Nie ma liczby włóczni, którzy zerwali się dziesiątkami historyków wokół problemów związanych z bitwą Kulikowa. Wybuchlili zarówno wokół pytań związanych z jego miejscem i rolą w historii Rosji oraz w kwestiach związanych z jego ruchem i uczestnikami. W ostatnich latach dodano historię historii Rusa, który szczerze wierzy, że wszyscy oficjalni historycy leżą. Tymczasem nauka historyczna nie stanąła na miejscu.
Materiał "Battle Kulikovskaya: Najnowsze dane archeologów" zostało opublikowane na blogu "Historyczne Morako", który opierał się na badanie historyk i archeologa Oleg Dvrechensky (State Historyczne Muzeum), specjalizujące się w sprawach historii wojskowej w ogóle i Kulikovsky walka w szczególności. Był pod jego przywództwem, że ostatnie wyprawy archeologiczne odbywały się na polu Kulikow.
ŹRÓDŁA
Najczęściej cytowany (jeśli nie mówiąc, że główny nurt bitwy Kulikovsky o większości miłośników historii jest uważany za słynną "opowieść o Mamaev Boying", która, jak dziś uważa się, została napisana w latach 30-tych XVI stulecie. Najnowsze historie na ogół należą do XVII - początek XIX wieku. W sumie historycy mają około 150 opisów bitwy. Należy zauważyć, że wszystkie są powtarzane ze szczegółami, które opis został dokonany bardziej szczegółowo. Na przykład, wśród zabitych boyarów, które na tych listach pojawia się ponad 500, 70 Ryazan Boyarów, które w tym czasie musiał wejść do oddziału Ryazan Książę Oleg, przeciwnika Dmitrii Moskwy.
Tymczasem najwcześniejszy opis tej bitwy jest podany w tzw. "Krótka kronika historii o wysypce w Don", która została sporządzona w Moskwie do 1408 roku. Jest to obecnie takie źródło (z pewnymi tolerancjami, oczywiście) najbardziej wiarygodnym źródłem informacji o tej bitwie.
Nazwa
Należy powiedzieć, że termin "bitwa Kulikovsky" jest również daleko od wszystkiego płynnie. Pojawia się tylko w XIX wieku dzięki wysiłkom historyków w tych latach iz "Light Hand" z właściciela Ryazan i w niepełnym wymiarze godzin Archeologa S. Nechayeva, który zaproponował umieścić pomnik bitwy w wioskach mojego posiadłość, zachowanie najlepiej przed drugą otaczającą nazwą samej bitwy, znajduje się pod wioską Kulikowa ".
A cała ta sama "krótka opowieść" nie wspomina o żadnym "polu Kulikov", a zatem O. Tshechensky mówi całkiem dobrze, dziś nie powinno mówić o "Battle Kulikovsky", ale o Donskoy Boy.
Miejsce
Właściwie główne źródło wyraźnie określa miejsce bitwy Kulikowa: zbieżność Don i najtrudniejszego. Jak mówią, ani nie zabrać ani nie dodają. Pozostaje tylko w celu ustalenia dokładnie, w jakim punkcie zgodził się oddziały Dmitry i Maima. I ten punkt (nawet dwa) udało się znaleźć.
Powierzchnia pomocy
Niestety, wykopaliska archeologiczne na polu Kulikov, które zainteresowały się, która godzina, nie oddalił znalezisk, generowania i utrzymania nowej fali konspiracyjnych teorii: pojedyncze artefakty nie podały zdjęć poważnej bitwy, nawet biorąc pod uwagę Mała liczba bitwy.
Sprawa przesunęła się, gdy historycy postanowili przywrócić ulgę na polu bitwy Kulikowa. Okazało się, że słynne "czyste pole", które cieszymy się, że możemy sobie wyobrazić, w XIV wieku nie było to nie tylko "czyste", ale miał bardzo trudną ulgę, która zrobiła to w większości niedostępne dla kawalerii tych czasów - na belkach i bagna, a nawet zarośnięte drzewa, nie zastanawiają się.
Badania wykazały, że na tym "czystym polu" było tylko jedno miejsce, na którym nawet małe, ale nadal konie Dmitrii i Maima mogły spotkać się. Co więcej, dość mały - 1,5 km z przodu i 4 km głębokości.
Na zdjęciu - zrekonstruowana ulga XIV wieku. Źródło: Strona O. Dvarechensky w sieci społecznościowej VK.
Wykopy archeologiczne w tym miejscu potwierdziły poprawność nowego podejścia. Znaleziono dwie akumulacje artefaktów: jeden w przybliżeniu na środku witryny, gdzie bitwa może mieć miejsce w warunkach ulgi, a drugi - z tyłu wojsk mamy, tzw. Wąwóz Khvorostyansky. Jest to nagromadzenie artefaktów, które pozwalają zrekonstruować przebieg bitwy. Wszystkie materiały można znaleźć w źródle.
Zauważ, że w komentarzach materiału rozwinął kontrowersje.