W trzeciej klasie komiksy zostały wprowadzone do biblioteki szkolnej. Wygląda na to, że byli rubli na trzydzieści.
Moi przyjaciele i grozimy komiksem o pająku, a on wrażeniem tak bardzo, że w tygodniu byłem już malowany z kolorowymi uchwytami mojego pierwszego komiksu. Od tego czasu nie pomyślałem o sobie bez rysunku, stała się częścią mnie. Miałem kilka albumów powitających komiczne postacie. Widząc moją pasję do kreatywności, która przetrwała do szkoły starszej, rodzice oferowali mi do nauki z architekta. Wydawało mi się doskonały pomysł, ponieważ architekci bardzo rysują.
Po dwóch latach przygotowałem się na trzy uniwersytety: w Markhi University of Geodesy i Kartografia (Migaik) i University of Land Management (Guz). Każda uczelnia miała trzy egzaminy wejściowe: rysunek i dwa rysunki. Tak więc przez miesiąc minęłam dziewięć egzaminów. Pewnego dnia były dwa egzaminy, więc narysowałem wciąż życie w Migaiku, chwyciłem kanapkę w najbliższym Starbakse i pobiegł do Guza, żeby walczyć z Czapką. W dniu egzaminu na kompozycji w marcach było trzydzieści stopień ciepła, a papier podniesiony z wilgoci, a jej ołówek był płatny. Było to jeden miesiąc, ale w rezultacie przeszedłem przez wszystkie trzy uniwersytety.
Z moimi przyszłych partnerów w wypróbowaniu Filipa i Nikita, spotkałem się w pierwszym roku Marha. Trzeci rok zdecydował, że w przyszłości utworzymy naszą firmę. W rzeczywistości to nie są wysokie ambicje. Prawdopodobnie chcę sam zarządzać moim życiem. A kiedy pracujesz do zatrudniania, zarządzasz pracodawcą.
Pracowałem w wielu miejscach: w modnym biurze i gigantycznych firmach budowlanych. A to wszechstronne doświadczenie, które mam bardzo mi pomagać, ponieważ kiedy masz własne biuro, musisz zrozumieć wszystkie pytania.
Równolegle z główną dziełem, I i Nikita i Nikita wykonali projekty na temat perspektywy, a następnie wysłali ich do wszystkich, którzy, naszym zdaniem, mogą być interesujące. To było bardzo trudne: najpierw pieprzyć kompleksy mieszkaniowe do ośmiu wieczorem (w firmach architektonicznych nie jest akceptowany do wyjazdu na czas), wracasz do domu i pracujesz nad naszym projektem do nocy, mimo że główna praca wyczerpany sam. Również w weekendy: W ciągu roku sobota zawsze była dzień pracy. W takim trybie wyczerpującym dokonaliśmy projektu, który zauważyłem Moskwa Moskiew i który później stał się znany jako "Snowmad" w "Ładowarce".
Początkowo był projektem niezwykłego obszaru rekreacyjnego latem. Podczas gdy Muzeum Moskwy i ja szukaliśmy inwestycji budowlanej, nadszedł zimę. Przedstawiciel Departamentu Kultury został osiągnięty na nas i powiedział, że naprawdę lubią projekt i muszą być dostosowane do dwóch nowych okoliczności: na zimę i "ładuj" - i budować przed nowym rokiem. Pomysł wydawał się niemożliwy, ale był krok w kierunku naszego snu - tworzenie firmy. Kiedykolwiek piszę o tej książce. Najważniejsze jest to, że zrobiliśmy pawilon na czas i pomyślnie zapewnił swoją pracę.
Teraz mamy szeroką gamę projektów. Dokonujemy konstrukcji biur dla dużych firm, projektowania kilku apartamentów, letniego kina dla sieci "Film Caro". I nadal składamy projekty na przyszłość. Przede wszystkim jest to projekt "stawki dzielnicy". Jest to nasza próba stworzenia nowych ośrodków atrakcji osób w miejscach spania, dodaj te obszary indywidualności i duszności.
A potem pozostaje tylko do pracy i staje się lepszy z każdym projektem, w miarę możliwości poprawy świata wokół siebie. Jedną z zaletach mojego zawodu jest to, że pozwala. Więc stopniowo projekt projektu, stanie się światowym biurem. Może monografia jest publikowana w różnych językach. To było by fajne.
Zdjęcie: Daniel Ovchinnikov