Naukowcy z Centrum Astrofizyki Harvard Smithsonian (USA) zdecydowanie nagrali przypadek ruchu supermasive czarnej dziury w przestrzeni kosmicznej. Wyniki ich pracy są publikowane w astrofizycznym magazynie dziennika.
Naukowcy założyli wcześniej, że czarne dziury mogą się poruszać. Jednak okazało się "łapiąc" to zjawisko. Według szefa badania, Dominika Peshe, w większości przypadków czarne otwory pozostają w jednym miejscu ze względu na ich ogromną masę.
Jako porównanie prowadził przykład z piłką nożną i piłką do kręgli - drugi, aby odejść znacznie trudniej. Na zewnętrznej skali "piłka" jest obiektem kilku milionów razy więcej niż słońce.
Czarna dziura to obszar przestrzeni, która wyróżnia się tak dużą siłą grawitacyjną, która opuścić jej limity, nie jest w stanie nawet obiektom poruszać się z prędkością światła. Naukowcy przeznaczyli dwa realistyczne scenariusze do tworzenia czarnych dziur:
- kompresja masywnej gwiazdy;
- Centrum kompresji galaktyki (lub gazu prototkutycznego).
W przypadku gwiazdy czarna dziura jest tylko ostatecznym krokiem życia. Uformuje się, gdy gwiazda spędza wszystkie paliwo termonuklearne i zaczyna się chłodzić. Jednocześnie zmniejsza się ciśnienie wewnętrzne przyczyniające się do kompresji pod wpływem ciężkości. Czasami ta kompresja staje się bardzo szybka - idzie w upadek grawitacyjny. Czarna dziura może pojawić się z gwiazdy, której masa jest co najmniej 3 razy masa słońca.
Peshe i inni uczestnicy projektu zaobserwowano dla supermasive czarne dziury (105-1011 Słońce) przez 5 lat. Jest to duży rozmiar otworu w środku zestawu galaktyk. Droga Mleczna nie jest wyjątkiem. W centrum naszej galaktyki jest supermasive czarna dziura strzałka A *, otwarta w 1974 r. Jego promień nie przekracza 45 a. mi., ale nie mniej niż około 13 milionów km.
Oglądanie prędkości galaktyk i czarnych dziur, naukowcy próbowali dowiedzieć się, czy są takie same. Ręceby wskazują, że wszelkie zmiany miały miejsce z czarną dziurą. W ramach badania, w ich jądrach badano 10 odległej galaktyk i czarnych otworów.
W przypadku obserwacji obiekty najlepiej nadają się na dyskach akrecyjnych (struktury obrotowe), z których powstała woda. Faktem jest, że gdy woda obraca się wokół czarnej dziury, pojawia się wiązka radiosły, przypominająca laser. Podczas korzystania z metody interferometrii, promienie te pomagają mierzyć prędkość czarnej dziury.
Badanie wykazało, że jedna czarna dziura od 10 wyróżnia się przez resztę reszty. Znajduje się w centrum galaktyki J0437-2456 (230 milionów lat świetlnych od ziemi). Masa obiektu wynosi około 3 razy wyższa niż masa słońca. Potwierdź, że założenie o ruchu czarnej dziury zostało osiągnięte dzięki dalszym obserwacjom, które zostały przeprowadzone w Obserwatorium Arecibo i Gemini. Naukowcy ustalili, że supermasive czarna dziura porusza się z prędkością około 110 000 mil na godzinę.
Co dokładnie prowokuje ruch obiektu, jest nadal nieznany. Ale naukowcy mają kilka założeń. Może to być fuzja dwóch supermasive czarnych otworów lub obiekt jest częścią podwójnego systemu.
Witryna kanałowa: https://kipmu.ru/. Subskrybuj, umieść serce, zostaw komentarze!