Dziś artysta Ludowy Armenii, Clown-Mima i pisarz Leonid Yengibaryan byłby wykonywane 86 lat.
Leonid Georgievich urodził się 15 marca 1935 r. W Moskwie w rodzinie armeńskiego szefa kuchni i rosyjskiego krawieckiego. Brat Oncelandine Actora i Dyrektor Dogów Kaplanian.
Od dzieciństwa, wiersze Puszkina kochały, bajki Andersena i teatr kukiełkowy. Jako uczniak zaczął angażować się w boks. Po szkole wszedł do Instytutu Wychowania Fizycznego, ale wkrótce go opuścił.
W 1955 r. Wszedł do szkoły cyrkowej dla Departamentu Clownada. Jego dyrektorem nauczyciela był Yuri Pavlovich Belov. Był jedynym dyrektorem, z którym Yengibaryan pracował przez całe życie. Wciąż studentem Yengibaryan zaczął wykonać (od 1956 r.) Na scenie jako mim.
W 1959 r. Ukończył szkołę, a 25 lipca 1959 r. Odbył debiut na temat manegii cyrku Novosibirska, w tym samym roku zaczął pracować w Armenian Circus Team.
1960 - Toured w Charkowie, Tbilisi, Woronezh, Mińsku i innych miastach. 1961 - Wycieczka w miastach Odessy, Baku, Moskwa. Pierwsza trasa w Moskwie w cyrku na kolorowym bulwaru. Oszałamiający sukces. Pierwsza trasa zagraniczna - w Polsce - Kraków, Warszawa. Również sukces.
1962 - Wycieczka w Leningradzie, gdzie Yengibaryan przedstawił medal na najlepszą liczbę roku. W Leningradzie spotkał Marcel Marso i Rolan Bykova. BYKOV stał się bliskim przyjacielem dla życia.
1963 - zagrał w roli ołowiu (Clown Lön) w filmie "Ścieżka do Areny" (Studio "Armenfilm", Dyrektor Maliana I L. Isaakyan). 1964 - zagrał w roli Głupca Pasterza w filmie S. I. Parajanov "Cienie zapomnianych przodków" (studio. Dovzhenko, Kijów).
1964 - w Pradze, w międzynarodowej konkurencji klauna, Yengibaryan zajęła pierwsze. Jednocześnie jego powieści zostały opublikowane w czeskich gazetach. 1965 - Druga wycieczka w Moskwie. Barbara córka urodził się w Pradze. Jej matka jest czeskim dziennikarzem i artystą Yarmil Galamuk. 1966 - Dokument "Leonid Yangibarov, spotkaj się!" (Dyrektor V. Lisakovich). W latach 1960-1969 Yengibaryan podróżował z zwiedzaniem całego ZSRR. Szczególnie kochał w Odessie, Kijowie, Yerevan, Leningradzie. Marzec-lipiec 1970 - Trzeciej Moskwa Tours of Evibarov. W tym samym roku film "2-Leonid-2" został zastrzelony w Erywarze.
1971 - razem z Belov, stwórz grę "Star Rain" i pokaż go w Erywań i w Moskwie. Yengibaryan jest zmuszony opuścić cyrk i tworzy jego teatr (dyrektor - Yuri Belov). One ćwiczą w Marina Grove. Przez pięć miesięcy powstał wykonanie "Klown Quince". W Yerevan opublikowany jest pierwsza książka powieści "pierwsza runda". Również w tym roku Yenbarow zagrał w filmie T. E. Abuladay "Naszyjnik dla mojego ukochanego" (jako Clown Suriko). Od października 1971 r. Do czerwca 1972 r., Wycieczki Yengibaryan ze swoim teatrem w całym kraju. W 240 dniach grano 210 występów. W tym samym roku zagrał w małym epizodzie w filmie V. M. Shukshin "Kuchenka".
W lipcu 1972 r. Yengibaryan był formalnie w Moskwie na wakacjach, nowa wydajność próbowała. 25 lipca zmarł na rozległym ataku serca. 28 lipca jest pochowany na cmentarzu Vagankovsky w Moskwie.
Każdego wieczoru, w ogromnej sali, zbieram tysiące brawa, tysiące rozprysków ludzkich rąk i przepraszam do ich domu. Siedzisz na tachcie z książką w rękach, ukrywając kratę. Włączam światło, abyś mógł zobaczyć, co przyniosłem, i zamknąć okno, aby nie rozpraszać. Oklaski wypełniają cały pokój, rozpryskiwanie z nóg, fontanny zdejmują sufit, a cieszę się, jak małe. Siedzę na krześle i czekać, gdy wszystko siedzi i uspokój się. Nadal się bawisz, a każda gra, ponieważ każda gra jest prędzej czy później irytująca. Wstaję i przesuwam okna, brawa włamać się do ulicy i wylecieć ... minutę, drugi, to ostatnia bawełna. Odwracam się do ciebie, chcę, żebyś mnie widział, jestem zmęczony, jestem głodny, a moje ramiona boli. Ale nic nie widzisz i nie słyszysz, oszołomiłeś ogromną sali i zamknąłeś mnie. Jutro będę znowu zbierać dla ciebie, bez którego nie możesz już żyć.