wojny w ZSRR stanowili 30%. W całkowitej ilości bezpośrednich szkód gospodarek pięciu głównych krajów członkowskich w ZSRR stanowił 57%. W całkowitej sumy całkowitej liczby strat czterech krajów Związek Radziecki miał dokładnie 50%.
Podstawowe trofea.
W latach dziewięćdziesiątych, rosyjscy naukowcy Boris Knyshevsky i Michaił Semirygue opublikował dokumenty głównego zarządzania trofeum. Według nich, około 400 tysięcy samochodów kolejowych zostało przejętych do Związku Radzieckiego (z czego 72 tysiące wagonów budowlanych), 2885 roślin, 96 elektrowni, 340 tysięcy maszyn, 200 tysięcy silników elektrycznych, 1 milion 335 tysięcy głowy zwierząt, 2 , 3 miliony ton ziarna, milion ton ziemniaków i warzyw, pół miliona ton tłuszczów i cukrów, 20 milionów litrów alkoholu, 16 ton tytoniu.
Według historyk Michail Semiryagi, w roku 1945, najwyższe władze Unii Radzieckiej trwały około tysiąca decyzji dotyczących demontażu 4389 przedsiębiorstw z Niemiec, Austrii, Węgier i innych krajów europejskich. Również około tysiąca fabryk zostało przetransportowanych do ZSRR z Manchurii i Korei. Jednak wszystko to nie jest porównanie z liczbą zniszczonych roślin podczas wojny.
Liczba zdemontowanych USSR niemieckich przedsiębiorstw wyniosła mniej niż 14% przedwojennej liczby fabryk. Według Nikolai Voznesensky, następnie przewodniczącego ZSRR ZSRR, dostarczanie sprzętu trofeum z Niemiec przykryto 0,6% bezpośrednie uszkodzeń ZSRR.
Radzieckie spółki akcyjne
Skuteczne narzędzie do składania płatności do Związku Radzieckiego powstało na terytorium Niemieckiego Handlu Radzieckiego i spółek akcyjnych. Były to wspólne przedsięwzięcia, na czele, które były często dyrektorem generalnym z ZSRR. Było to korzystne z dwóch powodów: po pierwsze, Sao umożliwiło przełożenie funduszy Reparacji w odpowiednim czasie, a po drugie, Sao dostarczył mieszkańców Niemiec Wschodnich, rozwiązywania ostrego problemu zatrudnienia.
Według szacunków Michaiła Semiryagi, w 1950 r. Udział radzieckich spółek akcyjnych w produkcji przemysłowej Niemieckiej Republiki Demokratycznej była średnią o 22%. W niektórych obszarach, takich jak elektronika, przemysł chemiczny i energia, ten udział był jeszcze wyższy.
Telefony Reichskancellery w ZSRR
Z Niemiec do Związku Radzieckiego, sprzęt, w tym kompleks, został przenoszony przez samochody, w ZSRR dostarczył także liniowce wycieczkowe i samochody pociągów metra Berlina. Teleskopy zostały zaczerpnięte z obserwatorium astronomicznego Uniwersytetu Humboldt. Konfiskowane urządzenia były wyposażone w radzieckie fabryki, takie jak zakład sprężarki Krasnodar, w pełni wyposażony w niemiecki sprzęt. W Kemerovo Enterprise, Coao Azot i Dziś pracuje w sprężarek trofeum w 1947 r. Schwarzkopf.
Na Moskwie centralnej stacji telefonicznej (pokoje zaczęły "222" - stacja serwowana jest centralny Komitet CPSU), dopóki sprzęt 80. użyto sprzętu węzła telefonicznego Reichskancelary. Nawet specjalny sprzęt do przewodnika, zastosowany po wojnie IGB i KGB była produkcja niemiecka.
Złoty Troy.
Wielu badaczy uznają, że w dziedzinie sztuki najważniejszy radziecki trofeum stał się tak zwanym "skarbem" lub "złotym Troymiem" (9 tysięcy przedmiotów znalezionych przez Heinricha Shlimana na wykopach Troy). Trojan Skarby były ukryte przez Niemców w jednym z systemów obrony powietrznej na terytorium zoo berlińskiego. Wieża cudownie nie cierpiała. Niemiecki profesor Wilhelm Unferzagt przekazał skarb Priamy wraz z innymi dziełami starożytnej sztuki dowódcy radzieckiego.
12 lipca 1945 r. Cała kolekcja dotarła do Moskwy. Część eksponatów pozostała w stolicy, a druga została przeniesiona do Ermitacji. Przez długi czas położenie Trojansky Gold było nieznane, ale w 1996 r. Muzeum Puszkina złożyło wystawę tych rzadkich skarbów. "Skarb Priamy" Niemcy nie wróciły do tej pory. Jednak Rosja nie ma żadnych moich praw na niego, ponieważ Schliman ożenił się z córką Moskwy handlowca był rosyjskimi poddani.
Dyskusje
Dla Związku Radzieckiego motyw niemieckich Reparacji został zamknięty w 1953 r., Kiedy Moskwa całkowicie odmówiła reparowych dostaw towarów z Niemieckiej Republiki Demokratycznej, zamierzam zapłacić za ceny CWE. W dniu 1 stycznia 1954 r. Wspólna umowa ZSRR i Polska do zakończenia gromadzenia reparacji z ZSRR. Jednak ten temat jest nadal dyskusją. I nie tylko państwowych deputowanych Duma, ale także zachodni naukowcy mówili o historycznej niesprawiedliwości.
Według amerykańskiego profesora Sutton (książka Sutton A. Zachodnia Technologia) Reparacji Niemiec i jego sojuszników pozwoliła tylko 40%, aby zrekompensować utratę ZSRR w wojennym potencjale przemysłowym. Obliczenia prowadzone przez Amerykanka "Biuro Usług Strategicznych" w sierpniu 1944 r. Wykazały cyfę możliwych napraw ZSRR w wysokości 105,2 mld USD (pod względem bieżącego kursu - więcej niż 2 bilion), co jest 25 razy więcej niż Właściwie Właściwie otrzymane na podstawie wojny.
Jeśli chocili Trzeciej Rzeszy Finlandia była jedynym krajem, który w pełni zapłacił reparację ZSRR w wysokości 226,5 mln USD.