W lutym i marcu 1943 r. Hitumren obejmowały najpotężniejsze związki pod Charkowa: zmotoryzowany podział MOP "Reyix", "Leibstandart SS Adolf Hitler" i "Dead Head" była tu pośpieszona ", martwą głowę Korpusu MOP 2 pod wspólnym poleceniem Paul Hausser. W południowej części frontu w obszarze Charkow i Woronezh, uporczywy i krwawe bitwy rozwija się.
Taranovka zachowała 78. Pułk Karabinowy Colonel Kondrati Bilyutin. Gwardsmen-Biluutinians, którzy udali się do Charkowa ze Stalingradu, cierpiąc poważne straty w bitwach - tylko 190 bagnetów pozostały na półce. Sam Bilyutin był człowiekiem rzadkiej odwagi: w krytycznych momentach, jest więcej niż raz, umieszczając w forefront łańcucha, osobiście podniósł jego pułk w kontrataku (General Pavel Shafarynko opowiada o tym w swoich wspomnieniach "na różnych frontach").
Cytadela obrony w Taranovce została kościołem Arkhangelo-Mikhailovsk i kilkoma zniszczonymi domami obok niej. Wysyłając tam swoje pistolety samochodowe, Bilyutin powiedział, że ich dowódca, że kamienny kościół jest w stanie wytrzymać bardzo potężną Natisk, co oznacza, że musi "trzymać".
- Dwa dywizje zbiornika SS idą na nas, "powiedział pułkownik. - Ale skorzystamy z nich! SS Będę walczyli rozpaczliwie, ale jesteśmy lepsi. Jesteśmy opiekunami!
A strażnicy "trzymali" kościół. W ciągu tygodnia naziści mieli każdą małą atakującą Taranovkę. I każdej nocy Taranovka została rozpaczliwie broniona.
Codziennie od kościoła obdarzył ciała martwych radzieckich bojowników. Inni stali się miejscem martwych. Pewnego dnia wioska była modyfikowana przez kilka godzin 46 niemieckich bombowców. "Ataki faszystów były coraz bardziej zaciekłe, - przypomina wolność Ludwika. - Udało im się dotrzeć do ścian Kościoła sześć razy. Sześć razy usłyszał pijany Ryiów nazistów, zwykle towarzyszy ich tak zwanym atakom psychicznym. Hurricane Fire, Płomień dym ... ale w odpowiedzi grzmił "Hurra!" ... "
Wojownicy stały się coraz mniej, ale pozostałe nadal walczą.
Przekraczanie kolejowe w dziedzinie Taranovki pokonało wojowników porucznik Peter Shrycinine z pierwszego plutonu 8. Szelfę karabinu 78. Garderów. Byli tylko 25 osób, ale również stali na śmierć na nudnym.
2 marca 35 niemieckich zbiorników i kilku pojazdów pancernych przeniósł się do Taranovki. Slínin sam w tej bitwie był bezmyślny; Jego wojownicy pośpieszli wiązki granatu pod czołgami wroga, zniszcząc 16 zbiorników i ponad setki żołnierzy Wehrmacht. Pomimo lepszych sił wroga strażnicy trzymali Taranovkę przez kilka dni. 19 Ludzie z plutonu zmarł, kolejne 6 bojowników zostało rannych. Później, w maju 1943 r. Wszystkie 25 osób otrzyma tytuł Bohaterów Związku Radzieckiego. Będą one nazywane "ukraińskim panfilovtsy".
Jeden z bohaterów-Schironinsev Yuriy Black-Didenko w latach powojennych wydał wspomnienia o "opowieści o pierwszym plutonie". Na przełomie książki napisał z jego dłoni: "Odizolowany, bez bohaterskich działań podczas obrony Taranovki naszych artylerzy, moździerzy, bębnów maszynowych, kartach maszynowych, zwiadowców, żagierów, telewizyjnych, ptrovtsev [PTR - Anti-Tank Pistolet] i inne jednostki więzienia, nie zadziałałoby. Pluton zginął przez heroiczną śmierć (prawie wszystkie), ale oskarżony frontier był naszym więcej niż tydzień. To jest istota wyczynu ".
14 marca dowódca Przodu Woronezh przekazał Carkowie. Ale miasto udało się do Niemców bardzo droga cena. W bitwie o Charkowa w marcu 1943 r. Żaden z walczących stron nie mógł w pełni osiągnąć swoich celów. Naziści nie zdał sobie sprawy ze swoich planów, chociaż osiągnęli pewien sukces.
I.V. Stalin w kolejności 195 z 1 maja 1943 r. Podsumowując niemiecką kontrofensywną na południowym skrzydle z przodu, zauważył: "Niemcy spodziewali się przestrzeni wojsk radzieckich w obszarze Charkowa i zorganizować nasze wojska" Niemiecka Stalingrad ". Jednak próba polecenia Hitlera do zemsty za Stalingrad nie powiódł się "...
Natalia Kirillova.