Wydawało się, że jak ikarusi, również jeździli na zawsze. Trolejbusy Ziu zdominowały ulice Mińska od ponad 30 lat, ale najpierw ustąpił drogę do swoich "klonów" białoruskiej produkcji, a następnie w ogóle zostały całkowicie zrealizowane przez niskie napięcie "rogi" nowej generacji. Jednak przez czas trwania obecności w systemie transportu miasta, nie zostały jeszcze przekroczone. Pamiętamy Ziu.
Jeśli ktoś wie, ZIU jest skrótem z "Writsky Roślin". To nie jest jedyny, ale największy producent trolejbusów w ZSRR. Były czasy, kiedy roślina była największą podobną produkcją na świecie. Nazwa i lokalizacja przedsiębiorstwa były impregnowane symboliką komunistyczną. Znajdował się w mieście Engels z regionu Saratowa, a ja otrzymałem moje imię na cześć Mojżesza Solomonovich Uritsky - Siedziba Komitetu Rewolucyjnej Obrony Piotrograczki. W 1993 r. Zamówienie Pracy Czerwonego sztandaru "Witerish Roślin" zmieniono przemianę na zakładzie Trolejbus CJSC. Była więc marka "Trolza" (Trolza w łacińskim transliteracji). Ale jest już historią - w 2020 r. Spółka została uznana za upadłość. Jednak trolejbusy na jej kwadratach do tego dnia, prawda Jurlso, znaka towarowego, zakresu modelu i właścicieli są już innymi.
Pierwszy trolejbus w Engels został zebrany w 1951 roku. Był to model Model Moskwy MTB-82. Pochodzi z MTB-82, że ruch trolejbusowy rozpoczął się w Mińsku, ale ten model nie prowadził jeszcze marki ZHU, ponieważ pozostaje poza naszą recenzją.
ZIU-5.
Ale ZIU-5 opracowuje już roślinę z Engels. Pierwszy doświadczony model został zebrany w 1959 r., A ich seryjnie wyprodukowano przed 1972 r., Budowanie ponad 16 000 kopii. Kilka setek ich pracuje w Mińsku.
Nostalgiczne zdjęcie, pierwsza połowa lat siedemdziesiątych. Według młodego dzielnicy Minsk Chiryovka jedzie z wydaniem ZIU-5D 1972, zarząd 2458. Stało się, ten samochód jest z najnowszych partii produkowanych w Engels.
Salon Ziu-5 bardzo przypomniał tramwajem Rygi. Dwa rzędy podwójnych miękkich sof, tapicerowanych "skórę młodego dermatyny". Dwóch drzwi ekranowych w pasze i częściach czołowych ciała. Na te ostatnie lata uwalniania poręczeń zaczęły robić w warkoczu winylu, wentylator wykończeniowy został zastąpiony plastikiem. Następnie decyzje te uznano za zaawansowane, co pozwala zwiększyć bezpieczeństwo elektryczne pasażerów i wygodę czyszczenia salonu.
Jeden Ziu-5d w Mińsku był trzymany na historię, dziś jest wystawą muzeum. I pracowali takie autobusy w stolicy sporo czasu. "Ostatni z Mogican" odszedł od tras tylko w sierpniu 1987 roku.
Na początku lat 70. nowy model - ZIU-682 zaczął wejść w Mińsk, który określił portret Minsk Trolleybus na trzy więcej niż dziesięciolecia przed nami.
ZIU-682.
Pierwszy prototyp Siu-9 został zbudowany w 1966 roku. W porównaniu z poprzednikiem ZIU-5, ten trolejbus miał bardziej przestronny, lekki i technologiczny ze stali spawanej zamiast pulpy aluminiowej, a także zawiesinę pneumatyczną koła. Ciało trolejbusa było trzy drzwi (z wąskim drzwiami), miał większą powierzchnię w porównaniu z ZIU-5. W sterowaniu kierownicą zastosowano hydrauliczną. Później, po modernizacji model został przemianowany w ZIU-682.
Wentylatory Minsk Trolleybus mieli szczęście: w stolicy białoruskiej aż do środka zera, były one utrzymywane w ruchu i działały na trasach ZIU-682V z tylnymi lampami. "Łodzie" - rodzaj fetysz dla fanów gatunku. Na przykład ta instancja 1984 zbudowana została napisana tylko w 2005 roku.
Wielu mieszkańców Mińska, prawdopodobnie nadal pamiętać "Afghan" Charytatywne trolleybus z dużym napisem "bólem" na ścianie boczną. Kierowcy, ślusarze były zaangażowane w projekt samochodu, dyrektor parku przyszedł na ratunek. W kabinie po obu stronach wzdłuż okien, fotografie ofiar mieszkańców Mieszkańców - umieszczono afgańskich żołnierzy - i ich biografie. W niektórych jednostkach wojskowych podniesiono cztery rękawy, które zainstalowano zamiast komposterów. Jednym z kierowców był weteran-afgański, w kabinie przez głośniki brzmiały piosenki Afgańskie. Nie musiało zapłacić za przejście w tym trolejbusie: ludzie obniżyli pieniądze do rękawa na woli. Fundusze zebrane w ten sposób zostały wymienione na budowie pomnika na wyspie łez. Podstawą "bólu" był ZUU-682V 1987 wydania. W zakwaszonym kolorze samochód udał się na trasę w kwietniu 1991 r. I pracował na liniach około pięciu lat.
Było w Mińsku i własnej remoncie ZIU-682. Na przykład, ta instancja 1988, produkując swoje zasoby w 1997 r., Odbyło się główny remont, który prowadził Dezerminsky Experimental and Mechanical Roślin, który złożył organ, a Depot Trolejbusa nr 4 Minsk, który zamontowany sprzęt elektryczny na nim. Łącznie od 1997 do 2001 r. Do takiego schematu naprawiono 18 autobusów wózków. Ale tylko oryginalny wygląd miał tylko zarząd numer 4155. Pozostałe zewnętrznie były niemal nie do odróżnienia z klasycznego ZIU-682.
Na początku lat 90. Mińsk kupił również nowe trolejbusy w Engels. To późne ZIU-682G 1993 wydania jest jednym z nich. Ale zanim zdecydował się budować autobusy wózkowe. Nowa runda historii zaczęła się.
Białoruscy potomkowie ZIU
Już w 1992 r. Fabryka "Belkommunmash", od lat 70. pracował przez naprawę autobusów wózków, zebrał swoją wersję ZHU-682 - model AKSM-100. Zewnętrznie był nie do odróżnienia od oryginału.
Ale następny model - Aksm-101, opanowany w produkcji w 1994 roku, był już łatwy do rozróżnienia od ZIU-682. Białorusijski trolejbus ma wysokiego napięcia urządzenia elektrycznego na dachu. Ta obudowa jest z góry i jest pewny znak "Minsk Clone Ziu". Wtedy ta decyzja była w cudie. Byli ludzie, którzy poważnie boją się jeździć na takich wędrówkach w deszczu, "aby nie uderzył w bieżącego." Oczywiście był to uprzedzeń, z których mieszkańcy Mińska stopniowo pozbyli się.
W 1996 r. Po raz kolejny pojawiła się ulepszona wersja białoruska - Aksm-101a. Osłona dachowa odebrana, jeśli może być wyrażona, bardziej opływowa forma. Numer pokładowy 3357 w jednym czasie miał na ciele, być może najpiękniejszą reklamą w mieście - skorupa. Uważa się, że taka reklama jest nadal lepsza niż nudny monotonny kolor, jak teraz.
Szczyt białoruskiej ewolucji "Heirs Ziu-682" był model AKSM-101M, który został wydany do 2002 roku. Jeśli chodzi o piękno konstrukcji, możesz się kłócić, ale część agregująca w tym czasie została uznana za dość zaawansowana. Zastosowano przednią oś "Supermaz", załącznia silnika trakcyjnego została zmieniona. I tak, wyobraź sobie, że było czasy, kiedy potrzebowała reklamy McDonald i wykorzystywana do tego zasobu mediów w trolejbebus.
Zgodnie z wydarzeniami opartymi na pomysłach ZIU-682, historia "Belkommunmash" rozpoczął się jako producent. W przyszłości pojawią się ich własne modele, pierwszy wysoki profil, a następnie niski profil. Cóż, "student" przewyższy "nauczyciela" zarówno pod względem poziomów produkcji, jak i inżynieryjnych.
"Harmonica" ZIU
Ale w latach 90. "Garmoshki" "Belkommunmash" nie mógł jeszcze. Następnie kupono w Engels.
Pierwszy wycięcie pisarskiego Trolleybus Ziu-10, pisarzowa roślina z powrotem w 1978 roku, ale w Mińsku, takie autobusy wózków pojawiły się tylko w 1993 roku. Zakupiono łącznie pięć takich samochodów. Wszystko jest późną modyfikacją ZIU-683B01.
Następny zakup busów wózków przegubowych w Engels odbył się w latach 2002-2003. Następnie Minsk nabył 16 "Akordeony" Trolza-6205.02. Mieli inne drzwi, kolejna konstrukcja z tworzywa sztucznego, inne komponenty, ale w sercu tego był ten sam klasyczny. Niektóre samochody odpisały po czterech latach, "długowierzy" pracowali przez 10 lat.
Teraz park Trolejbus w Mińsku całkowicie przekształcony. Nie ma walcowego zapasu produkcji spożywczej, wszystko jest przeznaczone wyłącznie na Białorusi. Mińsk pozostaje stolicą trolejbusa świata (zgodnie z liczbą jednostek działających) tylko własnymi maszynami produkcyjnymi. Ale ta produkcja rozpoczęła się od klonów ZIU, więc w historii białoruskiej konstrukcji w trolejbusie, te trzy litery powinny być wpisane przez złotą farbę.
Auto.onliner w telegramie: wyposażenie na drogach i tylko najważniejsze wiadomości
Czy coś jest coś powiedzieć? Napisz do naszego telegramu. Jest anonimowo i szybki
Przedruk tekst i zdjęcia Onliner bez rozwiązywania redaktorów jest zabronione. [email protected].